Amanda Nguyen

Amanda Nguyen
Doğum1991 (33-34 yaşında)
Kaliforniya, U.S.
EğitimHarvard University (BA)
MeslekFounder and CEO of Rise[1]
Tanınma nedeniSexual Assault Survivors' Rights Act
ÖdüllerTime Woman of the Year (2022)[2]
24th Annual Heinz Awards in Public Policy (2019)[3]
Forbes 30 Under 30[4]


Amanda N. Nguyen[5] (y. 1991 doğumlu)[6][7] bir sosyal girişimci, sivil haklar aktivisti ve sivil haklar örgütü olan Rise'ın CEO'su ve kurucusudur.[6] Kongre'de oybirliğiyle kabul edilen Cinsel Saldırıdan Mağdur Hakları Yasası'nın önerilmesi ve taslağının hazırlanmasında yer aldı.[8] Nguyen ayrıca[9] Şubat 2021'de medyada yer almak için yaptığı görüntülü arama viral olduktan sonra Asyalı Amerikalılara yönelik şiddeti durdurma hareketini başlatmakla da tanındı[10] Nguyen, çalışmalarının takdir edilmesiyle 2019 Nobel Barış Ödülü'ne[11] aday gösterildi ve 2022 Time Yılın Kadınlarından biri seçildi. Ayrıca Kamu Politikasında 24. Yıllık Heinz Ödülü'nü aldı, Time 100 Next,[12] Forbes 30 Under 30 ve Foreign Policy tarafından İlk 100 Küresel Düşünür arasında yer aldı.[13] Ayrıca Nguyen, Naomi Hirahara tarafından yazılan ve Smithsonian Enstitüsü ve Running Press Kids tarafından yayınlanan We Are Here: 30 İlham Veren Asyalı Amerikalılar ve Pasifik Adalıları ABD'yi Şekillendiren 2022 antolojisinde yer alıyor.[14]

Eğitim ve kariyer

[değiştir | kaynağı değiştir]

Nguyen, Harvard Üniversitesi'nde 2013 yılında mezun olan bir Bachelor of Arts derecesi aldı.[5][15][16]

2013 yılında NASA'da[17][18] staj yaptı ve ayrıca Center for Astrophysics | Harvard ve Smithsonian .[19] ABD Dışişleri Bakanlığı'nda Beyaz Saray İrtibat Sorumlusu Yardımcısı olarak çalıştı.[6][15] Rise'da tam zamanlı çalışmak için 2016 yılında Dışişleri Bakanlığı'ndaki işinden ayrıldı.[20] NASA'da geçirdiği süre boyunca akıl hocaları tarafından cesaretlendirilerek astronot olmayı arzuluyor.[15][19][21][22][23] Nguyen ayrıca GivingTuesday'in yönetim kurulundadır.[24]

Aktivizm

[değiştir | kaynağı değiştir]

2013 yılında Nguyen, Massachusetts'teki Harvard'da üniversitede okurken tecavüze uğradı.[6][25] Nguyen, potansiyel olarak yıllarca sürebilecek bir davaya katılmak için gerekli zamana ve kaynaklara sahip olmadığını düşündüğü için hemen dava açmamayı seçti.[26][27] Polis memurları, Massachusetts'te tecavüz için 15 yıllık bir zaman aşımı süresi olduğunu bildirdikten sonra, daha sonraki bir tarihte hazır olduğunda dava açmaya karar verdi.[28] Tecavüz kiti yaptırdı ve suçu kolluk kuvvetlerine bildirmediği takdirde uzatma talebinde bulunulmadığı takdirde tecavüz kitinin altı ay sonra imha edileceğini keşfetti.[22][29] Ayrıca, uzatma için nasıl başvuruda bulunacağına dair resmi talimatlar da verilmedi.[6] Nguyen, kısmen uzatma talebinin travma yaratan bir deneyimi gereksiz yere hatırlatacağı için bu sistemin bozuk olduğunu düşündü.[22] Nguyen, benzer hikâyeleri olan diğer hayatta kalanlarla bir araya geldi ve mevcut yasal korumaların yetersiz olduğu sonucuna vardı.[22] New York Moda Haftası sırasında Museum of Modern Art'ta cinsel saldırıdan kurtulan modellerle bir defile gibi duyurulan etkinlikler yarattı.[30]

