องค์หญิงกำมะลอ
 | บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
| องค์หญิงกำมะลอ | |
|---|---|
| ประเภท | Costume drama, historical fiction, romance |
| พัฒนาโดย | Ouyang Changlin P'ing Hsint'ao (Season 3) |
| เขียนโดย | Chiung Yao |
| กำกับโดย | Sun Shupei (Seasons 1 & 2) Li Ping (Season 3) Ding Yingguo (Season 3) |
| แสดงนำ | เจ้า เวย หลิน ซินหรู ซู โหย่วเผิง Zhou Jie |
| ผู้ประพันธ์ดนตรีแก่นเรื่อง | Chiung Yao |
| ประเทศแหล่งกำเนิด |  จีน ไต้หวัน |
| ภาษาต้นฉบับ | ภาษาจีน |
| จำนวนฤดูกาล | 3 |
| จำนวนตอน | 112 |
| การผลิต | |
| ผู้อำนวยการผลิต | Wei Wenbin |
| ผู้อำนวยการสร้าง | Liu Xiangqun (Season 3) He Xiuqiong (Season 3) |
| สถานที่ถ่ายทำ | Prince Gong Mansion, Xicheng District, Beijing (Season 1) |
| ความยาวตอน | 40 minutes |
| บริษัทผู้ผลิต | Hunan Broadcasting System |
| ออกอากาศ | |
| เครือข่าย | Hunan Satellite Television China Television |
| ออกอากาศ | 1998 – 2003 |
องค์หญิงกำมะลอ (จีน: 還珠格格 พินอิน: Huán zhū gégé -หวนจูเก๋อเก๋อ, อังกฤษ: Princess Pearl หรือ Princess Returning Pearl หรือเรียกโดยย่อว่า "HZGG" ซึ่งมาจากการการย่อของการสะกดพินอิน) เป็นละครชุดของไต้หวัน ในภาคหนึ่ง และ ภาคสอง นำแสดงโดย จ้าว เวย์, หลิน ซินหรู, ซู โหย่วเผิง (蘇有朋) และ โจว เจี๋ย (周杰) และภาคสองมีนักแสดงอีกคนคือ Wang Yan (王艳) และสำหรับภาคสามมีการเปลี่ยนตัวนำแสดงหลักเป็น หวง อี้ (黃奕), หม่าอีลี่ (馬伊琍) และ กู่จวีจี (古巨基) แต่สำหรับ โจวเจี๋ยและWang Yan นั้นไม่เปลี่ยน โดยเริ่มฉายภาคแรกในปี พ.ศ. 2541 ภาคสองฉายในปี 2542 และภาคสามฉายในปี 2546 องค์หญิงกำมะลอ เป็นที่นิยมมากในจีนแผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง และไทย รวมถึงในไต้หวันเอง
เนื้อหาของภาพยนตร์ชุดนี้มาจากนวนิยายของผู้แต่งนวนิยายหญิงชาวไต้หวัน ฉงเหยา (瓊瑤) โดยผู้แต่งได้แรงบันดาลใจจากการแต่งเรื่องนี้จากพระธิดาบุญธรรมของจักรพรรดิเฉียนหลง (乾隆) สมัยราชวงศ์ชิง และดัดแปลงมาเป็นองค์หญิงหวนจู
