Ibang tawag | Bakmi goreng, Mi goreng |
---|---|
Uri | Pansit |
Kurso | Pangunahing pagkain |
Lugar | Indonesya[1] |
Rehiyon o bansa | Buong bansa |
Ihain nang | Mainit |
Pangunahing Sangkap | Pinritong pansit na may manok, karne o hipon |
|
Ang mie goreng (Indones: mi goreng; "pinritong pansit"[2]), kilala rin bilang bakmi goreng,[3] ay isang piniritong pansit mula sa Indonesya. Sinasangkapan ito ng manipis at dilaw na pansit na pinrito sa mantika kasabay ng bawang, sibuyas o lasuna, pritong hipon, manok, baka, o hiniwang bakso (bola-bola), sili, petsay, repolyo, kamatis, itlog, at iba pang gulay. Laganap sa Indonesya, ibinebenta ito ng mga nagtitinda ng pagkain mula sa mga warung sa kalye hanggang sa mga mamahaling restoran.
Sa Indonesya, kung saan isa sa mga pinakalaganap na pagkaing simple ang mi goreng, inuugnay ang pinagmulan ng pagkain sa lutuing Tsinong Indones.[1] Halata ang impluwensiyang Tsino sa pagkaing Indones tulad ng bakmi, mi ayam, pangsit, bakso, lumpia, kwetiau goreng, at mi goreng.[4] Hinango ang putahe mula sa Tsinong chow mein at pinaniniwalaang ipinakilala ng mga imigranteng Tsino sa Indonesya. Kahit naimpluwensiyahan ito ng lutuing Tsino, Indones na Indones ang lasa nitong pagkain at naging bahagi na ng lutuing Indones,[5] sa, bilang halimbawa, paglalagay ng kecap manis na nagpapaamis nang kaunti,[6] isang budbod ng pinritong lasuna, at maanghang na sambal. Iniiwasan ang baboy at ang mantika nito at sa halip isinasahog ang hipon, manok, o baka para sa karamihan na Muslim.
Ayon sa tradisyon, ang mi goreng ay gawa sa bakmi (dilaw na pansit de-trigo) na ginisa kasabay ng hiniwang lasuna, sibuyas, at bawang, toyo, itlog, gulay, manok, karne, o pagkaing-dagat. Subalit maaaring sangkapin ng mga ibang bersiyon ang pinatuyong pansit agaran sa halip ng sariwang bakmi. Isang karaniwang gawain sa Indonesya ang paglalagay ng panimpla ng agarang pansit, pati mga itlog at gulay. Sa awtentikong mi goreng, sariwang sangkap at espesya ang ginagamit; ngunit maaaring gamitin ang pang-agarang masang sili sa bote kung magiging praktikal.[7]
Kadalasan, ang resipi nito na hindi pabagu-bago ay nagiging basehan para sa mga ibang putahe. Halimbawa, nabubuo ang bihun goreng kung pinalitan ang bakmi ng bihun (bihon) habang sa kwetiau goreng, kwetiau ang ginagamit na pansit.
Sa Indonesya, karaniwang ipinapangalan ang mga baryante ng mi goreng sa mga sahog nito, habang ipinapangalan ang iba sa pinagmulang rehiyon.
May hilig ang mga Indones na tawagin ang mga kahawig na dayuhang pagkain bilang mi goreng, halimbawa sa Indonesya, kadalasang mi goreng Cina ang tawag sa chow mein at mi goreng Jepang ang tawag sa yakisoba.
{{cite book}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite news}}
: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: unfit URL (link)
{{cite news}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite book}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite web}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)
{{cite news}}
: CS1 maint: date auto-translated (link)