เจ้า ฟู่ | |
---|---|
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ซ่ง | |
ครองราชย์ | 26 มีนาคม 1129 - 20 เมษายน 1129 |
ก่อนหน้า | จักรพรรดิซ่งเกาจง |
ถัดไป | จักรพรรดิซ่งเกาจง |
ผู้สำเร็จราชการ | จักรพรรดินีเมิ่ง |
ประสูติ | 23 กรกฎาคม ค.ศ. 1127 |
สวรรคต | 28 กรกฎาคม ค.ศ. 1129[1] | (2 ปี)
พระราชบิดา | จักรพรรดิซ่งเกาจง |
เจ้า ฟู่ (จีน: 趙旉; 23 กรกฎาคม 1127 - 28 กรกฎาคม 1129) เป็นพระราชโอรสเพียงพระองค์เดียวของจักรพรรดิซ่งเกาจง พระองค์เสด็จสวรรคตด้วยพระชนมายุเพียง 2 พรรษา หลังจากการสวรรคตของพระองค์ พระราชบิดาของพระองค์ก็ไม่มีรัชทายาทชายสายตรงทำให้สายของจักรพรรดิซ่งไท่จงสิ้นสุดลง และต้องส่งต่อราชบัลลังก์ให้กับพระราชโอรสบุญธรรมซึ่งมาจากสายของจักรพรรดิซ่งไท่จู่
ในวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 1129 เจ้า ฟู่ ได้ขึ้นครองบัลลังก์จากการกบฏที่นำโดยทหารรักษาวังที่นำโดย เหมียว ฟู (苗傅) และหลิว เจิ้งเหยียน (劉正彥) จากนั้นบังคับให้จักรพรรดิเกาจงสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้า ฟู่ พระราชโอรสพระชนมายุ 1 พรรษาที่ปกครองภายใต้นามศักราชว่า Mingshou[2]