โอเวอร์เดอะลิมิต (2012)

โอเวอร์เดอะลิมิต (2012)
โปสเตอร์โปรโมท โอเวอร์เดอะลิมิต 2012 โดยมี แรนดี ออร์ตัน
สมาคมดับเบิลยูดับเบิลยูอี
ค่ายรอว์
สแมคดาวน์
วันที่สหรัฐ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 2012
ไทย ทรูวิชั่นส์ 3 มิถุนายน ค.ศ. 2012
เมืองเรลายช์, รัฐนอร์ทแคโรไลนา
สถานที่พีเอ็นซี อะรีนา
ผู้ชม8,000 คน[1]
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view
← ก่อนหน้า
เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012) 		ถัดไป →
โนเวย์เอาท์ (2012)
ลำดับเหตุการณ์โอเวอร์เดอะลิมิต
← ก่อนหน้า
โอเวอร์เดอะลิมิต (2011) 		ถัดไป →
ครั้งสุดท้าย

โอเวอร์เดอะลิมิต (2012) (อังกฤษ: Over the Limit (2012)) เป็นรายการเพย์-เพอร์-วิว มวยปล้ำอาชีพของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ที่จัดหลังศึกใหญ่ เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012) จัดเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม ค.ศ. 2012 ณ สนาม พีเอ็นซี อะรีนา ในเมือง เรลายช์, รัฐนอร์ทแคโรไลนา สหรัฐ โดยแสดงนักมวยปล้ำจาก รอว์ และ สแมคดาวน์

เบื้องหลัง / ก่อนจะถึงโอเวอร์เดอะลิมิต

[แก้]

เรื่องราวของ จอห์น ซีนา กับ จอห์น โลรีนายติส

[แก้]

ในศึกรอว์ (30 เมษายน 2012) จอห์น ซีนา ออกมาโดยมีการเข้าเฝือกอ่อนที่แขนซ้าย ซีนา บอกว่า ทริปเปิล เอช แขนหัก จากการถูก บร็อก เลสเนอร์ เล่นงานหักแขน และเมื่อคืน (เอกซ์ตรีมรูลส์ 2012) ชั้นก็เจอแบบเดียวกัน แต่ตอนนี้ชั้นก็มาอยู่ที่นี่แล้ว จากการทำ MRI สแกนพบว่ากล้ามเนื้อไม่ฉีก ดังนั้นเขาจึงยังอยู่ใน ดับเบิลยูดับเบิลยูอี มันมีการเจ็บอยู่สองประเภท คือ บาดเจ็บ กับ เจ็บ ถ้าบาดเจ็บก็ต้องถูกส่งกลับบ้าน แต่ถ้าแค่เจ็บเขาก็สามารถออกมาทำในสิ่งที่เขารักได้ จอห์น โลรีนายติส ออกมา บอกว่าเขานำเอา บร็อก เลสเนอร์ กลับมาในฐานะสัญลักษณ์คนใหม่ของสมาคม และบอกว่าคนที่จะเจอกับ ซีนาในโอเวอร์เดอะลิมิตคือลอร์ด เทนไซ ขึ้นมาเตรียมจะรุมซีนา ที่ไหนได้ โลรีนายติส อัดใส่ซีนาจากด้านหลังแล้วบอกว่าคนที่จะเจอกับซีนาคือเขานั่นเอง โลรีนายติสเหวี่ยงซีนาไปอัดมุมเวที ต่อด้วยเทนไซใช้ท่า Running Senton จากนั้นโลรีนายติสกระทืบซีนา แล้วเทนไซก็ลากซีนาเอาแขนข้างเจ็บไปอัดเสาเวทีแล้วให้โลรีนายติส กระทืบซ้ำต่อด้วยเก้าอี้เหล็ก

บิ๊กโชว์ ได้ไปล้อเลียนเสียงของ จอห์น โลรีนายติส ในศึกรอว์ (14 พฤษภาคม 2012) โลรีนายติส สั่งให้ บิ๊กโชว์ ขอโทษที่ไปล้อเลียนเสียงของโลรีนายติส โดยบอกว่าถ้าไม่ขอโทษก็จะถูกไล่ออกจาก WWE สุดท้าย บิ๊กโชว์ ก็ยอมขอโทษและยอมคุกเข่า แต่โลรีนายติส ก็ไล่ บิ๊กโชว์ ออกจาก WWE คืนเดียวกัน โลรีนายติส ออกมาล้อเลียนคนดูที่เชียร์ซีนา ว่าเป็นไอ้พวกขี้แพ้ เพราะซูเปอร์สตาร์ที่คุณชอบก็สะท้อนถึงตัวตนคุณ ซีนา เป็นไอ้ขี้แพ้ ทำให้แฟนๆ ของเขาเป็นไอ้ขี้แพ้ด้วยมันแพ้ เดอะ ร็อก และถูก บร็อก เลสเนอร์ อัดเละ ซีนา ออกมาล้อเลียนโลรีนายติส และ อีฟ ทอร์เรส ก็ตามออกมายื่นแฟกซ์ให้อ่าน ซีนา แย่งเอาไปอ่าน บอกว่าเป็นแฟกซ์จากสำนักงานใหญ่ WWE สั่งให้แมตช์ระหว่าง ซีนา กับ โลรีนายติส เป็นแมตช์ตัวต่อตัว ห้ามมีผู้ติดตาม ไม่มีกรรมการพิเศษ ชนะด้วยการกดหรือซับมิชชั่นเท่านั้น ถ้าซูเปอร์สตาร์คนไหนเข้ามาก่อกวนจะถูกไล่ออกทันที และถ้า โลรีนายติส แพ้ก็จะถูกไล่ออกเช่นกัน โลรีนายติส ตบหน้าซีนา ก่อนจะเดินจากไป

