David Pines

David Pines
Doğum8 Haziran 1924(1924-06-08)
Kansas City, Missouri
Ölüm3 Mayıs 2018 (93 yaşında)
Urbana, Illinois
VatandaşlıkAmerikalı
EğitimKaliforniya Üniversitesi (Berkeley) (A.B.)
Princeton Üniversitesi (Ph.D.)
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlarPrinceton Üniversitesi İleri Araştırmalar Merkezi, University of Illinois at Urbana-Champaign, Kaliforniya Üniversitesi, Davis
Doktora
danışmanı
David Bohm
Doktora öğrencileriPhilippe Nozières

David Pines (8 Haziran 1924  – 3 Mayıs 2018) fizik profesörüydü. Institute for Complex Adaptive Matter (ICAM, "Karmaşık Uyarlanabilir Madde Enstitüsü") ve International Institute for Complex Adaptive Matter'ın (I2CAM, "Uluslararası Karmaşık Uyarlanabilir Madde Enstitüsü") kurucu başkanıydı (bu kurumlar, fiziğin yeni alanlarından biri olan "oluşan olaylar" [emergent phenomena] konusunun araştırması ve anlaşılması amacını taşır). Pines, California Üniversitesi, Davis'te seçkin fizik profesörü, University of Illinois at Urbana-Champaign'de (UIUC) İleri Araştırmalar Merkezi'nde fizik, elektrik ve bilgisayar mühendisliği emeritus profesör, ayrıca Los Alamos Ulusal Laboratuvarı'ndaki Malzeme, Fizik ve Uygulamalar Bölümü çalışanlarındandı.

Çok cisimli sistemler teorisi ve teorik astrofizik alanında yaptığı çığır açıcı katkılar nedeniyle Guggenheim Bursu[1] (iki defa), Feenberg Madalyası, Edward A. Frieman Lisansüstü Öğrenci Araştırmalarında Mükemmellik Ödülü, Dirac Ödülü ve Drucker Ödülü'ne layık görüldü. Pines, ABD Ulusal Bilimler Akademisi, Amerikan Felsefe Topluluğu, Amerikan Fen ve Edebiyat Akademisi, Rus Bilimler Akademisi, Macaristan Bilimler Akademisi üyesi, Türkiye'de Bilim Akademisi onursal üyesiydi. Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü, College de France, Trinity College, Cambridge, Leiden Üniversitesi ve Paris Üniversitesi'nde misafir öğretim üyesi olarak çalıştı.

1968-70 döneminde UIUC İleri Araştırmalar Merkezi'nin kurucu başkanı olarak görev yaptı. 1968'den 1972'ye kadar Aspen Fizik Merkezi'nin başkan yardımcısıydı, 1968-89 arasında ABD ile SSCB Arasında Fizikte İşbirliği Programı'nın kurucu eş-başkanlığını yürüttü. 1982'de kurucularından biri olduğu Santa Fe Enstitüsü'nde 1996 yılına kadar başkan yardımcısı, mütevelli heyeti başkanı ve bilim kurulu eş-başkanı olarak görev aldı.

Teorik fizik alanında on beş atölye çalışması ve iki yaz okulunun organizatörleri arasında bulundu. Aspen Fizik Merkezi onursal üyesi ve idare kurulu onursal üyesi, Sabancı Üniversitesi uluslararası danışma kurulu üyesiydi.[2]

David Pines 3 Mayıs 2018'de Illinois, ABD'de pankreas kanserinden öldü.

David Pines, makine mühendisi Sidney Pines ve Edith (Aldeman) Pines'ın oğludur.[3] 1940 yılında Dallas'ta Highland Park Lisesi'nden mezun oldu. Bir yıl Black Mountain College'da öğrenim gördükten sonra Kaliforniya Üniversitesi (Berkeley)'e kaydoldu.

1944'te Berkeley'de fizik alanında lisans öğrenimini tamamlayarak burada yüksek lisans çalışmalarına başladı. Bir dönem sonra denizci olarak askere alınması nedeniyle çalışmaları kesintiye uğradı. Donanmada iki yıl görev yapan David Pines, Berkeley'de hocası olan Robert Oppenheimer'ı izleyerek 1947'de Princeton Üniversitesi'ne geçti. Doktorasını David Bohm danışmanlığında, 1950 yılında Princeton'da tamamladı.