ในประเทศไทย องค์หญิงกำมะลอ เคยออกอากาศทางช่อง 3 ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2542 ทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 16.25 น. และได้นำกลับมาออกอากาศซ้ำ และออกอากาศจนถึงภาคสาม และออกอากาศทางช่อง 9 ภาคแรก เมื่อปี พ.ศ. 2566 ทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 17.00-18.00 น. เริ่มวันที่ 25 มีนาคม-พ.ศ. 2566
องค์หญิงกำมะลอได้กลับมาสร้างใหม่อีกครั้งในปี 2011
เนื้อเรื่องย่อ
[แก้]"เซี่ยจื่อเวย (夏紫薇)" เป็นลูกสาวของเฉียนหลงฮ่องเต้ ที่เกิดกับหญิงสามัญชน เมื่อนางเติบโตขึ้นก็ได้เดินทางไปหาบิดาที่เมืองหลวงแต่ไม่อาจ เข้าไปในวังได้ บังเอิญนางได้รู้จักกับจอมยุทธสาวชื่อ "เสี่ยวเยี่ยนจื่อ (小燕子)" เข้า นางจึงฝากของรักแทนใจที่เฉียนหลงฮ่องเต้ให้กับแม่ของนางมอบให้เสี่ยวเยี่ยนจื่อ เอาเข้าไปในวังแต่จับพลัดจับผลู เฉียนหลงฮ่องเต้เข้าใจว่าเสี่ยวเยี่ยนจื่อเป็นธิดาของพระองค์ จึงทรงแต่งตั้งให้เป็น "หวนจูเกอเกอ (還珠格格)" ในขณะที่พระธิดาตัวจริงกลับต้องเป็นสาวใช้ของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ แต่ทั้งสองนางก็พยายามหาทางจนทำให้เฉียนหลงฮ่องเต้ รู้ความจริงจนได้ ในที่สุดจึงรับเป็นพระธิดา 2 คน พร้อมกับประทานชายหนุ่มรูปงาม 2 คน ให้เป็นราชบุตรเขยอีกด้วย หลังจากผ่านอุปสรรคมานานัปการ ในที่สุด จื่อเวยกับเอ่อคัง (爾康) เสี่ยวเยี่ยนจื่อกับหย่งฉี (永琪) ก็ได้หมั้นหมายกัน โดยวาดหวังความสุขรออยู่ในวันหน้า แต่เหตุการณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่ ปัญหาใหม่ได้ตามมาทับถมอีก คือการเสด็จกลับวังของ "ไทเฮา" ซึ่งไม่พอพระทัยต่อนิสัยกระโดดกระเดกของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ และชาติกำเนิดอันคลุมเครือของจื่อเหวยเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะได้รับการยุยงจากฮองเฮาและแม่นมหยงด้วยแล้ว จึงหาวิธีลงโทษเสี่ยวเยี่ยนจื่อกับจื่อเหวยต่าางๆ นานา ขณะเดียวกันฮ่องเต้เฉียนหลงก็ได้หญิงงาม "เผ่าหุย" นามว่า "หานเซียง" มาเป็นสนมใหม่ ซึ่งมีความงามเหนือหญิงทั้งปวงทำให้เฉียนหลงโปรดปรานยิ่งนัก
แต่หานเซียงมีคนรักอยู่ก่อนแล้วชื่อ "หมงตัน" ต่อมาเป็นพวกเสี่ยวเยี่ยนจื่อ หลังจากรู้เรื่องราวความรักของหมงตันกับหานเซียง เสี่ยวเยี่ยนจื่อกับพวกจึงตัดสินใจช่วยหานเซียงให้ออกจากวังหลวง เพื่อหนีไปครองคู่กับหลงตัน แม้ว่าจะเป็นการทรยศต่อเฉียนหลงซึ่งไว้ใจพวกตนก็ตาม แต่ในสายตาทุกคนแล้ว ถือว่าความรักยิ่งใหญ่ เป็นสิ่งสำคัญหากผิดพลาด