Heinz Schmidt

Heinz Schmidt
Lakabı"Johnny"
Doğum20 Nisan 1920
Bad Homburg, Weimar Cumhuriyeti
Ölüm5 Eylül 1943 (23 Yaşında)
Kotelya yakınları, Ukrayna SSC
BağlılığıNazi Almanyası
BranşıLuftwaffe
Hizmet yılları1938-1943
RütbesiHauptmann (Yüzbaşı)
BirimiJG 52
Komutası6./JG 52
Çatışma/savaşları2. Dünya Savaşı
ÖdülleriMeşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçı

Heinz Schmidt (20 Nisan 1920-5 Eylül 1943), bir Alman avcı as pilotuydu. Bir avcı ası olarak 712 hava görevinde 173 düşman uçağını düşürmüştür. Bütün hava zaferlerini Doğu Cephesi'nde elde etmiştir.

20 Nisan 1920'de Bad Homburg'da doğdu. Schmidt 1938'de Luftwaffe'ye katıldı. Uçuş eğitimini takiben, 1940'da JG 52(52. Avcı Filosu)'e atandı. İlk muharebe görevini Britanya Muharebesi'nde gerçekleştirdi ve ilk hava zaferini Barbarossa Harekatı'nın başlarında elde etti. 23 Ağustos 1942'de 51. hava zaferini takiben Şövalye Haçıyla taltif edildi. 16 Eylül 1942'de ise 102. hava zaferinden sonra Meşe Yaprağı Eklentili Şövalye Haçıyla taltif edildi. Temmuz 1943'te 6. Filo'nun filo komutanlığıyla görevlendirildi. 5 Eylül 1943'te Markor yakınlarındaki hava muharebesinden sonra kayboldu. Kazara Macar avcı uçakları tarafından düşürüldüğüne inanılıyor. Ölümünden sonra Hauptmann'lığa(Yüzbaşılığa) terfi ettirildi.

İlk yılları ve kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Schmidt, 20 Nisan 1920'de Metal işçisi bir babanın oğlu olarak Bad Homburg'da doğdu. Arkadaşları ona "Johnny" diye seslenirlerdi. 1930 Paskalyası'nda Realschule'ye başladı ve Mart 1938'de buradan mezun oldu. Schmidt 13 yaşındayken Hitlerjugend'e katıldı ve burada Planör uçurmayı öğrendi.[1] Luftwaffe'ye katılmak için 10 Kasım 1938'de gönüllü oldu. Burada acemi eğitimini tamamladı ve 12 Nisan 1939'da pilot eğitimi almaya başladı. Schmidt 9 Ekim 1939'dan 15 Mayıs 1940'a kadar Plauen Saksonya'daki Flugzeugführerschule'de pilotaj eğitimi aldı. Burada 1 Aralık 1939'da Gefreiter'lığa(Onbaşılığa) terfi etti. Buradan mezun olduğunda Jagdfliegerschule 3(3. Avcı Pilotaj Okulu)'a katıldı. Buradaki eğitimine 17 Mayıs 1940'da 2. Staffel (2. Bölük) ile başladı. Bu eğitim kurslarını bitirdikten sonra 17 Temmuz 1940'da avcı pilotaj eğitimini tamamlamak üzere 2. Staffel'e atandı.[1]

