โคซีคอต

CozyCot Pte. Ltd.
ประเภทบริษัทเอกชน
ก่อตั้ง2544 (เว็บไซต์) 2545 (บริษัท)
สำนักงานใหญ่
Gemmill Lane (off Club Street)
,
สิงคโปร์[1]
พื้นที่ให้บริการเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (โดยเฉพาะ สิงคโปร์)
บุคลากรหลักนิโคล ยี (Nicole Yee)
ผลิตภัณฑ์CozyCot (เว็บไซต์และหนังสือพิมพ์) งานอีเวนท์ต่าง ๆ
รายได้สุทธิ
กว่า 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[2]
พนักงาน
18[3]
เว็บไซต์http://www.cozycot.com/

โคซีคอต (อังกฤษ: CozyCot) เป็นเว็บไซต์เครือข่ายทางสังคมสำหรับสตรีจากเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (โดยเฉพาะ สิงคโปร์) ที่ได้จัดตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2544 โคซีคอตได้เปิดตัวหนังสือพิมพ์ ในปี พ.ศ. 2553

ประวัติ

[แก้]

CozyCot เริ่มต้นจากฐานบนอินเทอร์เน็ตที่สิงคโปร์ เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2544 โดยสมาชิกสามารถโพสต์ ความคิดเห็นและแลกเปลี่ยนประสบการณ์ความคิดจากการช้อปปิ้ง และเคล็ดลับทางแฟชั่น และแสดงความคิดเห็น[4] และเมื่อสังคมออนไลน์ได้เติบโตมากขึ้น ผู้ก่อตั้ง นิโคล ยี (Nicole Yee) จึงได้เริ่มจัดงานให้กับสมาชิกได้พบปะสังสรรค์ร่วมกัน มีบริษัทแบนด์เนมหลายแห่งสังเกตเห็นถึงความเติบโตอย่างรวดเร็วของจำนวนสมาชิกและเสนอให้ความช่วยเหลือเธอในหลาย ๆ รูปแบบ เช่นการจัดงานต่าง ๆ[3][5] ตามด้วยโครงการเชิงพาณิชย์ (การสัมมนาเชิงปฏิบัติการ เปิดตัวแนะนำสินค้า ช็อปปิ้งทางออนไลน์ เป็นต้น) ทำให้ (ตามด้วยการได้ติดอันดับเว็บไซต์ยอดนิยม 100,000 ของ Alexa) เกิดการถกเถียงกันว่า ควรจะมีการร่วมทุนกันจัดตั้งธุรกิจกันขึ้นหรือไม่ ในปี พ.ศ. 2545 นิโคล ยี ได้จัดตั้ง CozyCot Pte Ltd ขึ้นเพื่อทำการบริหารจัดการเครือข่ายเว็บไซต์ และต่อมาในปี พ.ศ. 2551 เธอได้ลงทุน 100,000 ดอลลาร์สหรัฐในการทำเว็บไซต์[6] จนมีรายได้มากกว่า 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปี พ.ศ. 2552 ด้วยการเติบโตถึง 115%[3]

จากการที่มีจำนวนผู้อ่านนิตยสารผู้หญิงของสิงค์โปร์ทางออนไลน์กันมากขึ้นเรื่อย ๆ[7] จนพัฒนาพอร์ทัลเป็นสังคมออนไลน์สำหรับผู้หญิงในด้านของความงาม แฟชั่น และวิถีทางการดำเนินชีวิตที่ใหญ่ที่สุดในสิงคโปร์ โดยมีผู้เข้าเยี่ยมชมมากกว่า 500,000 คนต่อเดือน[8] และยังได้แผ่ขยายออกตามภูมิศาสตร์สู่เอเชียตะวันออกและในสังคมของสตรีชาวเอเชียจากประเทศออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ CozyCot จึงกลายเป็นหนึ่งในเว็บไซต์ท้องถิ่น "ที่ทำให้สิงคโปร์ปรากฏโดดเด่นบนแผนที่โลก"[2] และเป็นเว็บไซต์สตรีที่ติดอันดับที่หนึ่งของ Hitwise Singapore Online Performance Award[4] ทุกปีมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2549