ก็ยินดีรับโทษแทน หลังจากที่สามารถพาหานเซียงหนีไปได้แล้วทั้งสองแต่งเรื่องว่าหานเซียงกลายเป็นผีเสื้อบินหนีไปแต่ต่อมาก็โดนจับได้ทำให้ทั้งสองต้องโทษประหารแต่เอ่อคัง หลิวชิง หลิวหง หยงฉีและเซียวเจี้ยนพากันช่วยออกมาได้สำเร็จและพาหนีไปด้วยกันระหว่างการเดินทางได้มีทหารคอยตามล่าจนครั้งหนึ่งจื่อเว่ยพลัดตกจากรถม้าจนตาบอดแต่ก็กลับมาหายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ส่วนจินซั่วก็ตกหน้าผ้ากระดูกเคลื่อน แต่ก็ได้หลิวชิงและหลิวหงช่วยทำให้เป็นเหมือนเดิม ต่อมาเฉียนหลงฮ่องเต้ทรงอภัยโทษให้ทั้งสองแต่เพราะมีนักฆ่าของฮองเฮาตามมาฆ่าพวกเขาทำให้พวกเสี่ยวเยี่ยนจื่อไม่ยอมกลับวังมิหนำซ้ำยังต่อต้าน สุดท้ายเฉียนหลงฮ่องเต้ได้ให้ฟุหลุนพ่อของเอ่อคังมารับ ก่อนพระองค์จะตามมาสบทบและทุกคนก็ได้กลับวัง พอกลับถึงวังทุกคนก็ได้รู้ว่านักฆ่าที่ถูกส่งมาเป็นคนของฮองเฮา ทำให้โดนเฉียนหลงฮ่องเต้ตัดสินโทษประหาร แต่จื่อเว่ยช่วยไว้จึงโดนตัดสินให้เข้าไปอยู่ในตำหนักเย็นทำให้ฮองเฮาซาบซึ้งในน้ำใจของจื่อเวยและเสี่ยวเยี่ยนจื่อมากจนกลับตัวเป็นคนดี ต่อมาเฉียนหลงฮ่องเต้ได้จัดงานแต่งงานให้แก่ เสี่ยวเยี่ยนจื่อกับหยงฉี จื่อเว่ยและเอ่อคัง ทำให้ได้แต่งงานกันและอยู่อย่างมีความสุข
ตัวละคร
[แก้]- เสี่ยวเยี่ยนจื่อ - เป็นตัวละครหลัก ของหนังจีนเรื่ององค์หญิงกำมะลอ แสดงโดย นางเอกสาวชาวจีน ชื่อเจ้าเวย คาแรกเตอร์ ของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ จะมีนิสัย กระโดกกระเดก ไม่ชอบเรียนหนังสือภายหลังได้แต่งงานกับ องค์ชาย 5 หย่งฉี
- หย่งฉี' เป็นตัวละครหลักฝ่ายชายเป็นองค์ชายอันดับที่ห้าของราชวงศ์แต่เป็นคนโปรดขององค์เฉียนหลงฮ่องเต้และเป็นพระสวามีของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ
- เซี่ยจื่อเวยเป็นตัวละครหลักอีกคนของเรื่องเป็นพี่น้องร่วมสาบานของเสี่ยเยี่ยนจื่อเป็นธิดาของฮ่องเต้ที่เกิดกับหญิงสามัญชน มีนิสัย สุภาพ อ่อนหวานและใจดีนอกจากนี้ยังเป็นหญิงที่มีความสามารถเรื่องกลอนและบทกวีต่างๆอีกด้วยภายหลังได้แต่งงานกับเอ่อคัง
- เอ่อคังองค์รักษ์ของฮ่องเต้เป็นคนมีฝีมือด้านวรยุทธสูง มีความสามารถมาก เป็นคู่รักกับจื่อเวยและภายหลังได้แต่งงานกัน
