เวเจทาเรียนไทมส์ | |
---|---|
เวเจทาเรียนไทมส์ ฉบับเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2010 | |
หัวหน้าบรรณาธิการ | เอลิซาเบธ เทอร์เนอร์ |
ประเภท | นิตยสารไลฟ์สไตล์ |
นิตยสารราย | 9 ครั้ง/ปี |
ยอดพิมพ์จำหน่ายรวม (ค.ศ. 2011) |
309,886 ฉบับ[1] |
วันจำหน่ายฉบับแรก | ค.ศ. 1974 |
บริษัท | แอคทีฟอินเทอร์เรสต์มีเดีย |
ประเทศ | สหรัฐอเมริกา |
เมือง | เอลเซกันโด รัฐแคลิฟอร์เนีย |
ภาษา | อังกฤษ |
เว็บไซต์ | www |
เลขมาตรฐานสากลสำหรับนิตยสาร (ISSN) | 0164-8197 |
เวเจทาเรียนไทมส์ (อังกฤษ: Vegetarian Times) เป็นนิตยสารรายเดือนที่ได้รับการจัดพิมพ์เก้าครั้งต่อปี (สามเดือนต่อสองฉบับ) โดยครัซเบย์พับลิชชิงอิงค์ และผู้อ่านนิตยสารประกอบด้วยผู้ทานมังสวิรัติและ "มังสวิรัติแบบยืดหยุ่น" ซึ่งมุ่งเน้นไปสู่การดำเนินชีวิตที่มีสุขภาพดี เวเจทาเรียนไทมส์ ให้การส่งเสริมวิถีชีวิตที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ด้วยตำรับ, ข้อมูลสุขภาพ, เทคนิคการทำอาหาร และข้อมูลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ "สีเขียว" ถึงกระนั้น ครึ่งหนึ่งของผู้อ่านไม่ได้ปฏิบัติตามรูปแบบของอาหารมังสวิรัติอย่างเคร่งครัด[2]
หลังจากที่ประสบความสำเร็จในความพยายามที่จะขายบทความที่เขียนเกี่ยวกับการไม่รับประทานเนื้อสัตว์โดยใช้ชื่อ "เป็นมังสวิรัติคุณจะไม่มีวันกล่าวขออภัย – ให้แก่วัว" ใน ค.ศ. 1974 พอล โอบิส ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งได้ใส่ข่าวแถลงสี่หน้าและได้เรียกมันว่าเวเจทาเรียนไทมส์ เขาทำสำเนา 300 ชุด และออกฉบับแรกให้แก่ผู้สมัครสมาชิกสองราย[3]
เมื่อนิตยสารนี้มีอายุได้เจ็ดสิบปี ได้มีการเพิ่มจำนวนหน้าตั้งแต่ 4 หน้า ไปเป็น 16 ถึง 24 หน้า และได้รับการตีพิมพ์ครั้งละประมาณ 1,000–2,000 ฉบับ โดยในปี ค.ศ. 1977 ซึ่งเป็นช่วงหลังจากเล่ม 19 เวเจทาเรียนไทมส์ ได้รับการตีพิมพ์เป็นรายสองเดือนและมีผู้อ่านที่ 10,000 คน[3] หลังจากการจัดทำและจัดจำหน่ายจากบ้านของเขา โอบิสได้ขอเผยแพร่และขายหุ้นของตัวเอง 80 เปอร์เซนต์ให้แก่สำนักพิมพ์นิวยอร์กที่ชื่อแอสโซซิเอทบิสิเนสพับลิเคชัน (เอบีพี) เพื่อแลกกับหนี้สินมูลค่า 60,000 ดอลลาร์กับจดหมายที่ยังไม่ได้เปิดสองถุงและเห็นด้วยที่จะให้ดำเนินการจัดพิมพ์ต่อ[3]
ในช่วงที่เอบีพีได้มาเป็นเจ้าของนิตยสาร โอบิสยังคงทำหน้าที่เป็นบรรณาธิการต่อ ใน ค.ศ. 1985 ได้ซื้อกิจการนิตยสารคืนจากเอบีพีด้วยจำนวนเงิน 276,000 ดอลลาร์ เพื่อนที่เก่าแก่ของโอบิสที่ชื่อเฟรด โรเจอร์ส (หรือ"มิสเตอร์โรเจอร์ส") ได้ให้การช่วยเหลือด้านเงินทุนและได้กลายเป็นผู้ถือหุ้นเสียงข้างน้อย ในขณะที่โอบิสเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ เวเจทาเรียนไทมส์ เติบโตอย่างรวดเร็วภายใต้การบริหารของโอบิส โดยมียอดจำหน่ายเพิ่มขึ้นจาก 10,000 เล่มถึงกว่า 250,000 เล่มใน ค.ศ. 1990 และในปีดังกล่าว โอบิสได้ขายกิจการนิตยสารให้แก่คาวล์สมีเดีย ซึ่งเป็นเจ้าของมินนีแอโพลิสสตาร์ทริบูน ด้วยจำนวนเงิน 10 ล้านดอลลาร์
