Descartes Ödülü |
---|
Açıklama | Herhangi bir bilim alanında ortak araştırma yoluyla olağanüstü bilimsel veya teknolojik sonuçlar elde eden ekiplere verilir. |
---|
Dağıtan | Avrupa Birliği |
---|
Verilmeye başlandığı yıl | 2000 |
---|
Son verildiği yıl | 2007 |
---|
Resmî sitesi | Resmi site (Arşiv) |
---|
Descartes Ödülü, Avrupa Birliği tarafından Fransız matematikçi ve filozof René Descartes'ın onuruna verilen yıllık bir bilim ödülüydü.
Ödüller, Avrupa İşbirliği Araştırmalarından Kaynaklanan Üstün Bilimsel ve Teknolojik Başarıları takdir ederdi. Araştırma ödülü ilk olarak 2000 yılında verilmiş ve 2007 yılında sonlandırılmıştır.
Araştırma ödülü, "ekonomi, sosyal bilimler ve beşeri bilimler dahil olmak üzere herhangi bir bilim alanında ortak araştırma yoluyla olağanüstü bilimsel veya teknolojik sonuçlar elde eden" araştırmacılardan oluşan ekiplere verildi.[1] Adaylıklar, araştırma ekiplerinin kendileri veya uygun ulusal kuruluşlar tarafından teklif edilirdi.
2004 yılında Descartes Ödülü kapsamında bir bilim iletişimi ödülü de başlatıldı, ancak 2007'de ayrılarak Bilim İletişim Ödülü olarak devam etti.
Gelen teklifler (öneriler olarak da anılır) değerlendirildi ve beş Ödül Sahibi (finalist) ve beş Kazanan içerecek şekilde adayların kısa listesi her yıl Aralık ayında düzenlenen bir ödül töreninde açıklandı.
Bir proje koordinatörü seçildiğinde, buraya yalnızca o kişi dahil edildi ve aynı zamanda "kazanan" veya "ödül sahibi" olan ekip üyelerinden hiçbiri dahil edilmedi. (Tam proje üyeleri, Descartes Ödülü web sitesinin bireysel ödül sayfalarında yer almaktadır.) Herhangi bir proje "koordinatörü" belirtilmemişse, ekip üyeleri ayrı ayrı adlandırılır.
- "İnsan immün yetmezlik virüsüne (HIV) karşı yeni ilaçların geliştirilmesi" (Jan Balzarini, proje koordinatörü);
- "Kimyasal üretim için yeni asimetrik katalizörlerin geliştirilmesi" (Michael North, proje koordinatörü)
- "MBAD Projesi (Mitokondrinin yaşlanması üzerine çalışma için)" (Howard Trevor Jacobs, proje koordinatörü);
- "IST-QuComm Projesi (Kuantum iletişimi çalışmaları için)", Anders Karlsson
Araştırma Ödülleri:[2]
- "Yeni yapay yöntemlerle elektromanyetizmanın genişletilmesi" için EXEL (DALHM) ekibi (Costas Soukoulis, Eleftherios Economou, Ekmel Özbay, John Brian Pendry, Martin Wegener, David R. Smith, proje üyeleri);
- CECA (="Kuzey Kutbu'nda iklim ve çevre değişikliği") ekibi, "Kuzey Kutbu'nda iklim ve çevresel değişim üzerine çığır açan bulgular" (Ola M. Johannessen, Lennart Bengtsson, Leonid Bobylev, proje üyeleri);
- "Avrupa pulsar biliminin modern fizik üzerindeki etkisini göstermek" için PULSE ekibi (Andrew Lyne, Nicolo D'amico, Axel Jessner, Ben Stappers, John Seiradakis);
- "Uluslararası araştırmalarda radikal yenilikler" için ESS (="Avrupa Sosyal Araştırması") projesi
- Birincil immün yetmezlikler olarak bilinen 130'dan fazla genetik olarak belirlenmiş hastalıktan oluşan bir grup üzerinde en son araştırmalar için EURO-PID projesi.
Fen Eğitimi Ödülleri:
- İsveç'ten Carl Johan Sundberg, hayatı boyunca açık ve anlaşılır bir şekilde açıklama konusundaki hevesinden dolayı[3]
- Kopenhag Üniversitesi Karanlık Kozmoloji Merkezi'nden genç astrofizikçi Anja C. Andersen, bilimin karmaşıklığını geniş bir kitleye sunma konusundaki olağanüstü yeteneği nedeniyle[3]
- Belçika'daki VRT Televizyonundan Jos Van Hemelrijck, bilim insanlarının önemli bilimsel bulmacaları çözerken çalışmalarını ve kişiliklerini izleyen yenilikçi bir bilim dizisi olan “Overleven”in yapımcılığını üstlendi[3]
- Yazar Bill Bryson, son derece ilham verici, yenilikçi ve eğlenceli kitabı olan, Neredeyse Her Şeyin Kısa Tarihi için[3]
- Tübingen Üniversitesi'nden Michael Seifert, çocuk üniversitesi için bu üniversitede bir program (ders dizisi) hazırladı[3][4]
- "H.E.S.S. projesi": Çok yüksek enerjili gama ışını kozmik kaynak tespiti için Yüksek Enerjili Stereoskopik Sistem teleskopları" (Werner Hofmann, Michael Punch, Paula Chadwick, Thomas Lohse, Philippe Goret, Goetz Heinzelmann, Stefan Wagner, Helene Sol, Reinhard Schlickeiser, Luke O'Connor Drury, Ladislav Rob, Ocker Cornelis de Jager, Christian Stegmann, Andrea Santangelo, Michael Ostrowski, Rudak Bronislaw, Ashot Akhperjanian)[5]
- Athanasios Konstandopoulos tarafından yönetilen hidrosol projesi, güneş enerjisi kullanarak suyu bölerek hidrojen üretimi amacıyla geliştirilen bir süreç için[6][7]
- Apoptoz hakkında bilgi için Guido Kroemer tarafından yönetilen APOPTOZIS projesi için[6][8]
- Listeriosis enfeksiyonlarına karşı mücadele için VIRLIS projesi, proje ortakları: Pascale Cossart, Institut Pasteur, Fransa (koordinatör); Jürgen Wehland, Helmholtz Enfeksiyon Araştırma Merkezi GmbH, Almanya; Trinad Chakraborty, Justus Liebig Üniversitesi Giessen, Almanya; Werner Goebel, Jürgen Kreft ve Michael Kuhn, Julius Maximilians Würzburg Üniversitesi, Almanya; Fernando Baquero, Ramón y Cajal Hastanesi, İspanya; José Antonio Vazquez-Boland, Universidad de Leon, İspanya; Francisco García del Portillo, Consejo Superior de Investigaciones Científicas, İspanya
- "SynNanoMotorlar – Dünyanın ilk çalışan sentetik moleküler motorlarından ve mekanik nanomakinelerinden bazılarının gerçekleştirilmesi" (David Leigh, proje koordinatörü, François Kajzar, Fabio Biscarini, Francesco Zerbetto, Wybren Jan Buma ve Petra Rudolf)
- "EPICA – Antarktika'da derin sondajdan elde edilen buz çekirdekleri temelinde iklim tarihinin yeniden yapılandırılmasına yönelik Avrupa Projesi Hubertus Fischer, Jean-Louis Tison, Thomas Stocker, Dorthe Dahl-Jensen, Valerie Masson-Delmotte, Massimo Frezzotti, Gérard Jugle, Valter Maggi, Michiel van den Broeke, Elisabeth Isaksson, Margareta Hansson, Erik Wolff)[9]