- เฉียนหลงฮ่องเต้พ่อของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ จื่อเวยและหยงฉีเป็นฮ่องเต้องค์ปัจจุบันแม้ว่าจะดูโหดร้ายและอารมณ์ร้อนไปบ้างแต่ความจริงเป็นคนมีเมตตาและใจดีนอกจากนี้ยังมีนิสัยเจ้าชู้แต่ก็รักครอบครัวมาก
- จินสั่วสาวใช้ของจื่อเว่ยเป็นคนที่ภักดีต่อจื่อเว่ยมาก
- ฮองเฮาในเฉียนหลงฮ่องเต้พระมเหสีเอกของฮ่องเต้มีรูปโฉมงดงามโสภาที่สุดในบรรดามเหสีของฮ่องเต้ทุกพระองค์แต่จิตใจหาได้งดงามตามไม่ฮองเฮาไม่ค่อยพอพระทัยเสี่ยเยี่ยนจื่อและจื่อเวยสักเท่าไหร่เพราะเห็นเป็นเด็กกระโดกกระเดกและหาทางจัดการทั้งสองแต่ภายหลังได้สำนึกผิดและกลับตัวเป็นคนดี
- ไทเฮาในเฉียนหลงฮ่องเต้พระมารดาของเฉียนหลงฮ่องเต้ดูไม่ค่อยพอพระทัยเสี่ยเยี่ยนจื่อและจื่อเว่ยเช่นเดียวกับฮองเฮา
- พระสนมหลิงเฟยพระสนมเอกของฮ่องเต้รักเสี่ยวเยี่ยนจื่อและจื่อเวยราวลูกแท้ๆของตนเอง
- แม่นมหยงแม่นมของฮองเฮาจงรักภักดีกับฮองเฮาอย่างมากจนถึงขั้นยอมตายแทนได้
- ฉิงเอ๋อคนสนิทของไทเฮาสนิทกับพวกเสี่ยวเยี่ยนจื่อและจื่อเว่ยเป็นคนที่มีความรู้และชาญฉลาดอย่างมากในตอนแรกแอบชอบเอ่อคังแต่ภายหลังชอบกับเซี่ยวเจี้ยน
- เซียวเจี้ยนชื่อของเขาแปลว่า กระบี่กับขลุ่ย เป็นพี่ชายของเสี่ยเยี่ยนจื่อเป็นคนที่มีความสามารถด้านการเป่าขลุ่ยมากนอกจากนี้ยังมีวรยุทธที่แข็งแกร่งเก่งทั้งด้านสมองและพละกำลังแต่ความจริงแล้วพ่อแม่ของเขาถูกฮ่องเต้สั่งประหารชีวิตทำให้เขาตั้งใจจะแก้แค้นแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ
- เอ่อไท่น้องชายของเอ่อคังเป็นคนแรกที่รู้ว่าเอ่อคังชอบกับจื่อเว่ยภายหลังเอ่อไท้ได้ชอบกับเจ้าหญิงจากทิเบต
- องค์หญิงไซญ่าเจ้าหญิงจากทิเบตที่มีนิสัยคล้ายเสี่ยวเยี่ยนจื่อเพราะโดนเลี้ยงมาแบบตามใจตอนแรกชอบเอ่อคังแต่ต่อมาก็ชอบกับเอ่อไท่
- หานเซียงและหมงตันหานเซียงหญิงงามเผ่าหุยเป็นพระสนมที่มาถวายตัวเป็นคนที่มีกลิ่นกายหอมหวลจนสามารถเรียกผีเสื้อได้แต่ภายหลังกลิ่นนั้นได้หายไปทำให้นางมีชีวิตปกติเหมือนเดิมและได้แต่งงานกับหมงตัน หมงตันเป็นชายหนุ่มเผ่าหุยเช่นเดียวกับหานเซียงและเป็นคู่รักกันภายหลังได้แต่งงานกันและเป็นคนที่เสี่ยเยี่ยนจื่อให้ความนับถือเป็นอาจารย์
- หลิวชิงและหลิวหงหลิวชิงและหลิวหงเป็นเจ้าของหอผูกมิตรซึ่งทั้งพี่น้องกันและเป็นสหายของพวกเสี่ยวเยี่ยนจื่อค่อยช่วยเหลือพวกเขาในหลายๆเรื่อง หลิวชิงที่เป็นพี่ชายของหลิวหงชอบกับจินสั่วภายหลังจึงตกลงปลงใจแต่งงานกัน