ใน ค.ศ. 2003 สำนักพิมพ์แอคทีฟอินเทอร์เรสต์มีเดียได้ซื้อสิ่งพิมพ์จากคาวล์สมีเดียและเริ่มจัดพิมพ์ใหม่ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2004 เมื่อครั้งครบรอบปีที่ 30 ของนิตยสาร หลังจากการลงทุนอย่างมีนัยสำคัญ และได้มีการยกเครื่องบรรณาธิการใหม่[2] นิตยสารขยายเนื้อหาครอบคลุมไม่เพียงเฉพาะด้านมังสวิรัติแบบเคร่งครัดเท่านั้น หากแต่ให้ผู้คนได้เห็นถึงวิถีการดำเนินชีวิตที่แข็งแรง และตำรับอาหารเพื่อสุขภาพ เอบีพีได้ปรับเปลี่ยนนิตยสารเป็นมาเป็นสิ่งพิมพ์รายเดือนและเพิ่มการโฆษณาจากที่แทบจะไม่มีมาเป็น 15 ถึง 20 หน้าต่อต่อฉบับ ยอดจำหน่ายได้มีการเติบโตและรายได้เพิ่มขึ้นยี่สิบครั้งไปถึงกว่า 1 ล้านดอลลาร์[2] แม้จะมีการเจริญเติบโต ทางวารสารก็ยังคงสูญเสียเงิน ใน ค.ศ. 1985 เอบีพีที่ได้สิ่งพิมพ์ใหม่และได้ตัดสินใจว่าเวเจทาเรียนไทมส์ ไม่เป็นที่น่าสนใจสำหรับทีมงานในแง่ที่ว่ามันจะมีความจำเป็นจนสามารถทำกำไรได้ โอบิสจึงใช้โอกาสนี้กลับมาซื้อกิจการนิตยสารของเขา และภายในสองปีได้มีการเพิ่มยอดจำหน่ายสูงถึง 250,000 ฉบับ ตลอดจนทำรายได้ขั้นต้นได้ถึง 10 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และ ณ ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 ก็ไม่มีนิตยสารคู่แข่งหัวอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกา[2]
นิตยสารได้มีการเปลี่ยนแปลงเจ้าของเป็นจำนวนมาก นับตั้งแต่โอบิสได้ทำการซื้อบริษัท ส่วนในปี ค.ศ. 1990 โคว์มีเดียก็ได้มาครอบครองเวเจทาเรียนไทมส์ [4] ส่วนในปี ค.ศ. 1999 ซาบอตพับลิชชิงซึ่งอยู่ใกล้กับเมืองริชมอนด์ รัฐเวอร์จิเนีย ได้ซื้อสิ่งพิมพ์นี้จากไพรมีเดียในแมนฮัตตัน นิวยอร์ก ซึ่งได้เป็นเจ้าของนิตยสารเพียง 18 เดือนในช่วงเวลาของการจัดจำหน่าย[5] และในปี ค.ศ. 2003 นิตยสารนี้ก็ได้รับการซื้อกิจการจากซาบอตพับลิชชิงที่ตั้งฐานอยู่ ณ ริชมอนด์ โดยครูซเบย์พับลิชชิง ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ในเครือของแอคทีฟอินเทอเรสต์มีเดีย[6] ส่วนในปี ค.ศ. 2007 ลิซาเบธ เทอร์เนอร์ ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นหัวหน้าบรรณาธิการ โดยก่อนที่จะร่วมงานกับเวเจทาเรียนไทมส์ เทอร์เนอร์ได้เป็นบรรณาธิการบริหารของนิตยสารเนเชอรัลเฮลธ์ [7]
ช่วงปี ค.ศ. 2008 เวเจทาเรียนไทมส์ เป็นเพียงนิตยสารสำหรับผู้มีรสนิยมสูง ที่มุ่งเน้นด้านการทำอาหารมังสวิรัติและสุขภาพเท่านั้น[6] แต่แล้ว ก็ได้มีการเพิ่มบทความที่น่าสนใจขึ้นอีกสามถึงสี่บทความ โดยแต่ละฉบับอาจรวมถึงรายการดังต่อไปนี้:
นอกจากนิตยสารแล้ว เวเจทาเรียนไทมส์ ยังได้มีการตีพิมพ์ฉบับพิเศษเป็นระยะ ๆ เช่น เดอะเวเจทาเรียนบีกินเนอร์สไกด์ [9] และฉบับรวบรวมสูตร เช่น ฮีลลิงฟูดส์คุกบุ๊ก: 25 ฟูดส์ยูนีด, 75 รีซีฟส์ยูวิลเลิฟ