Ang Babiole ay isang Pranses na pampanitikang kuwentong bibit, na isinulat ni Madame d'Aulnoy.[1] Sa mga publikasyong Ingles, minsan isinasalin ang pangalan bilang Babiola . [2]
Inakala ng isang reyna na wala siyang anak dahil sa masamang hangarin ng bibit na si Fanferluche. Isang araw, nagpakita sa kaniya si Fanferluche upang sabihin na hindi ito totoo, na ang reyna ay magkakaroon ng anak na babae na magdadala sa kaniya ng labis na kalungkutan, at upang maiwasan ito, bibigyan siya ni Fanferluche ng isang sanga ng hawthorn na ikakabit sa ulo ng bata. . Pagkatapos ng kapanganakan, ginawa ito ng reyna, at ang pangit na prinsesa ay agad na naging isang unggoy. Nahuli ng reyna ang unggoy at inalis ang sanga ngunit hindi nito naibalik ang prinsesa. Hinimok ng isang babaeng naghihintay ang reyna na sabihin sa hari na namatay na ang sanggol at hinikayat siya na itapon ang unggoy sa dagat. Pumayag naman ang reyna at inilagay ang prinsesa/unggoy sa isang kahon. Sa daan patungo sa dagat, kinuha ng alipin ang unggoy mula sa kahon, nagpasya na itago ang kahon para sa kaniyang sarili. Samantala, dumating ang kapatid ng reyna, kasama ang kaniyang apat na taong gulang na anak. Narinig niya ang tungkol sa kapanganakan, at pagkatapos ng kamatayan. Nakita ng anak ang unggoy at nais na itago ito. Kaya, ang unggoy ay pinalaki sa kaniyang mga silid. Noong apat na taong gulang siya, nagsimulang magsalita ang unggoy. Kinuha siya ng ina ng bata (ang reyna ng ibang rehiyon) mula sa prinsipe at ipinakita siya sa lahat ng mga embahador, at tinuruan siya. Ang prinsesa ng unggoy ay umibig sa kaniyang pinsan, lingid sa kaniyang kaalaman.
Nagpasya ang hari ng mga unggoy na si Magot na pakasalan siya. Pinaboran ng reyna ang kaniyang suit nang dumating ang mga ambassador. Hindi nais ni Babiole na pakasalan siya, ngunit sinabi ng reyna na maiiwasan nito ang digmaan, at kinutya siya ng prinsipe nang ipahayag niya ang kaniyang pag-ibig. Kaya, tumakas si Babiole. Sinubukan niyang lumangoy sa isang ilog, lumubog siya sa ilalim, sa isang grotto kung saan tinanggap siya ng isang matandang lalaki, ang Hari ng Isda. Sinabi niya sa kaniya na ang prinsipe ay magpapakasal lamang sa pinakamagandang prinsesa sa mundo, binalaan siya na huwag mawala ang salamin na dibdib na ipinadala sa kaniya ni Magot, dahil ito ay makakatulong sa kaniya, at binigyan siya ng isang pagong na sakyan. Sinimulan niya ito, ngunit nakita siya ng embahador ni Magot, at siya ay nahuli.
Ginawa nila siyang maglakbay sa isang karwahe ng estado hanggang sa marating ng kumpanya ang isang lungsod, na kung saan ay ang mga magulang ni Babiole. Ipinagbawal ng reyna ang anumang uri ng unggoy na pasukin ito, at ito ay natakot sa kaniya. Nahuli ang mga unggoy. Si Babiole, gayunpaman, ay maganda ang pananamit, at narinig nila ang tungkol sa kaniya. Hindi nagtagal ay ginayuma niya ang mga bumihag sa kaniya at namuhay nang maganda. Nakita siya ng reyna at nabigla siya. Nag-usap sila, at napagtanto ng reyna na si Babiole ang kaniyang nagbagong anak. Sinabi sa ng kaniyang mga babaeng naghihintay na hinihiling ng kaniyang reputasyon na ikulong niya si Babiole sa isang kastilyo. Narinig ito ni Babiole at tumakas.
Nang walang mahanap na pagkain, binuksan niya ang kaban ng salamin at kumain ng olibo sa loob nito. Umagos mula rito ang langis at naging isang magandang prinsesa. Ngunit gutom pa rin, pumunta siya upang kainin ang hazel nut sa kahon, at mula rito ay lumabas ang mga taong ginawa siyang kastilyo at dinaluhan siya dito. Siya ay nanirahan doon bilang isang reyna. Ilang paligsahan ang ginanap sa kaniyang karangalan.
Isang araw, may mga kabalyero na lumaban at nasugatan. Siya ay bumaba upang mangatuwiran sa kanila, at natagpuan ang kaniyang pinsan ay isa, at halos patay na. Inaalagaan niya ito, ngunit hindi nagtagal ay nalaman niyang ang pag-ibig niya sa kaniya ay nagdulot sa kaniya ng paghihirap, at siya ay tumakas. Binuhat siya ng diwatang Fanferluche at ikinulong sa isang bote ng salamin.
Lumabas ang prinsipe para hanapin siya. Nakilala niya ang hari ng mga isda, na nagsabi sa kaniya kung nasaan siya. Armado at nakasakay sa isang may pakpak na dolphin na ibinigay ng hari, iniligtas niya siya. Sinabi niya sa kaniya ang kaniyang kuwento, at pinagsisihan niya ang kaniyang pangungutya. Nagpakasal sila at pinagkasundo ang kanilang mga kaharian.