Abdülaziz bin Şuayb

Abdülaziz bin Şuayb
10. Girit Emiri
Görev süresi
yak. 949 - yak. 961
Yerine geldiği Ali bin Ahmed
Yerine gelen Girit Bizans tarafından alındı

Abdülaziz bin Şuayb bin Ömer el-Kurtubi el-Ballūṭī, Bizans kaynaklarında Kouroupas olarak bilinir, 949'dan 961'de Bizans'ın adanın fethine kadar hüküm süren onuncu ve son Girit Emiri idi.

Girit'in saltanatı ve kaybı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Girit Emirliği'nin kendi tarihi ve hükümdarları hakkında hayatta kalan kayıtlar çok parçalıdır. George C. Miles'ın nümismatik kanıtların yardımıyla yaptığı çalışmaların ardından, saltanatı tahmini olarak y. 940–943 arasında yöneten ve sekizinci emir Şuayb bin Ahmed'in oğlu olarak tanımlanır, kendisi de Girit fatihi ve Girit Emirliği'nin kurucusu Ebu Hafs Ömer el-İkritişi'nin büyük-büyük torunudur. Saltanatının başlangıcı, amcası Ali'nin ardından 949'da başlar.[1][2] Bizans vakanüvisleri tarafından, görünüşe göre ailenin aslen geldiği "Kordobalı", Arapça el-Kurtubi soyadından dolayı "Kouroupas" olarak anılır.[3]

Madrid Skilicis'ten Chandax kuşatmasının tasviri

14. yüzyıl Mısır tarihçisi Nüveyrî, Bizans imparatoru II. Romanos'un, Abdülaziz'e yıllık bir meblağ ödenmesi karşılığında bir barış antlaşması imzalamak amacıyla adaya üç büyükelçilik gönderdiğini ve bunu gizlemek amacıyla yazdığını bildirdi. adayı kurtarmak için bir kampanya için devam eden hazırlıklar. Bu rapor çoğunlukla modern bilim adamları tarafından efsane olarak kabul edilir.[3] Nikiforos Fokas, büyük bir donanma ve ordunun başında Haziran veya Temmuz 960'ta denize açıldı, adaya çıktı ve ilk Müslüman direnişini bozguna uğrattı. Bunu, kış boyunca 961'e kadar süren, emirliğin başkenti Chandax'ın uzun bir kuşatması izledi. Şehir nihayet 6 Mart 961'de basıldı.[4] Bu sırada, Diyakoz Theodosios tarafından küçük, solgun, kel ve çok hasta, ancak güzel konuşan ve pohpohlayıcı bir konuşmacı olarak tanımlanıyor.[3] Emir boşuna, İfrikiye'deki Fâtımîlere ve İspanya'daki Kurtuba Halifeliğine yardım gönderdi; Müslüman yöneticiler ona elçiler gönderdiler, ancak Bizans'ın gücünden etkilenerek müdahale etmekten kaçındılar.[3]

Daha sonra yaşam

[değiştir | kaynağı değiştir]

Chandax'ın ele geçirilmesinden sonra Abdülaziz, ailesiyle birlikte ikiforos Fokasın zafer alayında geçit töreni yaptıkları Konstantinopolis'e esir alındı. Daha sonra onlara zengin hediyeler ve II. Romanos tarafından yerleşmeleri için bir mülk verildi. Bizans kaynakları, imparatorun Abdülaziz'i senatör yapmayı düşündüğünü, ancak Abdülaziz'in Hristiyanlığa geçmeyi reddettiğini bildirmektedir.[5] Oğullarından biri, el-Nu'man veya Yunanca Anemas, 971'de Dorostolon Kuşatması'nda öldürülene kadar din değiştirdi ve Bizans hizmetine girdi.[6] Bazı modern araştırmacılar, aynı adı taşıyan daha sonraki Bizans aristokrat ailesinin onun soyundan geldiğini düşünmektedir.[7]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
Özel
  1. ^ Miles 1964, ss. 11–14.
  2. ^ Canard 1971, s. 1085.
  3. ^ a b c d PmbZ, ʻAbdalʻazīz b. Šuʻayb b. ʻUmar al-Qurṭubī (#20009).
  4. ^ Canard 1971, s. 1084.
  5. ^ PmbZ.
  6. ^ PmbZ, ʻAbdalʻazīz b. Šuʻayb b. ʻUmar al-Qurṭubī (#20009); Anemas (#20421).
  7. ^ ODB, "Anemas" (A. Kazhdan), p. 96.
Genel