Demokrasi endeksleri

Demokrasi endeksleri, farklı demokrasi tanımlarına göre farklı ülkelerin demokrasi durumunun nicel ve karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesidir.^[1][2]

Demokrasi endeksleri, kategorik olup olmalarına göre farklılık gösterir, örneğin ülkeleri demokrasi, hibrit rejimler ve otokrasiler şeklinde sınıflandırabilirler^[3][4] veya sürekli değerler içerebilirler. Demokrasi indekslerinin nitel doğası, rejim dönüşüm süreçlerinin nedensel mekanizmalarını incelemek için veri analitik yaklaşımlarına imkan sağlar.

Demokrasi endeksleri, demokrasinin farklı yönleri arasındaki kapsam ve ağırlık farklılıklarından dolayı farklılık gösterir. Bu kapsam, temel demokratik kurumların sağlamlığı, poliarkininin rekabetçiliği ve kapsayıcılığı, ifade özgürlüğü, yönetişimin çeşitli yönleri, demokratik norm ihlalleri, muhalefetin kooptasyonu, seçim sistemi manipülasyonu, seçim hilesi ve anti-demokratik alternatiflerin halk desteği gibi konuları içerir.^[5][6][7]

Öne çıkan demokrasi endeksleri

Demokrasi üzerine

• V-Dem Enstitüsü'nün V-Dem Demokrasi İndeksleri, demokrasinin beş yüksek düzeyde ilkesini (seçim, liberal, katılımcı, tartışmacı ve eşitlikçi) ayırt eder ve bu ilkeleri nicel olarak değerlendirir. V-Dem Demokrasi İndeksleri, doğrudan demokrasinin gücünü gösteren Yurttaş Girişimli Doğrudan Halk Oylaması bileşenini ve politik gücün daha yüksek bir bireyin elinde yoğunlaştığını gösteren başkanlık endeksini içerir.^[8]
• İngiltere merkezli The Economist Intelligence Unit tarafından hazırlanan The Economist Demokrasi Endeksi, ülkelerin demokrasisini değerlendiren bir araştırmadır. Ülkeler, tam demokrasiler, kusurlu demokrasiler, karma rejimler veya otoriter rejimler olarak derecelendirilir. İndeks, çeşitlilik, sivil özgürlükler ve siyasi kültürü ölçen beş farklı kategoriye dayanmaktadır.^[9]
• Bertelsmann Vakfı tarafından hazırlanan Bertelsmann Dönüşüm İndeksi, ülkelere ilişkin değerlendirmeleri, bölgesel ve genel uzmanlar tarafından yapılan değerlendirmeleri ve düzenli vatandaş temsili anketleriyle bazı değerlendirmeleri içerir. Spektrum: sonra puanların ortalaması alınarak sert çizgili otokrasi, ılımlı otokrasi, çok kusurlu demokrasi, kusurlu demokrasi, güçlenen demokrasi olarak sıralanır.^[10]
• Uluslararası Demokrasi ve Seçim Yardımı Enstitüsü tarafından hazırlanan The Global State of Democracy İndeksleri, demokratik performansı farklı türdeki kaynakları kullanarak değerlendirir: uzman anketleri, araştırma grupları ve analistler tarafından standart tabanlı kodlamalar, gözlem verileri ve bileşik ölçüler.^[11]

Demokrasinin yönlerini ölçen endeksler

• Freedom in the World, ABD merkezli sivil toplum kuruluşu Freedom House tarafından yıllık olarak yayınlanan bir anket ve rapordur ve dünya genelindeki her ülke ve anlamlı ilişkili ve tartışmalı bölgelerdeki sivil özgürlüklerin ve siyasi hakların derecesini ölçer.^[12][13]
• Etkin parti sayısı, bir ülkenin parti sistemindeki düzeltilmiş parti sayısının bir göstergesidir.^[14]
• Gallagher endeksi, bir seçim sisteminin oy aldığı oylar ile bir yasama organındaki koltuklar arasındaki göreli eşitsizliği ölçer.^[15]
• Kırılgan Devletler Endeksi, önceden "Başarısız Devletler Endeksi" olarak bilinen, devletlerin çatışma veya çökme açısından hassasiyetini değerlendirmeyi amaçlayan yıllık bir rapordur ve Birleşmiş Milletler üyeliğine sahip tüm egemen devletleri analiz için yeterli veri bulunan şekilde sıralar.^[16]

Demokrasinin ölçülen diğer yönleri, seçmen katılımı ve siyasi etkinliği içerir.^[17][18]

