Ekvatoral şişkinlik , bir gezegenin ekvatoral ve kutupsal çapları arasında, gök cisminin kendi ekseni etrafında dönerken uyguladığı merkezkaç kuvveti nedeniyle oluşan farktır. Dönen bir gök cismi, küre yerine basık bir sferoit oluşturma eğilimindedir.
Basık sferoit ile küre arasındaki karşılaştırma.
Küçük bir düzleşme miktarı için, sabit bir eksen etrafında sabit bir şekilde dönen, sıkıştırılamaz akışkandan oluşan, kendi başına yerçekimi oluşturan bir kürenin denge konfigürasyonu için düzleşme "
f
{\displaystyle f}
" yaklaşık olarak şu formülle hesaplanır:[ 1]
f
=
a
e
−
a
p
a
=
5
4
ω
2
a
3
G
M
=
15
π
4
1
G
T
2
ρ
{\displaystyle f={\frac {a_{e}-a_{p}}{a}}={\frac {5}{4}}{\frac {\omega ^{2}a^{3}}{GM}}={\frac {15\pi }{4}}{\frac {1}{GT^{2}\rho }}}
Burada:
G
{\displaystyle G}
evrensel kütle çekim sabitidir ,
a
{\displaystyle a}
ortalama yarıçaptır,
a
e
≈
a
(
1
+
f
3
)
{\displaystyle a_{e}\approx a\,(1+{\tfrac {f}{3}})}
Ve
a
p
≈
a
(
1
−
2
f
3
)
{\displaystyle a_{p}\approx a\,(1-{\tfrac {2f}{3}})}
sırasıyla ekvator ve kutup yarıçaplarıdır,[şüpheli – tartışma ]
T
{\displaystyle T}
dönme periyodu ve
ω
=
2
π
T
{\displaystyle \omega ={\tfrac {2\pi }{T}}}
açısal hızdır ,
İlgili bir diğer nicelik, gök cisminin ikinci dinamik form faktörü olan J 2 'dir:[ 2]
J
2
=
2
ε
E
3
−
R
E
3
ω
E
2
3
G
M
E
{\displaystyle J_{2}={\frac {2\varepsilon _{\mathrm {E} }}{3}}-{\frac {{R_{\mathrm {E} }}^{3}{\omega _{\mathrm {E} }}^{2}}{3GM_{\mathrm {E} }}}}
Dünya için J 2 =−√5 C 20 = 1,08262668× 10-3 'tür.[ 3] Formüldeki değişkenler:
ε E merkezi cismin yayvanlığıdır,
R E merkezi cismin ekvatoral yarıçapıdır (Dünya için 6378 137 m ),
ω E merkezi cismin dönme hızıdır (Dünya için 7,292115× 10-5 rad/s ),
GM E evrensel kütle çekimi sabiti ile merkezi cismin kütlesinin çarpımıdır (Dünya için 3,986004418× 1014 m3 /s2 'dir).