Ahmet Özhan

Ahmet Özhan
DoğumAhmet Şükrü Katıöz
26 Ağustos 1950 (74 yaşında)
Şanlıurfa, Türkiye
MeslekOyuncu, şarkıcı
Etkin yıllar1973-günümüz
Evlilik
Hale Soygazi
(e. 1976; b. 1985)

Hatice Özhan
(e. 1986; b. 2013)

Filiz Akbulut (e. 2013)
Çocuk(lar)2
Resmî sitehttp://www.ahmetozhan.com.tr

Ahmet Şükrü Katıöz ya da sahne adıyla Ahmet Özhan (d. 26 Ağustos 1950, Şanlıurfa), Türk klasik Türk müziği şarkıcısı ve oyuncu.

Hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aslen Rumelili bir ailenin en küçük çocuğu olarak, emniyet âmiri olan babasının görev yaptığı Urfa'da dünyaya geldi. Babasının görevi nedeniyle sık sık şehir değiştirdiler.[1]

Ahmet Katıöz, 1967 yılında İstanbul Belediye Konservatuvarı'na kabul edildi. Konservatuvardan hocası ve âile dostları olan Recep Birgit, kendisine Üsküdar Musiki Cemiyeti'ne de devam etmesini tavsiye etti.[2] İstanbul Belediye Konservatuvarı'ndan mezun oldu.

Müzik hayatı boyunca Emin Ongan, Akâ Gündüz Kutbay, Recep Birgit, Cüneyd Kosal, Cinuçen Tanrıkorur gibi, her biri konusunda yetkin, önemli musikî üstadlarından birebir istifade etti:

"Ben 17 yaşındayken İstanbul Belediye Konservatuvarı Türk Müziği bölümüne intisap etmiştim. O dönemde eş zamanlı olarak Üsküdar Musiki Cemiyeti'ne gitmemin fevkalade faydalı olacağı kanaatindeydi büyüklerim. Netice itibarıyla Üsküdar Musiki Cemiyeti'ne Recep Birgit'in vasıtasıyla gitmek üzere yola çıktım. Üsküdar'da Doğancılar yokuşundaki binaya cemiyet yeni taşınmıştı. Daha önceden Üsküdar Meydanı'nda ahşap bir binadaymışlar. Kapıyı çaldım, kapı açıldı, içeri girdim "Emin Ongan Hoca ile görüşmek istiyorum" dedim..."[3]

Sahne hayatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Profesyonel olarak ilk kez 1968 yılında İstanbul'un Bebek semtinde yer alan Bebek Belediye Gazinosu'nda sahneye çıktı. 1970'li ve 1980'li yıllarda klasik Türk müziği yorumcusu olarak meşhur oldu ve sevildi.

Bu arada plak çalışmalarının yanı sıra sinema filmleri, televizyon dizi ve konserleri, radyo çalışmaları ile çeşitli televizyon kanallarının müzik programlarında solist ve sunucu olarak görev aldı.

1973 yılında Temel Gürsu'nun yönetmenliğini yaptığı Çocuğumu İstiyorum başlıklı sinema filmi ile ilk kez kamera karşına geçti.[1] Filmde baş rolleri paylaştığı Hale Soygazi ile 1975 yılında evlendi.

Ahmet Özhan, klasik Türk müziğinin yanı sıra 80'li yıllardan itibaren tasavvuf müziği çalışmaları ile yeni bir akımın da öncüsü olmuştur.

1981 ile 1991 yılları arasında TRT İstanbul Radyosu'nda ses sanatçısı olarak görev yapan Ahmet Özhan, 1991 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı, İstanbul Tarihi Türk Müziği Topluluğu'nun kuruluşunda yer aldı ve topluluğun genel sanat yönetmenliği görevinden emekli oldu.

İstanbul Tarihi Türk Müziği Topluluğu'nun sanat yönetmeni olarak dünyanın dört bir yanında düzenlenen Mevlevî âyinlerinin yanı sıra başta İstanbul Müzik Festivali olmak üzere dünyanın en önemli müzik etkinliklerinde klasik ve tasavvuf müziği konserlerine katıldı. Ahmet Özhan, 1980 yılından beri Mevlânâ Celâleddîn-î Rûmî'yi anmak için Konya'da gerçekleştirilen Şeb-î Arûs törenlerine de solist olarak katılmaktadır.[4]

Ahmet Özhan, Nureddin Cerrahî Âsitânesi'nin 21'inci postnişîni Ömer Tuğrul İnançer'in ölümünden sonra, 22 Eylül 2022'de 22'nci postnişîni ve Türk Tasavvuf Musikisi ve Folklorünü Araştırma ve Yaşatma Vakfı'nın mütevelli heyeti başkanı oldu.[5][6]

Albümler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • 1974: Ahmet Özhan
  • 1975: Günümüzün Sevilen Şarkıları ile Ahmet Özhan
  • 1976: Ahmet Özhan 76
  • 1977: Bir Tanem
  • 1977: Geceler Gariplerindir
  • 1981: Güneşin Battığı Yerde
  • 1982: Hoşgeldin
  • 1984: Hüzün
  • 1985: Ömrümün Baharı
  • 1988: Güldeste 1
  • 1998: Güldeste 2,
  • 1999: Güldeste
  • 2003: Rüya
  • 2003: Nostalji
  • 2005: Hüzünlü Gurbet
  • 2007: Mevlana'nın Dilinden
  • 2007: Yüzyılın Şarkıları
  • 2012: Itri
  • 2013: Son Nebi
  • 2016: Best Of İlahiler

Filmografisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödülleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

7 Nisan 2013 tarihinde Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi tarafından fahrî doktora unvanı verildi.[7] Özhan'ın müzik alanında aldığı ödüllerden bazıları da şunlardır:

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Tezcan, Ahmet (2021). Ayrılık yaman kelime. Bir A.Ş.K hikâyesi Ahmet Özhan Kitabı. İstanbul: Turkuvaz Medya. ISBN 978-625-7548-32-8. 
  2. ^ "Tekkeyi Bekleyen Çorbayı İçer - Ahmet Özhan | İzler - YouTube". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  3. ^ "55 yıllık dostluk... Ahmet Özhan: Tuğrul Bey, benim rehberimdi". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  4. ^ "Şeb-i Arus törenlerinin vazgeçilmez sanatçısı Ahmet Özhan: Hazreti Mevlana bizim için bir hayat önderidir - Anadolu Ajansı". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  5. ^ "Cerrahi tekkesinin yeni postnişini Ahmet Özhan oldu - Serbestiyet". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  6. ^ "55 yıldır öğrencisiydi... Cerrahi Tekkesi'nin yeni postnişini Ahmet Özhan oldu - Günün Haberleri". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  7. ^ "Ahmet Özhan'a ÇOMÜ'den Fahri Doktora". 9 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2013. 
  8. ^ "Yılın Altın Kelebek Ödülleri - Son Dakika Haberler". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  9. ^ "Bu Kelebek 34 yıldır uçuyor - Magazin Haberleri". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  10. ^ "Altın Kelebek 35 yaşında - Magazin Haberleri". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 
  11. ^ "Altın Kelebek'te en iyiler - Magazin Haberleri". web.archive.org. 26 Eylül 2022. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]