Tarihsel

• Demokrasi-Diktatörlük Endeksi, demokrasi ve diktatörlüğün ikili bir ölçüsüdür.^[19]
• Demokrasi Sıralaması, Demokrasi Ödülü Geliştirme ve Geliştirme Derneği tarafından yapılan bir demokrasi sıralamasıdır.^[20]
• Polity veri serisi, rekabetçilik, açıklık ve katılım düzeyine dayanarak yıllık olarak rejim otorite özellikleri hakkında bilgi içerir ve 1800-2018 yıllarını kapsar ve Politik İstikrarsızlık Görev Gücü (PITF) tarafından desteklenir.^[21]
• Boix-Miller-Rosato ikili kodlama sistemi, demokrasiye özgü kolayca gözlemlenebilir özelliklere dayalı akademik literatüre dayalı olarak kendi araştırmacıları tarafından yapılan birkaç değerlendirmeye göre sınıflandırma yapar: demokrasi olmayanlar ve demokrasi olanlar.^[22]
• Seçim Demokrasisi Leksik Endeksi (LIED) adlı endeks, demokrasinin özellikleri, kolayca gözlemlenebilir özelliklerle değerlendirilir ve kendi araştırmacıları tarafından akademik araştırmalara dayanarak gerekli özelliklerin mevcut olup olmadığı değerlendirilir.^[23]

Endeks haritaları

• 
  Country ratings from Freedom House's Freedom in the World 2021 survey
• 
  Democracy Index map in 2020 according to The Economist Intelligence Unit
• 
  Global trend report analyzes the results of the Bertelsmann Transformation Index 2022^[24]
• 
  Democracy-Dictatorship Indexs in 2008.^[25]
• 
  Fragile States Index 2005–2013'

Demokrasiyi ölçmenin zorlukları

Demokrasi, ölçümü kolay olmayan çeşitli kurumların işleyişini içeren kapsayıcı bir kavram olduğundan, demokrasinin potansiyel etkilerini veya diğer olgularla ilişkisini niceliksel ve ekonometrik olarak ölçmede bazı kısıtlamalar bulunmaktadır - eşitsizlik, yoksulluk, eğitim vb. Demokrasiye dair güvenilir verilerin elde edilmesinde, ülkeler içinde demokrasiye dair farklılıkların sınırlılıkları göz önünde bulundurulduğunda, akademisyenler genellikle ülkeler arası farklılıkları incelemiştir,^[26] ancak demokratik kurumlardaki farklılıklar ülkeler içinde de büyük olabilir. Demokrasinin ölçülmesindeki zorlukları anlamada başka bir yol, minimalist ve maksimalist demokrasi tanımları arasındaki tartışma yoluyla ortaya çıkar. Minimalist bir demokrasi anlayışı, demokrasiyi temel olarak seçim prosedürleri gibi demokrasinin özünü göz önünde bulundurarak tanımlar. Maksimalist bir demokrasi tanımı, ekonomik veya yönetimsel verimlilik gibi sonuçları da demokrasinin ölçülerine dahil edebilir. Demokrasinin bazı yönleri, duyarlılık veya hesap verebilirlik gibi, genellikle demokrasi endekslerine dahil edilmez çünkü bu yönlerin ölçümü zordur. Diğer yönler, yargı bağımsızlığı veya seçim sisteminin kalitesi gibi, bazı demokrasi endekslerine dahil edilirken diğerlerinde yer almaz.^[27][28]

Bazı demokrasi ölçütleri, özellikle Freedom House ve Polity IV gibi ölçümler, seçim prosedürüne dair ötesine geçen, maksimalist bir demokrasi anlayışı kullanır.^[29] Bu ölçümler, rekabet ve katılımı ölçmeye çalışırlar; Robert Dahl'ın hesap verebilir hükûmetleri başarıyla teşvik eden demokrasilerde temel olduğunu savunduğu iki özelliği ölçer.^[30][31] Bu ana akım ölçümler tarafından verilen demokratik derecelendirme, kullandıkları göstergelere ve kanıtlara bağlı olarak büyük ölçüde farklılık gösterebilir.^[32] Bu ölçümler tarafından kullanılan demokrasi tanımı önemlidir çünkü bu tür derecelendirmelerin özellikle Batı demokrasilerine yönlendirilmiş göstergelere dayanması durumunda, cesaret kırıcı ve yabancılaştırıcı bir etkiye sahip olabilir.^[33]