Araştırma alanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

David Pines son olarak, temel bileşenleri arasındaki güçlü ve birbiriyle çelişen etkileşimler bulunan malzemenin gösterdiği beklenmedik yeni davranış olaylarını (oluşan olaylar) belirleyen ilkeler üstüne araştırma yapıyordu. İlişkili elektron malzemesi hakkında yakın tarihli araştırma bulguları arasında, eksik katkılı kuprat süperiletkenlerin yalancı-boşluklu halindeki korumalı manyetik davranışın tutarlı fenomenolojik tanımının geliştirilmesi; ağır elektron malzemelerindeki Kondo örgüsünde hareketin korumalı oluşumunun keşfi ve bu oluşumun iki akışkanlı bir modeller tanımlanması bulunuyor. Pines nötron yıldızlarının pulsar parlamalarıyla kendini gösteren süperakışkanlığı ve helyum sıvılarındaki temel uyarılmaları konularında da çalışmalarını sürdürüyordu.[1]

Son dönem bilimsel makaleleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
    • Protected Behavior in the Pseudogap State of Underdoped Cuprate Superconductors (V. Barzykin ile), Phys. Rev. Lett., in the press and condmat 0601396, 2006
    • Complex Adaptive Matter: Emergent Phenomena in Materials (D.L. Cox ile), MRS Bulletin 30, 425-429, 2005
    • Scaling and the Magnetic Origin of Emergent Behavior in Correlated Electron Superconductors (N. Curro ve Z. Fisk ile), MRS Bulletin 30, pp442–446, 2005
    • The Pseudogap: Friend or Foe of High Temperature Superconductivity (M. Norman ve C. Kallin ile), Adv. Phys. 54, 715, 2005
    • Scaling in the Emergent Behavior of Heavy Electron Materials, (N. Curro, B-L. Young ve J. Schmalian ile) Phys. Rev.B. 70, 235117 (2004)
    • Two Fluid Description of the Kondo Lattice (S. Nakatsuji ve Z. Fisk ile), Phys Rev. Lett. 92.016401, 2004
    • Low Frequency Spin Dynamics in the CeMIn5 Materials (N. Curro ve ark. ile), Phys, Rev. Lett.90, 227202, 2003
    • A Spin Fluctuation Model for d-wave Superconductors (A. Chubukov ve J. Schmalian ile), “The Physics of Conventional and Unconventional Superconductors” içinde, ed. K.H. Benneman ve J. B. Ketterson, Springer Pub, 2003 (cond-mat/0201140)
    • The Quantum Criticality Conundrum (R.B. Laughlin, G. Lonzarich ve P. Monthoux ile), Advances in Physics 50, 361-365, 2001
    • The Middle Way (R. B.Laughlin, B.Stojkovic, J. Schmalian, P. Wolynes ile), PNAS 97,32-37, 2000
    • The Theory of Everything (R. B. Laughlin ile), PNAS 97, 27-32 (2000).