เมื่อเดือนตุลาคม ปี พ.ศ. 2552 MindShare ได้เริ่มประกาศเปิดตัวเรียลลิตี้โชว์ออนไลน์กับ CozyCot ที่ใช้ชื่อในรายการว่า House Husbands ซึ่งมุ่งเน้นกลุ่มผู้ชายที่ต้องการแสดงตนว่ามีความสามารถพอ ๆ กันทั้งในการดำเนินธุรกิจและการช่วยเหลือดูแลงานในบ้าน โดยผู้ร่วมรายการจะทำการแข่งขันเพื่อชิงรางวัลต่าง ๆ ในงานด้านการดูแลลูก[9]

บริษัทยังได้จัดเสนอให้มีร้านค้าปลีกในพื้นที่ 1,000 ตารางฟุต ที่ Orchard Central (Ninki-Ô)[10] และเปิดตัวหนังสือพิมพ์ CozyCot[11] เมื่อเดือนพฤษภาคม ปี พ.ศ. 2553 และได้แต่งตั้ง Nielsen ทำการ วิเคราะห์เว็บไซต์ และ วัดผลผู้ชม[12][13][14][15] (Nielsen ได้ทำการตรวจสอบเว็บไซต์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2548)[16]

สังคม

[แก้]

ผู้ใช้ CozyCot ใช้ชื่อว่า "Cotters"[17] จะเข้าร่วมแสดงความคิดเห็นในเรื่องของผลิตภัณฑ์ความงามและร่วมงานต่าง ๆ ที่จัดงานอีเวนท์โดยพนักงานของบริษัท โดยระบบการจัดเก็บคะแนน (ตามกิจกรรมแต่ละสถานที่) จะช่วยบริหารจัดการรางวัลตอบแทนแก่สมาชิกผู้ให้การสนับสนุน

แสดงความคิดเห็น

[แก้]

ห้องแสดงความคิดเห็นเริ่มต้นแรก ๆ เพื่อแบ่งปันความคิดเห็นด้านการชอปปิ้ง และเคล็ดลับทางแฟชั่น และการเสนอความคิดเห็น ขยายไปในส่วนเรื่องของบ้านและการอยู่อาศัย การเป็นมารดา อาชีพการงาน การเงิน เทคโนโลยี และการแต่งงาน[3] ซึ่งเรียกชื่อว่า "แชนเนล" (ณ วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2552)[6] ห้องแสดงความคิดเห็นที่มีการกล่วถึงมีความพิเศษตรงที่ว่ามีหลากหลายหัวข้อ (เช่น สปา และ น้ำหอม) ซึ่งหลาย ๆ อย่างก็หาไม่ได้ในที่อื่น ๆ[17] ภาษาหลักที่ใช้คือภาษาอังกฤษ แต่ก็มีภาษาจีน ปะปนอยู่บ้าง CozyCot ได้มีการอภิปรายในเรื่องการทำ ศัลยกรรมพาสติก ซึ่งมีผู้เข้าร่วมแสดงความคิดเห็นมากกว่า 1,000 คนและผู้เข้าชม 8 ล้านครั้ง ก็มีการใช้ภาษา เกาหลี ปนอยู่ด้วยโดยมีคนจีนบางส่วนเข้าชมในหัวข้อ เครื่องสำอางและการท่องเที่ยวในเกาหลีใต้[18]

การรีวิว

[แก้]

โคซีคอตมีผลิตภัณฑ์ในคลังมากกว่า 35,000 ผลิตภัณฑ์ ที่สมาชิกสามารถทำการรีวิวิได้ โดยใช้ซอฟต์แวร์ สแกนเนอร์ ไอโฟน ทำให้ผู้ใช้สามารถดึงรีวิวสินค้าจากเว็บไซต์โคซีคอต ออกอ่านบาร์โค้ดผ่านกล้อง ไอโฟน ได้ [3][19][20][21]

งานอีเวนต์

[แก้]

โคซีคอตได้จัดงานอีเวนต์ต่าง ๆ เพื่อให้สมาชิกได้มีโอกาสพบปะกันผ่านการสัมมนาเชิงปฏิบัติการ การสัมมนากลุ่มย่อยต่าง ๆ การทดลอง (รถ) บนถนนจริง ๆ เป็นต้น เมื่อวันที่ 6–7 กันยายน 2551 โคซีคอตได้ร่วมกับ Citibank จัดงาน CozyCot Holy Grail Private Party เพื่อเฉลิมฉลองครบรอบ 7 ปี