Yükselmek

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kasım 2014'te[31] Nguyen, cinsel saldırı ve tecavüzden kurtulanların medeni haklarını korumayı amaçlayan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Rise'ı kurdu.[15][22] Nguyen, Eylül 2016'ya kadar[23][31] boş zamanlarında örgütün başına geçti[20] Rise ile çalışan herkes gönüllü[19] ve organizasyon GoFundMe aracılığıyla para topladı.[6] Nguyen, örgütün adının "düşünceli, kendini adamış küçük bir grup vatandaşın ayağa kalkıp dünyayı değiştirebileceğini bize hatırlatması" için Rise olarak adlandırıldığını açıkladı.[22] Nguyen'in amacı, Rise'ın 50 ABD eyaletinin tamamında ve ulusal düzeyde bir Cinsel Saldırıdan Kurtulanlar Yasası'nı geçirmesidir.[6] Ayrıca benzer bir tasarının sunulduğu Japonya'ya da gitti.[20][27]

Cinsel Saldırıdan Kurtulanların Hakları Yasası

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Sexual Assault Survivors' Rights Act

Temmuz 2015'te[26] Nguyen, hayatta kalanların haklarını federal düzeyde koruyacak yasayı tartışmak için New Hampshire Senatörü Jeanne Shaheen ile bir araya geldi. Nguyen'in hazırlanmasına yardım ettiği mevzuat, Shaheen tarafından Şubat 2016'da Kongre'ye sunuldu.[6] Nguyen, mevzuata dikkat çekmek ve seçmenleri yasayı desteklemeye teşvik etmek için Change.org ve komedi sitesi Funny or Die ile işbirliği yaptı.[32] Nguyen, Kongre'yi yasayı geçirmeye çağıran bir Change.org imza kampanyası başlattı.[31] Komik ya da Öl videosu ve Change.org kampanyası, Twitter'da Judd Apatow ve Patricia Arquette'den destek aldı.[33] 28 Şubat 2016 itibarıyla, Change.org dilekçesi istenen 75.000 imzanın 60.000'ini aldı.[31] Ekim 2016 itibarıyla 100.000'den fazla imza vardı.[34]

Tasarı[6] Mayıs'ta Senato'dan ve Eylül'de Temsilciler Meclisi'nden geçti.[26] Kongre'nin her iki meclisinde[6][26] oybirliğiyle kabul edildi ve Ekim 2016'da Başkan Barack Obama tarafından yasayla imzalandı.[6][15][17] Yeni yasa, diğer hakların yanı sıra, bir tecavüz kitinin kanıtlarının zaman aşımı süresi boyunca ücretsiz olarak muhafaza edilmesi hakkını da koruyor.

12 Ekim 2017'de California valisi Jerry Brown, "Cinsel saldırı kurbanları: haklar" başlıklı bir yasa tasarısını onayladı.[35]

Geleceğin Portresi Biz

[değiştir | kaynağı değiştir]

2018'de Shepard Fairey, Amplifier'ın çeşitli taban hareketlerini öğretmek için Amerika Birleşik Devletleri'ndeki 20.000 ortaokul ve liseye gönderilen bir dizi sipariş edilen sanat eseri olan "We the Future" kampanyası için Amanda Nguyen'in bir portresini yarattı.[36]

Ödüller ve onurlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ödüller ve ödüller

Kişisel hayat

[değiştir | kaynağı değiştir]

