Ang Kasunduang Laurel–Langley ang kasunduan pang-ekonomiya sa pagitan ng Pilipinas at Estados na pumalit sa Bell Trade Act na natapos noong 1954. Ito ay natapos noong 1974. Kabilang sa mga tadhana nito ang pag-aalis ng pagbabawal sa Pilipinas na magpataw ng mga taripa sa mga iniluluwas na kalakal, pagbuwag sa kapangyarihan ng Estados Unidos na kontrolin ang rate ng palitan ng piso sa dolyar,[1] pagpapalawig ng quota sa asukal, isang parity clause na nagbibigay sa mga Pilipino ng pantay na karapatan na mamuhunan sa Estados Unidos gaya ng karapatan ng mga mamamayan ng Estados Unidos na mamuhunan sa Pilipinas, at pantay na karapatan para sa mga mamamayan ng Estados Unidos gaya ng sa mga Pilipino hindi lamang sa mga natural na mapagkukunan ng Pilipinas kundi sa lahat ng mga sektor ng ekonomiya ng Pilipinas.