ที่เกี่ยวข้องกับการพิมพ์

[แก้]

เมื่อเดือนเมษายน ปี พ.ศ. 2553 ได้เปิดตัว หนังสือพิมพ์ 200,000 ฉบับฟรีรายเดือน จำนวน 25 หน้า ชื่อ CozyCot[11]

รางวัล

[แก้]

โคซีคอตได้รับรางวัลชนะเลิศเว็บไซต์แรกของผู้หญิงของประเทศสิงค์โปร์ที่ Hitwise Singapore Online Performance Award ติดต่อกันมาสี่ปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2549[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "CozyCot Trade Mark". Intellectual Property Office of Singapore. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 สิงหาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  2. ↑ 2.0 2.1 Lee Yen Nee (9 มิถุนายน 2010). "Her hobby is now a million-dollar business". The Straits Times. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Chen Huifen (27 เมษายน 2010). "Cozying up to female readers reaps dividents". The Business Times.
  4. ↑ 4.0 4.1 Tham Yuen-C and Phebe Bay (26 พฤษภาคม 2010). "Net winners". The Straits Times. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  5. ↑ "下班大沙发 之cozycot 创办人余诗音Nicole Yee". Capital 95.8FM. 24 พฤษภาคม 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 มิถุนายน 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.(1 ส่วนหนึ่ง เก็บถาวร 3 กรกฎาคม 2012 ที่ archive.today, 2 ส่วนหนึ่ง เก็บถาวร 3 กรกฎาคม 2012 ที่ archive.today (นอกจากนี้ในสิงคโปร์ MSN เก็บถาวร 14 กรกฎาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน)
  6. ↑ 6.0 6.1 N Ravindran (เมษายน–พฤษภาคม 2009). "Women-centric Marketing Web Site attracts Members". Today's Manager (Singapore Institute of Management). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มกราคม 2011. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  7. ↑ Kenny Lim (30 ตุลาคม 2009). "Her World readership tumbles as Singaporean women move online". Media Asia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 พฤษภาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  8. ↑ "Nicole Yee of CozyCot on women's online habits and new innovations". Media Asia. 3 พฤษภาคม 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 พฤษภาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  9. ↑ Kenny Lim (1 ตุลาคม 2009). "Mindshare to launch online reality show on CozyCot in Singapore". Campaign Singapore. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน 2022.
  10. ↑ Melissa Lwee (12 มิถุนายน 2010). "Unique selling propositions". The Business Times. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.[ลิงก์เสีย]
  11. ↑ 11.0 11.1 Deepa Balji (20 พฤษภาคม 2009). "CozyCot forays into print industry". Marketing-interactive.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 เมษายน 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  12. ↑ "Nielsen and CozyCot reveal the latest in consumer insights analysis" (PDF). Nielsen Company. 9 กันยายน 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 14 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 15 กันยายน 2010.
  13. ↑ Deanie Sultana (6 พฤษภาคม 2010). "CozyCot signs with Nielsen for web analytics and audience measurement" (PDF). Nielsen Company. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 มีนาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  14. ↑ James Verrinder (6 พฤษภาคม 2010). "CozyCot appoints Nielsen for web analytics and audience measurement". Research-live.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 พฤษภาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  15. ↑ Elizabeth Low (6 พฤษภาคม 2010). "CozyCot calls in Nielsen for profiling". Marketing-interactive.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 พฤษภาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  16. ↑ "Nielsen//NetRatings Launches Market Intelligence" (PDF). Nielsen Company. 11 ตุลาคม 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 มีนาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  17. ↑ 17.0 17.1 Emily Lek (4 ตุลาคม 2007). "Beauty Talk". The Straits Times. Urban. สิงคโปร์: Singapore Press Holdings. p. 18. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 ตุลาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  18. ↑ Park Jin-Woo (16 เมษายน 2010). 중국인 '성형관광' 러시. 한국일보. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 พฤษภาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  19. ↑ "Shopping Reviews App by CozyCot Pte Ltd". iTunes. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  20. ↑ 网上热报. MediaCorp Channel 8. 5 มิถุนายน 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.
  21. ↑ Michelle Martin (12 พฤษภาคม 2010). "Passion People — Nicole Yee Founder of Cozycot.com". 938LIVE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 เมษายน 2010. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2010.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]