Eski Karadağ (Sırpça ve Karadağca: Стара Црна Гора/ Stara Crna Gora)[1][2][3] yaygın olarak da bilinen Karadağ, (Sırpça: Права Црна Гора; Karadağca: Prava Crna Gora),[4][5] veya gerçek Karadağ (Sırpça: Истинска Црна Гора; Karadağ: Istinska Crna Gora) [6][7] modern Karadağ'ın ilk yerleşim yerleri için kullanılan bir terimdir. Tarihsel bağlamda, terim Karadağ Prensliği'nin gerçek topraklarını ifade eder. Bölgenin tanınması 1878 senesinde gerçekleşen Berlin Antlaşması ile onaylandı. [8][4] Osmanlı döneminde, 16. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar eski Karadağ, Karadağ kabilelerinden oluşuyordu. Geleneksel olarak dört bölgesel birime ayrılmaktaydı: Katun, Rijeka, Lješanska nahija ve Crmnica. Bölge sakinleri komşu bölgelerin sakinlerinin (Brđani, Hercegovci ve Primorci) aksine Karadağlılar ile uyum içerisinde yaşıyordu. 18. yüzyılın sonlarına doğru, Karadağ genişlemeye başladı, 19. yüzyılın ilk yarısında Brda bölgesini, Eski Hersek bölgesini ve 1878'de Primorje bölgesini ve son olarak 1912'de üst ve orta Polimlje ve kuzey Metohija'yı kendi topraklarına dahil etti.[9]
L'examen des dialectes du Vieux Monténegro (Stara Crna Gora) en tenant compte des parles voisins, Bulletin international de l' Académie polonaise des sciences et des letters N 1—3 (janvier-mars), 1—13, Cracovie 1932.