Dieter Fuchs ve Edeltraud Roller, demokrasinin kalitesini gerçekten ölçmek için, objektif ölçümlerin "vatandaşların perspektifine dayanan subjektif ölçümlerle" tamamlanması gerektiğini öne sürmektedirler.^[34] Benzer şekilde, Quinton Mayne ve Brigitte Geißel de demokrasinin kalitesinin sadece kurumların performansına değil, aynı zamanda vatandaşların kendi eğilimlerine ve bağlılıklarına da bağlı olduğunu savunmaktadırlar.^[35]

Ayrıca bakınız

• Demokratik gerileme
• Demokrasi türleri
• Uluslararası sıralamaların listesi
• Hükümet sistemine göre ülkelerin listesi

Kaynakça

1. Geissel, Brigitte; Kneuer, Marianne; Lauth, Hans-Joachim (2016). "Measuring the quality of democracy: Introduction". International Political Science Review. 37 (5). Sage Publications. ss. 571-579. doi:10.1177/0192512116669141. ISSN 0192-5121. JSTOR 26556872. 3 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2023. 
2. Greenwood, Shannon (6 Aralık 2022). "Appendix A: Classifying democracies". Pew Research Center's Global Attitudes Project. 6 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2022. 
3. Dobratz, B.A. (2015). Power, Politics, and Society: An Introduction to Political Sociology. Taylor & Francis. s. 47. ISBN 978-1-317-34529-9. 30 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2023. 
4. Michie, J. (2014). Reader's Guide to the Social Sciences. Taylor & Francis. ss. 95-97. ISBN 978-1-135-93226-8. 22 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
5. "The 'Varieties of Democracy' data: how do researchers measure democracy?". Our World in Data. 30 Kasım 2022. 4 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2023. 
6. "Breaking Down Democracy". Freedom House. 28 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2023. 
7. "Democracy and Autocracy, Why do Democracies Develop and Decline, Vol. 21(1) June 2023, Democracy and Autocracy Section, American Political Science Association" (PDF). 17 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023. 
8. "Democracy Report 2022: Autocratization Changing Nature?" (PDF), V-Dem Institute, University of Gothenburg, 2 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 31 Temmuz 2023 
9. "Democracy Index 2021: the China challenge". Economist Intelligence Unit (İngilizce). 10 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
10. "Governance Report". BTI 2022. 20 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2023. 
11. "The Global State of Democracy Indices". International Institute for Democracy and Electoral Assistance. 4 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2023. 
12. William Ide (11 January 2000). "Freedom House Report: Asia Sees Some Significant Progress". Voice of America. 4 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 October 2012. 
13. "Freedom in the World". Freedom House. 1 Şubat 2021. 22 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2023. 
14. Laakso, Markku; Taagepera, Rein (1979). ""Effective" Number of Parties: A Measure with Application to West Europe". Comparative Political Studies (İngilizce). 12 (1). ss. 3-27. doi:10.1177/001041407901200101. ISSN 0010-4140. 17 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023. 
15. "The Gallagher Index – iscanadafair.ca". iscanadafair.ca. 18 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2023. 
16. "Failed States FAQ". the Fund for Peace. 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2007. 
17. "Political Efficacy and Participation in Twenty-Seven Democracies: How Electoral Systems Shape Political Behaviour". British Journal of Political Science. Cambridge University Press. 38 (2): 311–334. 2008. ISSN 0007-1234. 16 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
18. "Internal and external political efficacy - Government at a Glance 2021". OECD iLibrary. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2023. 
19. "Democracy-Dictatorship_Index". Kaggle. 17 Temmuz 2020. 3 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2023. 
20. "Home". Democracy Ranking (Almanca). 12 Şubat 2017. 11 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2023. 
21. "Polity IV Project". Table footnote. 4 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2020. 
22. "Boix-Miller-Rosato dichotomous coding of democracy, 1800-2020, version 4.0 - bmr". xmarquez.github.io. 21 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2023. 
23. Skaaning, Svend-Erik; Gerring, John; Bartusevičius, Henrikas (26 Nisan 2015). "A Lexical Index of Electoral Democracy" (PDF). Comparative Political Studies. 48 (12). SAGE Publications. ss. 1491-1525. doi:10.1177/0010414015581050. ISSN 0010-4140. 23 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023. 
24. "Global Dashboard". BTI 2022. 20 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: Apr 17, 2023. 
25. Cheibub, José Antonio; Gandhi, Jennifer; Vreeland, James Raymond (April 2010). "Democracy and dictatorship revisited". Public Choice. 143 (1–2). ss. 67–101. doi:10.1007/s11127-009-9491-2. JSTOR 40661005. 
26. Krauss, Alexander (2 Ocak 2016). "The scientific limits of understanding the (potential) relationship between complex social phenomena: the case of democracy and inequality". Journal of Economic Methodology. 23 (1). ss. 97-109. doi:10.1080/1350178X.2015.1069372. 10 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023 – CrossRef vasıtasıyla. 
27. Dahl, Robert A., Ian Shapiro, José Antônio Cheibub, and Adam Przeworski. “Minimalist Conception of Democracy: A Defense.” Essay. In The Democracy Sourcebook, 12–17. Cambridge, MA, MA: MIT Press, 2003.
28. Schmitter, Philippe C. and Terry Lynn Karl. 1991. "What Democracy is.. . and is Not." Journal of Democracy 2 (3): 75-88
29. Coppedge, Michael, Angel Alvarez, and Claudia Maldonado. 2008. "Two Persistent Dimensions of Democracy: Contestation and Inclusiveness." The Journal of Politics70 (3): 632-647.
30. Samuels, David. “Chapter 3: Democratic Political Regimes.” Essay. In Comparative Politics. New York: Pearson Education, 2013.
31. Clark, William Roberts, Matt Golder, and Sona Nadenichek Golder. “Chapter 5: Economic Determinates of Democracy.” Chapter. In Foundations of Comparative Politics, 351–92.
32. Högström, John. “Does the Choice of Democracy Measure Matter? Comparisons between the Two Leading Democracy Indices, Freedom House and Polity IV.” Government and Opposition 48, no. 2 (2013): 201–21. doi:10.1017/gov.2012.10.
33. Piironen, Ossi. 2005. "Minimalist Democracy without Substance? an Evaluation of the Mainstream Measures of Democracy." Politiikka 47 (3): 189-204.
34. Fuchs, Dieter; Roller, Edeltraud (2018). "Conceptualizing and Measuring the Quality of Democracy: The Citizens' Perspective". Politics and Governance. 6 (1). s. 22. doi:10.17645/pag.v6i1.1188. 
35. Mayne, Quinton; Geißel, Brigitte (2018). "Don't Good Democracies Need "Good" Citizens? Citizen Dispositions and the Study of Democratic Quality". Politics and Governance. 6 (1). s. 33. doi:10.17645/pag.v6i1.1216. 

