หลิน

หลิน (林)
การออกเสียงLín (Mandarin)
Lim, Liem (Min Nan, Korean, Taiwanese Minnan)
Lam, Lum (Cantonese)
Ling (Eastern Min, Northern Min, Wu Chinese)
Hayashi (Japanese)
Lim (Thai)
Lâm (Vietnamese)
ภาษาจีน
ที่มา
ภาษาจีนสมัยกลาง
ความหมายป่า

หลิน ([lǐn]; จีน: 林; พินอิน: Lín) หรือ ลิ้ม (ภาษาแต้จิ๋ว) เป็นนามสกุลหนึ่งของชาวจีน

ประวัติ

[แก้]

เกียงกง  หรืออีกนามหนึ่งคือ  เชี่ยงซื่อ  เป็นบุตรโทนของปีกังกงที่เสียชีวิตก่อนที่เกียงกง จะถือกำเนิดมา  ปีกังกงเป็นข้าราชการที่ซื่อสัตย์  ถูกจักรพรรดิติ๋วอ๋อง  ผู้ไร้ทศพิธราชธรรมตัดสินประหารชีวิต  โดยอ้างว่าปีกังกงเป็นผู้ก่อให้เกิดความกระด้างกระเดื่อง  ไม่จงรักภักดีในหมู่ประชาราษฎร์  ปีกังกงถูกประหารชีวิตโดยการควักหัวใจ และถูกเผาใบหน้าทั้งหมดหลังจากประหารชีวิตปีกังกงแล้ว  จักรพรรดิติ๋วอ๋องยังรับสั่งให้ผ่าท้องภริยาคนหนึ่งของปีกังกงเพื่อทำลายทายาทของปีกังกง  ขณะนั้น  ตั้งสี  ภริยาเอกตั้งครรภ์สามเดือนแล้วจึงได้หลบหนีไปอยู่ในป่ามกเอี้ยเชี่ยงลิ้ม  และให้กำเนิดบุตรชาย  ซึ่งนางได้ตั้งชื่อว่า “จั้ว” (แปลว่า  ลำธาร)  ต่อมา จักรพรรดิบู๊อ๋อง  ได้เข้ายึดครองราชวงศ์เซียงทัง  ในปีที่ 13  หลังการขึ้นครองราชย์ของจักรพรรดิบู๊อ๋อง  พระองค์ได้เสด็จไปยังฮวงซุ้ยของปีกังกง  และได้ให้ตั้งฮูหยิน  (ตั้งสี)  นำทายาทของปีกังกงเข้าเฝ้า  ซึ่งจักรพรรดิบู๊อ๋อง  ได้ทรงพระราชทานชื่อของทายาทว่า  “เกียง”  ชื่อสกุล  “ลิ้ม”  ตามถ้ำที่ชื่อเชี่ยงลิ้มอันเป็นถิ่นกำเนิด และได้พระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพักเล้งกง  ครองเมืองพักเล้ง  (มณฑลฮ้อน้ำในปัจจุบัน) อำเภอลี้มีศักดินาสองพันครัวเรือน  มีอำนาจปกครองสองร้อยสี่สิบเมือง  และได้เป็นเสนาบดีสืบทอดกันตลอดมา

ท่านเกียงกงถือกำเนิดที่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำกี้ฮ้อ  ต่อมาบุตรหลานของท่านก็ได้รับพระราชทานศักดินาเป็น  “ไซฮ้อ”  (ฝั่งแม่น้ำตะวันตก)  ฉะนั้น  ศาลาสถิตบรรพบุรุษแห่งตระกูลลิ้ม  จึงถูกขนานนามว่า  “ไซฮ้อตึ๊ง”

เกียงกงมีทายาทที่เกิดจากท่านผู้หญิงเกียงสี 2 คน  คือ ไจ่  กับ  ชา  ไจ่ได้รับราชการเป็นเจ้าเมืองกี้จิว  ซึ่งเป็นหนึ่งในมณฑลใหญ่ 9 มณฑลในสมัยโบราณ ชา หรือนามหนึ่งคือ เม่งกือ มีตำแหน่งเป็นซีแบ้( ผู้บัญชาการทหาร) ในรัชสมัยเซ่งอ๋อง ซีแบ้

พงศาวดารฉบับอื่นเขียนไว้ว่า  เกียงกงมีทายาท 2 คนคือ เม้ง กับ เจง โดยเม้งสืบทอดตำแหน่งเป็นเจ้าเมือง  เจง มีตำแหน่งซีแบ้  แม้ว่าพงศาวดารฉบับอื่นจะบันทึกนามของทายาทเกียงกงไว้ไม่ตรงกัน  แต่ยศบรรดาศักดิ์ที่ได้รับตรงกัน  จึงสันนิษฐานว่า  คงจะเลี่ยงกล่าวนามจริงซึ่งเป็นปฏิบัติกันในสังคมสมัยนั้น

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]