2. Dünya Savaşı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa'da İkinci Dünya Savaşı Almanların Polonya'yı işgal etmesiyle 1 Eylül 1939'da başladı. 12 Ağustos 1940'da Schmidt, JG 52'ye bağlı olan ve Oberleutnant (Üsteğmen)Johannes Steinhoff komutasındaki 4. Staffel'e transfer oldu.[1][2] Bünyesinde bulunduğu JG 52'nin 2. grubu o sırada Britanya Muharebesi'nde çarpışmaktaydı ve Hauptmann Erich Woitke tarafından yönetiliyordu. İlk hava görevlerini 12-18 Ağustos tarihleri sırasında İngiltere'ye karşı icra etti ardından 19-23 Eylül tarihleri arasında Alman Körfezi'nde Reich'ın savunulması kapsamındaki görevlerini icra etti. Kısa süreliğine 5./JG 52'de hizmet verdi. Ardından 27 Eylül'de 4. Staffel'e geri döndü. 1 Ekim'de Obergefreiter'lığa (Kıdemli Onbaşı) terfi etti ve 22 Ekim'de 2. Sınıf Demir Haç ile taltif edildi. Ardından 9 Kasım'da 1. Sınıf Demir Haç ile taltif edildi. [1] Kasım'ın başlarında, JG 52 uçakların tamiratı ve yeni uçakların eklenmesi için muharebe sahasından çekildi ve Almanya'da konumlandırıldı. Schmidt, 1 Aralık'ta Unteroffizier'lığa (Çavuş) terfi ettirildi. JG 52, Reich'ın savunulması görevleri kapsamında 27 Aralık 1940- 8 Şubat 1941 tarihleri arasında Hollanda'da aktif servise geri döndü. 1 Nisan'da Schmidt, Feldwebel'liğe terfi etti.[1]

Barbarossa Harekatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

9 Haziran 1941'de JG 52 Barbarossa Harekatı hazırlıkları kapsamında Batı Avrupa'dan çağırıldı. 4. Staffel Alman-Sovyet sınırına yakın olan Suwałki'deki bir havalimanına uçtu. Schmidt ilk hava zaferini 26 Haziran'da bir İlyuşin DB-3'e karşı aldı.[3] 12 Ağustos'da Schmidt, Messerschmitt Bf 109'u ile aşağı yukarı düşman hatlarının 70 km gerisinde bulunan Saklinja yakınlarında kaza yaptı ve 6 gününü dost hatlara dönmek için geçirdi ve dost hatlara ve bölüğüne geri dönebildi.[4][5] Schmidt, 22 Ağustos'da Altın Luftwaffe Cephe Hizmeti Nişanıyla taltif edildi.[6] 25 Ağustos'da 116. hava görevinde 5. hava zaferini elde ederek as pilot olmuştur.[7] [1] Schmidt, 27 Ağustos tarihinde Oberfeldwebel'liğe terfi etti.[8][6] 2 Eylül'de 2. Grup Lyuban'a hareket etti ve Eylül sonuna kadar orada kaldı. 4 Kasım'da grup Ruza'daki bir havalimanına hareket etti. Hareket ettikleri yer aşağı yukarı Moskova'nın 100 km batısında kalıyordu ve grup Moskova Muharebesi'ne katıldı.

Doğu Cephesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Aralık'ta JG 52 uçakların bakımı için Königsberg yakınlarındaki Jesau'ya çekildi. Jesau'da grup, uçaklarını Messerschmitt Bf 109 F-4 varyantına yükseltmeye başladı. 4 Temmuz'da Schmidt, 45. zaferini kazandıktan iki gün sonra Luftwaffe Onur Kupasıyla taltif edildi.[9] .[6] Temmuz sonunda hava zaferleri 64'e ulaşmıştı. Schmidt 1 Ağustos'da Oberleutnant'lığa (Üsteğmen) terfi etti. 20 Ağustos'da Altın Alman Haçıyla taltif edildi. Ayrıca üç gün sonra Şövalye Haçıyla taltif edildi.[6]

Stalingrad

[değiştir | kaynağı değiştir]

Stalingrad Muharebesi 23 Ağustos'da başladı. Schmidt ertesi gün bir hava görevinde 7 uçak düşürerek hem toplam hava zaferlerini 82'ye çıkarmıştır hem de "Bir günde as" olmuştur. "Bir günde as" tek hava görevinde 5'ten fazla uçak düşüren pilotlara verilen unvandır. 9 Eylül'de, Schmidt iki İlyuşin İl-2 düşürerek hava zaferi sayısını 100'e ulaştırmıştır. Kendisi 100. hava zaferine ulaşan 21. Luftwaffe pilotuydu. Schmidt 100 zaferin ardından Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Haçıyla taltif edilmiştir.[10] Bu madalyayla taltif edilen 124. kişiydi.[6] Kasım sonlarında Stalingrad yakınlarındaki 6. Staffel'e atandı. 7 Ocak 1943'te Almanlar Rostov ve Taganrog'a doğru geri çekilirken o, 125. hava zaferini elde etti. 8 gün sonra uçağı motor arızasından dolayı düştü.[11] Böylece Ocak'ın ortasında tekrardan Rus hatlarının gerisine düşmüş oluyordu. Schmidt, dost hatlara ulaşabilmek için çıkık koluyla 2 gün boyunca Azak Denizi'nin buz tutmuş zemininde yürüdü.[12] Dost hatlara ulaştıktan sonra Berlin'deki askerî hastaneye transfer edilmeden önce 5 gün bir sahra hastanesinde kaldı. Ardından kendisi memleketindeki askerî hastaneye gönderildi.[13]