Daha fazlası için

• Munck, G.L. (2009). Measuring Democracy: A Bridge between Scholarship and Politics. Democratic Transition and Consolidation. Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-9650-7. 30 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023. 
• Kahn, H. (2017). On Measuring Democracy: Its Consequences and Concomitants: Conference Papers. Taylor & Francis. ISBN 978-1-351-50205-4. 8 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2023. 
• Coppedge, Michael; Gerring, John; Altman, David; Bernhard, Michael; Fish, Steven; Hicken, Allen; Kroenig, Matthew; Lindberg, Staffan I.; McMann, Kelly; Paxton, Pamela; Semetko, Holli A.; Skaaning, Svend-Erik; Staton, Jeffrey; Teorell, Jan (2011). "Conceptualizing and Measuring Democracy: A New Approach". Perspectives on Politics. 9 (2). [American Political Science Association, Cambridge University Press]. ss. 247-267. doi:10.1017/S1537592711000880. ISSN 1537-5927. JSTOR 41479651. 
• Croissant, Aurel; Pelke, Lars (25 Nisan 2022). "Measuring Policy Performance, Democracy, and Governance Capacities: A conceptual and methodological assessment of the Sustainable Governance Indicators (SGI)". European Policy Analysis. 8 (2). Wiley. ss. 136-159. doi:10.1002/epa2.1141. ISSN 2380-6567. 
• Sönmez, Hakan (30 Eylül 2020). "Democratic Backsliding or Stabilization?". Politikon: The IAPSS Journal of Political Science. Cilt 46. International Association for Political Science Students. ss. 54-78. doi:10.22151/politikon.46.3. ISSN 2414-6633. 

Dış bağlantılar

• Demokrasi verileri: araştırmacılar demokrasiyi nasıl ölçer? 3 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Verilerdeki Dünyamız
• 'Demokrasi'yi nasıl ölçersiniz? 8 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Washington Post
• Endeks Kataloğu 2016 27 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Küresel Gözlemevi