เรื่องราวของการชิงแชมป์ WWE ระหว่าง ซีเอ็ม พังก์ กับ แดเนียล ไบรอัน

[แก้]

ในศึกรอว์ (30 เมษายน 2012) แดเนียล ไบรอัน ได้เจอกับ เจอร์รี ลอว์เลอร์ โดยผู้ชนะจะได้เป็นผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์ WWE กับ ซีเอ็ม พังก์ เจ้าของแชมป์ WWE สุดท้าย ไบรอัน ก็เป็นฝ่ายชนะ และได้เป็นผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์ WWE กับ ซีเอ็ม พังก์

เรื่องราวของการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ระหว่าง เชมัส กับ แรนดี ออร์ตัน, คริส เจอริโค และ อัลเบร์โต เดล รีโอ

[แก้]

ในศึก สแมคดาวน์ (4 พฤษภาคม 2012) เชมัส จะต้องเจอกับ แดเนียล ไบรอัน อีกครั้ง สุดท้าย เชมัส ชนะฟาล์ว เพราะ อัลเบร์โต เดล รีโอ มาก่อกวนการปล้ำ หลังแมตช์ เชมัส ก็โดนเดล รีโอ เล่นงานด้วยท่า Cross ArmBreaker จนทีมแพทย์ต้องออกมาดูอาการของ เชมัส

ในศึกรอว์ (7 พฤษภาคม 2012) เชมัส จะต้องจับคู่กับ แรนดี ออร์ตัน เจอกับ อัลเบร์โต เดล รีโอ จับคู่กับ คริส เจอริโค ผลปรากฏว่า เขมัส จะใส่ท่า โบรก คิก เล่นงานเจอริโค แต่ เจอริโค หลบได้เลยพลาดไปโดน ออร์ตัน แทน หันกลับมาโดน Codebreaker ของ เจอริโค จับกดเอาชนะไปได้ในที่สุด หลังแมตช์ เชมัส จะมาขอโทษ ออร์ตัน แต่โดน RKO

ผล

[แก้]
ลำดับ กำหนด เวลา
1P Kane ชนะ Zack Ryder Singles match 6:55
2 Christian ชนะโดยกำจัด The Miz คนสุดท้าย Battle Royal 20 คน เพื่อสิทธิ์เลือกชิงแชมป์ United States หรือ Intercontinental 12:24
3 Kofi Kingston and R-Truth (c) ชนะ Dolph Ziggler and Jack Swagger (with Vickie Guerrero) ชิง WWE Tag Team Championship[3] 13:44
4 Layla (c) ชนะ Beth Phoenix ชิง WWE Divas Championship[4] 07:50
5 Sheamus (c) ชนะ Alberto Del Rio (with Ricardo Rodriguez), Chris Jericho and Randy Orton สี่เส้าชิง World Heavyweight Championship[5] 16:06
6 Brodus Clay (with Cameron and Naomi) ชนะ The Miz ปล้ำเดี่ยว 05:48
7 Christian ชนะ Cody Rhodes (c) ชิง WWE Intercontinental Championship 08:35
8 CM Punk (c) ชนะ Daniel Bryan ชิง WWE Championship[6] 24:04
9 Ryback ชนะ Camacho (with Hunico) ปล้ำเดี่ยว 00:54
10 John Laurinaitis ชนะ John Cena ไม่มีกฏกติกา; หาก Cena ชนะ, Laurinaitis ต้องถูกไล่ออก และคนที่มาก่อกวนในแมตช์นี้ก็จะถูกไล่ออก[7] 17:02
  • (c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน
  • P – หมายถึงโชว์ก่อนเริ่มรายการ

แบทเทิลรอยัล

[แก้]
Elimination Wrestler Eliminated by Time
1 Heath Slater The Great Khali 01:27
2 Michael McGillicutty The Great Khali 01:40
3 JTG The Usos 02:02
4 Yoshi Tatsu Drew McIntyre 02:18
5 Ezekiel Jackson Curt Hawkins & Tyler Reks 02:30
6 Jey Uso Darren Young 03:07
7 Drew McIntyre Curt Hawkins & Tyler Reks 03:40
8 Curt Hawkins The Great Khali 03:56
9 Tyler Reks The Great Khali 03:57
10 Jinder Mahal The Great Khali 04:08
11 The Great Khali Darren Young, The Miz & Titus O'Neil 05:21
12 Titus O'Neil Jimmy Uso 06:03
13 Jimmy Uso Darren Young 06:40
14 William Regal Christian 07:17
15 Darren Young Alex Riley 07:48
16 Alex Riley The Miz 08:30
17 Tyson Kidd David Otunga 09:32
18 David Otunga Christian 11:29
19 The Miz Christian 12:24
Winner: Christian

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Recent WWE attendance figures (5/19 to 5/21)". Wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 2012-05-31.
  2. ↑ WWE Music Group Tweet ที่เอกซ์ (ทวิตเตอร์)
  3. ↑ "WWE Tag Team Champions Kofi Kingston & R-Truth vs. Jack Swagger & Dolph Ziggler". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-05-10.
  4. ↑ "WWE Divas Champion Layla vs. Beth Phoenix". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-05-10.
  5. ↑ "Fatal-4-Way World Heavyweight Championship Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-05-07.
  6. ↑ "WWE Champion CM Punk vs. Daniel Bryan". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-04-30.
  7. ↑ "John Cena vs. John Laurinaitis". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-04-30.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]