เฮฟซีบาห์ (อังกฤษ: Hephzibah หรือ Hepzibah; ภาษาอังกฤษ: /ˈhɛfzɪbə/ หรือ /ˈhɛpzɪbə/; ฮีบรู: חֶפְצִי־בָהּ, ใหม่: ḥefṣī-vah, ไทบีเรียน: ḥep̄ṣī-ḇāh, "ความปีติยินดีของเราอยู่ในเธอ") เป็นบุคคลในหนังสือพงศ์กษัตริย์ในคัมภีร์ไบเบิล เป็นพระมเหสีของเฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ (ครองราชย์ ป. 715 และ 686 ปีก่อนคริสตกาล) และเป็นพระมารดาของกษัตริย์มนัสเสห์แห่งยูดาห์ (ครองราชย์ ป. 687–643 ปีก่อนคริสตกาล)
เฮฟซีบาห์ปรากฏใน 2 พงศ์กษัตริย์ 21:1 ส่วนในวรรณกรรมรับบีระบุว่าอิสยาห์เป็นตาของมนัสเสห์[1]
ชื่อเฮฟซีบาห์ยังใช้เป็นชื่อเชิงสัญลักษณ์ของศิโยนหลังการฟื้นฟูเพื่อความทรงปีติยินดีของพระยาห์เวห์ในอิสยาห์ 62:4[2]