อนุสัญญามอนทรีออล (อังกฤษ: Montreal Convention) หรือชื่อทางการคือ อนุสัญญาเพื่อการรวบรวมกฎเกณฑ์บางประการเกี่ยวกับการรับขนระหว่างประเทศทางอากาศ[1] (อังกฤษ: Convention for the Unification of Certain Rules for International Carriage by Air) หรือย่อว่า MC99 เป็นสนธิสัญญาพหุภาคีซึ่งกำหนดขึ้นโดยองค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศในปี 1999 ถูกพัฒนามาจากอนุสัญญาวอร์ซอ มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรับผิดของสายการบินต่อชีวิตและทรัพย์สินของผู้โดยสาร
อนุสัญญามอนทรีออลได้รับการลงนามครั้งแรกในวันที่ 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1999 ที่เมืองมอนทรีออล ประเทศแคนาดา และเริ่มบังคับใช้เมื่อ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 2003 ปัจจุบันมีภาคีสมาชิก 133 ราย (132 ประเทศ+สหภาพยุโรป) อนุสัญญานี้ครอบคลุมไปถึงเที่ยวบินภายในประเทศของประเทศที่เป็นภาคีสมาชิก ประเทศไทยเป็นหนึ่งในรัฐภาคีของอนุสัญญานี้
ความรับผิด | วงเงินรับผิดเดิม | ปรับปรุงครั้งแรก 30 ธ.ค. 2009 |
ปรับปรุงครั้งที่สอง 28 ธ.ค. 2019 |
---|---|---|---|
การเสียชีวิต บาดเจ็บ ของผู้โดยสาร ระหว่างโดยสารหรือกำลังขึ้นลงอากาศยาน[2] | 100,000 SDR | 113,100 SDR | 128,821 SDR |
ความล่าช้าในการขนส่งผู้โดยสาร[3] | 4,150 SDR | 4,694 SDR | 5,346 SDR |
ความบุบสลาย, สูญหาย, เสียหาย หรือล่าช้า ของสัมภาระติดตัว[4] | 1,000 SDR | 1,131 SDR | 1,288 SDR |
ความบุบสลาย, สูญหาย, เสียหาย หรือล่าช้า ของสัมภาระลงทะเบียน[5] | 17 SDR/กิโลกรัม | 19 SDR/กิโลกรัม | 22 SDR/กิโลกรัม |
อัตราแลกเปลี่ยน ณ 2 มกราคม 2024 อยู่ที่ 1 SDR = 1.339 ดอลลาร์สหรัฐ = 45.90 บาท[6]
การฟ้องร้องคดีความระหว่างประเทศตามอนุสัญญานี้ โจทย์จะเลือกฟ้องร้องต่อศาลในอาณาเขตต้นทางหรืออาณาเขตปลายทางของรัฐภาคีก็ได้ กระบวนพิจารณาคดีและผลแห่งคดีให้ใช้กฎหมายแห่งประเทศซึ่งศาลที่พิจารณาพิพากษาคดีตั้งอยู่[1] (ถ้าเป็นศาลไทยจะอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศ)