อานูซาปาตี
| อานูซาปาตี | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| กษัตริย์แห่งอาณาจักรสิงหะส่าหรี | |||||
| ครองราชย์ | ค.ศ. 1227–1248 | ||||
| ก่อนหน้า | เกิน อารก | ||||
| ถัดไป | ปันจี โตะฮ์จายา | ||||
| สวรรคต | ค.ศ. 1248 | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ราจาซา | ||||
| พระราชบิดา | ตุงกุล อาเมอตุง | ||||
| พระราชมารดา | เกิน เดเด็ซ | ||||
อานูซาปาตี (อักษรโรมัน: Anusapati), อานูชานาตา (Anushanatha) หรือ อานูชาปาตี (Anushapati) เป็นพระมหากษัตริย์องค์ที่สองแห่งอาณาจักรสิงหะส่าหรีใน ค.ศ. 1222–1248 เป็นพระราชโอรสในตุงกุล อาเมอตุง พระราชสวามีพระองค์แรกของเกิน เดเด็ซ ใน ค.ศ. 1227 อานูซาปาตีปลงพระชนม์เกิน อารก เพื่อล้างแค้นให้แก่พระราชบิดา[1]: 185–188
ปาราราตน พงศาวดารกึ่งตำนานของชวา[2] บันทึกว่า ตุงกุล อาเมอตุง ผู้ปกครองอาณาจักรชวาในตูมาเปิล ถูกปลงพระชนม์โดยเกิน อารก กษัตริย์พระองค์แรกแห่งอาณาจักรสิงหะส่าหรี โดยใช้กริชต้องคำสาปที่มปู กันดริง (Mpu Gandring) เป็นผู้หลอมขึ้น หลังจากปลงพระชนม์ตุงกุล อาเมอตุง แล้ว เกิน อารก อภิเษกสมรสกับเกิน เดเด็ซ และก่อตั้งอาณาจักรสิงหะส่าหรีขึ้น พงศาวดารนี้ยังอ้างว่าอานูซาปาตีใช้กริซต้องคำสาปเดียวกันปลงพระชนม์เกิน อารก ด้วย
รายงานจากปาราราตน อานูซาปาตีถูกปันจี โตะฮ์จายา ปลงพระชนม์ด้วยกริชเล่มเดียวกันกับที่พระองค์เคยใช้ปลงพระชนม์เกิน อารก
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Cœdès, George (1968). The Indianized states of Southeast Asia. University of Hawaii Press. ISBN 9780824803681.
- ↑ Johns, A. H. (1964). "The Role of Structural Organisation and Myth in Javanese Historiography". The Journal of Asian Studies. 24: 91. doi:10.2307/2050416. JSTOR 2050416.
 | บทความพระมหากษัตริย์ ราชวงศ์ และพระบรมวงศานุวงศ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่โครงการวิกิพระมหากษัตริย์ |