Kuantum akışkanları hakkında önemli yayınları

[değiştir | kaynağı değiştir]
    • A Collective Description of Electron Interactions: III. Coulomb Interactions in a Degenerate Electron Gas (D. Bohm ile). Phys. Rev. 92, 609-625 (1953)
    • A Collective Description of Electron Interactions: IV. Electron Interaction in Metals. Phys. Rev. 92, 626-636 (1953)
    • Electron Interaction in Metals. Solid State Physics, ed. F. Seitz ve D. Turnbull, Academic, N.Y., 1, 3-51 (1955)
    • The Correlation Energy of a Free Electron Gas (P. Nozières ile). Phys. Rev. 111, 442-454 (1958)
    • Collective Energy Losses in Solids. Rev. Mod. Phys. 28, 184-199 (1956)
    • The Motion of Slow Electrons in Polar Crystals (T. D. Lee ve F. Low ile). Phys. Rev. 90, 297-302 (1953)
    • Electron-Phonon Interaction in Metals (J. Bardeen ile). Phys. Rev. 99, 1140-1150 (1955)
    • Nuclear Superconductivity, Proc. of the Rehovoth Conf. on Nuclear Structure, Interscience Press, 26-27 (1957)
    • Possible Analogy Between the Excitation Spectra of Nuclei and Those of the Superconducting Metallic State (A. Bohr ve B. Mottelson ile). Phys. Rev. 110, 936-938 (1958)
    • Ground-State Energy and Excitation Spectrum of a System of Interacting Bosons (N. Hugenholtz ile). Phys. Rev. 116, 489-506 (1959)
    • Effective Interaction of He3 Atoms in Dilute Solutions of He3 in He4 at Low Temperatures (J. Bardeen ve G. Baym ile). Phys. Rev. 156, 207-221 (1967)
    • Zero Sound in Liquid 4He and 3He, Quantum Fluids, Proc. of the Sussex University Symp., 16-20 Ağustos 1965, ed. D. F. Brewer, North-Holland Pub. Co., Amsterdam), s. 257-277 (1966)
    • Polarization Potentials and Elementary Excitations in He II at Low Temperatures (C. H. Aldrich III ile). J. Low Temp. Phys. 25, 677-690 (1976)
    • Polarization Potentials and Elementary Excitations in Liquid 3He (C. H. Aldrich III ile). J. Low Temp. Phys. 32, 689-715 (1978)
    • Roton Liquid Theory (K. Bedell ve I. Fomin ile). J. Low Temp. Phys. 48, 417-433 (1982)
    • Pseudopotential Theory of Interacting Roton Pairs in Superfluid 4He (K. Bedell ve A. Zawadowski ile). Phys. Rev. B 29, 102-122 (1984)
    • Superfluidity in Neutron Stars (G. Baym ve C. Pethick ile). Nature 224, 673-674 (1969)
    • Inside Neutron Stars, Proc. of 12th Int. Conf. on Low Temperature Physics, ed. Eizo Kanda, Academic Press of Japan, pp. 7–21 (1971)
    • Superfluidity in Neutron Stars (M. A. Alpar ile). Nature 316, 27-32 (1985)
    • Quasiparticle Interactions in Neutron Matter for Applications in Neutron Stars (J. Wambach ve T. L. Ainsworth ile). Nucl. Phys. A 555, 128-150 (1993)
    • Phenomenological Model of Nuclear Relaxation in the Normal State of YBa2Cu3O7 (A. Millis ve H. Monien ile). Phys. Rev. B 42, 167-177 (1990)
    • Toward a Theory of High Temperature Superconductivity in the Antiferro-magnetically Correlated Cuprate Oxides (P. Monthoux ve A. Balatsky ile). Phys. Rev. Lett. 67, 3448-3451 (1991)
    • Spin-fluctuation-induced Superconductivity in the Copper Oxides: A Strong Coupling Calculation (P. Monthoux ile). Phys. Rev. Lett. 69, 961-964 (1992)
    • Nearly Antiferromagnetic Fermi Liquids are High Temperature Supercon-ductors: Are the Superconducting Cuprates Nearly Antiferromagnetic Liquids? J. Chem. Phys. Solids 54, 1447-1455 (1993)
    • Complex Adaptive Matter: Emergent Phenomena in Materials (D.L. Cox ile), MRS Bulletin 30, 425-429, 2005
    • Scaling in the Emergent Behavior of Heavy Electron Materials (N. Curro, B-L. Young ve J. Schmalian ile, Phys. Rev. B 70.235117 (2004)
    • Protected Behavior in the Pseudogap State of Underdoped Cuprate Superconductors (V. Barzykin ile), Phys. Rev. Lett., in the press and condmat 0601396, 2006
    • The Many-Body Problem. (W. A. Benjamin: N.Y) 456 s. (1961)
    • Elementary Excitations in Solids. (W. A. Benjamin: N. Y.) 312 s. (1963)
    • The Theory of Quantum Liquids, Vol. I Normal Fermi Liquids. W. A. Benjamin: NY, 1, 355 s. (1966).
    • Pines, David; Philip W. Anderson, Philip W.; Kenneth Arrow, Kenneth J., (Ed.) (1988). The economy as an evolving complex system: the proceedings of the Evolutionary Paths of the Global Economy Workshop, held September, 1987 in Santa Fe, New Mexico. Redwood City, California: Addison-Wesley Pub. Co. ISBN 9780201156850.  .
    • The Theory of Quantum Liquids Vol. II: Superfluid Bose Liquids (P. Nozières), Addison-Wesley, 180 s. (1990)
  1. ^ a b "David Pines - PHYSICS ILLINOIS". physics.illinois.edu. 4 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "David Pines (1924 - 2018)". GazeteSU. 11 Mayıs 2018. 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2020. 
  3. ^ https://www.wral.com/david-pines-93-insightful-and-influential-physicist-dies/17548826/?comment_order=forward, and Ancestry.com records
  4. ^ Bedell, Kevin; Campbell, David; Laughlin, Robert (Ocak 2019). "David Pines". Physics Today. 72 (1): 63. Bibcode:2019PhT....72a..63B. doi:10.1063/PT.3.4119Özgürce erişilebilir. 
  5. ^ "David Pines". University of Illinois. 20 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019. 
  6. ^ "In memoriam: David Pines". www.santafe.edu (İngilizce). 4 Mayıs 2018. 7 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2018. 
  7. ^ Chang, Kenneth (11 Mayıs 2018). "David Pines, 93, Insightful and Influential Physicsit, Dies". New York Times. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019.