California'da doğdu,[33] Nguyen Washington, DC'de yaşıyor[6][15]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Risers". RiseNow. Rise. 13 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2018. 
  2. ^ "2022 Time Women of the Year". 3 Mart 2022. 3 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2022. 
  3. ^ "Amanda Nguyen receives the 24th Heinz Awards in the Public Policy category". 12 Eylül 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2019. 
  4. ^ "'30 Under 30' Honoree Amanda Nguyen Is Fighting for Sexual Assault Survivors' Rights". NBC News. 2 Şubat 2017. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  5. ^ a b "Students Help Draft Sexual Assault Legislation". The Harvard Crimson. 19 Ocak 2016. 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  6. ^ a b c d e f g h i j k l "How a 24-Year-Old Rape Survivor Is Pushing Congress to Change the Way the U.S. Handles Sexual Assault". People. 30 Ağustos 2016. 9 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  7. ^ "Who Is Amanda Nguyen? The Young Women's Honoree Worked With President Obama To Protect American Women". Bustle. 20 Aralık 2016. 26 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  8. ^ Nahmad, Erica (29 Ocak 2019). "All RISE for Amanda Nguyen: The Force Behind the Sexual Assault Survivors' Rights Act". BELatina (İngilizce). 7 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2023. 
  9. ^ Liu, Jennifer (1 Mart 2021). "How millennial Nobel Prize nominee Amanda Nguyen's viral video sparked coverage of anti-Asian racism". CNBC (İngilizce). 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2023. 
  10. ^ "Why More Policing Isn't the Answer to a Rise in Anti-Asian Hate Crimes". Time. 5 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2021. 
  11. ^ Vagianos (21 Temmuz 2018). "The Rape Survivor Who Turned Her Activism Into A Nobel Peace Prize Nomination". HuffPost. 26 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2017. 
  12. ^ a b "Time 100 Next 2019". 14 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2019. 
  13. ^ "Amanda Nguyen, 2019 Nobel Peace Prize Nominee and the CEO and Founder of Rise". UW Oshkosh Today. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  14. ^ Hirahara, Naomi (2022). We are here : 30 inspiring Asian Americans and Pacific Islanders who have shaped the United States. 1st. Illustrated by Illi Ferandez. Philadelphia. ISBN 978-0-7624-7965-8. OCLC 1284917938. 
  15. ^ a b c d e f "Amanda Nguyen". Forbes. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  16. ^ "Amanda Nguyen - CEO and Founder, Rise". LinkedIn. 4 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2020. 
  17. ^ a b c "Global Thinkers 2016: Amanda Nguyen". Foreign Policy. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. [ölü/kırık bağlantı]
  18. ^ "Rising Stars 2017: Advocates". Roll Call. 21 Nisan 2017. 21 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  19. ^ a b c "Rape survivors have fewer rights than you'd think. Amanda Nguyen is trying to change that". The Boston Globe. 7 Nisan 2016. 15 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  20. ^ a b c "Sexual Assault Bill Author Encourages Youth Activism". The Harvard Crimson. 25 Ekim 2016. 20 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  21. ^ "The Lenny Interview: Amanda Nguyen". Lenny Letter. 20 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2018. 
  22. ^ a b c d e f "Navigating the broken system was worse than the rape itself". The New York Times. 4 Şubat 2016. 27 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  23. ^ a b "Meet the 24-year-old who could change how the US handles sexual assaults". The Guardian. 23 Şubat 2016. 23 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  24. ^ "GivingTuesday Team and Board". 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  25. ^ "The woman behind the sexual-assault survivor 'bill of rights'". PBS. 28 Ekim 2016. 30 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  26. ^ a b c d "How One Victim's Fight Got Sexual Assault Bill to Obama". Roll Call. 7 Ekim 2016. 8 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  27. ^ a b "24-Year-Old Rape Survivor Is Pushing Congress to Pass Sexual Assault Survivor Bill of Rights". Time. 7 Eylül 2016. 15 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  28. ^ "Obama Expected To Sign Sexual Assault Survivors' Bill Of Rights Into Law". NPR. 9 Eylül 2016. 9 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  29. ^ "To combat rape, a 'bill of rights' for survivors". The Christian Science Monitor. 21 Mart 2016. 13 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  30. ^ Gupta, Alisha Haridasani (12 Eylül 2021). "A Fashion Show With an Unexpected Focus: Sexual Assault Survivors". The New York Times. ISSN 0362-4331. 18 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021. 
  31. ^ a b c d "Do We Need a Bill of Rights for Sexual-Assault Survivors?". TakePart. 28 Şubat 2016. 29 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  32. ^ "Here's What a Bunch of 'Supervillains' Think About U.S. Sexual Assault Laws". Fortune. 26 Şubat 2016. 2 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  33. ^ a b "This Rape Survivor Just Helped Get a Huge Bill Passed Through the House". Cut. 28 Ekim 2016. 28 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  34. ^ "Obama Just Signed The Sexual Assault Survivors' Bill Of Rights". Refinery29. 8 Ekim 2016. 26 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2017. 
  35. ^ "Bill Text - AB-1312 Sexual assault victims: rights". leginfo.legislature.ca.gov. 31 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2018. 
  36. ^ Grant, Daniel (18 Eylül 2018). "Political Posters by Shepard Fairey and Others Are Coming to 20,000 US Classrooms". Observer. 19 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2019. 
  37. ^ "Marie Claire Magazine Young Women's Honors Award Recipients 2016". Marie Claire. 12 Aralık 2016. 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2017. 
  38. ^ "40 Women to Watch: The 2017 Edition". The Tempest. 29 Aralık 2016. 29 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2019. 
  39. ^ "The Frederick Douglass 200". TheGuardian.com. 5 Temmuz 2018. 5 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2019. 
  40. ^ "WORLDZ - Nelson Mandela Changemaker Recipient". Facebook. 11 Eylül 2019. 31 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2019. 
  41. ^ "Bright Sparks: The 2019 Global Goals List". Vanity Fair. 1 Mart 2019. 25 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2019. 
  42. ^ "BBC 100 Women 2021: Who is on the list this year?". BBC News (İngilizce). 7 Aralık 2021. 11 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2022. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]