Bartolomeo Bianco

Rubens, palasyo ng Durazzo-Pallavicini, patsada

Si Bartolomeo Bianco (Coldrerio, 1590 – Genova, 1657) ay isang arkitektong Italyano, ang pangunahing nagsulong ng arkitekturang Barokong Genoves.

Tubong Coldrerio, lumipat siya sa Genova sa murang edad upang sundan ang kaniyang ama, si Cipriano Bianco[1], na nakikibahagi sa kabesera ng Liguria sa ilang mga gawa para sa lokal na kumbento ng mga Prayleng Agustino ng Carbonara sa lugar ng Castelletto.[2] Ang kaniyang propesyonal na pagsasanay ay nabuo higit sa lahat sa Genoa, na inaalala ang karaniwang mga estilo ng paaralang Lombardo sa kaniyang mga proyekto—halimbawa para sa mga dekorasyon o para sa mga panlabas na harapan ng mga simbahan—sa isang masining na landas na tinutumbasan ng mga istoryador sa kaniyang mga kababayan gaya nina Domenico Fontana at Martino Longhi ang Nakatatanda. Sa kabesera siya ay itinuturing na isa sa mga pangunahing nagpaunlad at tagalikha ng Baroko at ika-labing pitong siglong mga palasyong Genoves.

Ang aktibidad sa Genova

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ito ay higit sa lahat sa kabesera noon ng homonimong republika na ang gawain ni Bianco ay higit na umunlad at nakilala ang sarili sa pinakamahalagang mga Genoves na personalidad noong panahong iyon. Kabilang sa mga ito ang marangal na pamilyang Balbi na nag-atas sa kaniya ng isang kahanga-hangang gawaing masining at pagpaplano: ang pagbubukas ng isang bagong kalsada, ang Via Balbi ngayon—sa gayon ay napabuti ang posibilidad na mabuhay sa pagitan ng daungang Genoves at ng dating kanlurang tarangkahan ng San Tommaso. Mula sa bagong network ng kalsada, simula noong 1618, mabibigyang buhay ang isang marangal na kapitbahayan na tirahan sa pagtatayo ng pitong palasyo—pag-aari ng Balbi—isang Heswitang kolehiyo at isang simbahan na inialay kanila San Victor at San Carlos, kung saan siya ay magbibigay ng agarang patotoong Rubens sa kanyang mga Palazzi di Genova.[3]

Para din sa pamilyang Ganoves—sa katauhan ni Giovanni Agostino Balbi—isasagawa niya ang proyekto ng palasyo Durazzo-Pallavicini noong 1618, kung saan ang isang partikular na senograpikong epekto ay ibinibigay ng dalawang malalaking pakpak sa gilid ng patsada, ang ang huli ay binago sa estruktura noong 1780 ni Emanuele Andrea Tagliafichi, at sa pagitan ng 1616 at 1620 ang palasyo Balbi-Senarega kung saan lumikha siya ng dobleng piano nobile para sa mga komisyon ng kapatid na sina Giacomo at Pantaleo Balbi. Kasama ang kaniyang anak na si Piero Antonio Maria, na namatay nang bata pa, siya ay magiging kamarang arkitekto sa pagitan ng 1620 at 1625 .

Noong 1626 siya ay hinirang na koordinador at manager ng proyekto para sa disenyo ng mga bagong pader ng Genova, isang gawaing natapos noong 1633, sa ilalim ng direksiyon nina Ansaldo De Mari at Vincenzo Maculano. Pagkalipas ng tatlong taon, noong 1629, pagkatapos ng pagbubukas ang ngayon ay via Balbi, nakipagtulungan siya sa proyekto ng bagong simbahan ng Santi Vittore e Carlo para sa mga Carmelitang Descalzo hanggang 1631 nang, sa hindi malamang dahilan, tinalikuran niya ang gawain na pantay na natapos at tapat sa pangunahing proyekto ng Bartolomeo Bianco.

Noong 1634, pagkatapos ng mga kasunduan na ginawa sa pagitan ni Stefano Balbi at ng mga Heswitang Pari noong 1630, nagsimula ang trabaho sa pagtatayo ng bagong Heswitang Kolehiyo sa Genova, na itinuturing na kaniyang obra maestra. Ayon sa mga istoryador, ang arkitekto ay inspirasyon ng karunungan ni Giovanni Ponzello, nagdsenyo ng sikat na Palazzo Doria-Tursi (luklukan ng munisipalidad) sa via Giuseppe Garibaldi na tinatawag na "Strada Nuova". Bagaman ang muling panukala ay mukhang katulad ng palasyo ng Ponzello, ang epektong senograpiko ay naiiba dahil sa partikular na matarik na orograpiya ng lugar. Ang paggamit, na may maringal na epektong senograpiko, ng mga loggia at mga hagdanan, na tumutulong upang palakihin ang mga puwang at magbigay ng kadakilaan sa mga silid, ay katibayan ng pagsunod ng arkitekto sa mga tampok na pangkakanyahan ng huling Baroko.[4] Ang kolehiyong Heswita ay magiging luklukan ng Facultad of Palabatasan ng Unibersidad ng Genova.

Ang iba pang Genoes na gawa niya ay ang Porta Pila, Palazzo Cattaneo della Volta sa Piazza Cattaneo, at Palazzo Casareto De Mari sa Piazza Campetto.

  1. Bartolomeo Bianco in treccani.it/enciclopedia/
  2. L. Profumo Müller, Bartolomeo Bianco architetto, Roma 1968
  3. P. P. Rubens,Palazzi di Genova, Anversa 1622, figg. 7-9, 19-21
  4. BIANCO, Bartolomeo di Giovanna Terminiello Rotondi - Treccani, Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 10 (1968)

Iba pang mga proyekto

[baguhin | baguhin ang wikitext]
All wikimedia projects
All wikimedia projects
Articles and media on this topic in other Wikimedia projects can be found at: Commons [[commons:{{{1}}}| Bartolomeo Bianco]]
[baguhin | baguhin ang wikitext]

Padron:Collegamenti esterni