Kuban, Harkov ve Ölüm

[değiştir | kaynağı değiştir]

İyileşme sürecinden sonra Schmidt, Doğu Cephesi'ne geri döndü ve 23 Temmuz'da 6. Staffel'e atanmadan önce 4. Staffel'e atandı.[13] O döndüğü zaman 2. Grup Mariupol'da bulunuyordu ve Kuban'daki köprübaşı için savaşıyordu. 27 Temmuz'da 6. Staffel'in komutasına atandı. Ertesi gün 131. hava zaferini kazandı. Güney Ordular Grubu'nun askeri durumu 2. grubun bölünmesine sebep oldu. 1 Ağustos'da bütün 6. Staffel ve 5. Staffel aşağı yukarı Amvrosiivka'nın 14 km batısında bulunan Kutejnykowe'de yeniden konumlandırıldı. Bu kuvvetin komutasına Oberleutnant Gerhard Barkhorn getirilmiştir. Sovyet kuvvetlerinin tertip ettiği Rumyantsev Harekâtı dolayısıyla JG 52'nin yeri bir daha değiştirildi. Bu yer değişikliğinden sonra Schmidt, bir daha "Bir günde as" oldu. 11 Ağustos'da Charkow-Rogan'dan Lebedin'e hareket edilmesi emredildi. Bunun amacı 8. Ordu ve 4. Panzer Ordusu'nun operasyon alanlarına Avcı uçağı koruması sağlamaktı. Schmidt, Gerhard Barkhorn'un 1. Staffel'in komutasına getirilmesi üzerine 6. Staffel'in komutanlığına getirilmiştir. Ertesi gün 150. hava zaferini hanesine yazdırmış olacaktı.[14] 1 Eylül'de 3 Staffel'den mürekkep bir kuvvet Karlowka'daki havalimanına hareket ettirildi. 5 Eylül'de 172. ve 173. hava zaferlerini kazandı.[15] Bu onun Markol yakınlarındaki hava muharebesinden sonra kaybolmadan önce olan son hava zaferleriydi. Uçağının kazara Macar avcı uçakları tarafından vurulduğu tahmin ediliyor.[12][16] Öldüğü zaman 2. Grup'un en yüksek hava zaferi sayısına sahip olan pilotuydu. Schmidt ölümünden sonra Hauptmann'lığa terfi ettirildi.[13]

Madalyalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rütbe Terfi Tarihleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
1 Aralık 1939: Gefrayter[1]
1 Ekim 1940: Obergefreiter[1]
1 Aralık 1940: Unteroffizier[1]
1 Nisan 1941: Feldwebel[1]
27 Ağustos 1941: Oberfeldwebel[6]
1 Şubat 1942: Leutnant [6]
1 Ağustos 1942: Oberleutnant[6]

Kaynaklar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Alıntılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c d e f g h i j Stockert 2012, s. 75.
  2. ^ Prien et al. 2003, s. 37.
  3. ^ Prien et al. 2003, ss. 27, 41.
  4. ^ Bergström 2007, s. 58.
  5. ^ Prien et al. 2003, s. 49.
  6. ^ a b c d e f g h i j Stockert 2012, s. 76.
  7. ^ Prien et al. 2003, ss. 31, 44.
  8. ^ Prien et al. 2003, s. 44.
  9. ^ Prien et al. 2006, ss. 481, 485.
  10. ^ Prien et al. 2006, ss. 459, 488, 490.
  11. ^ Prien et al. 2006, s. 506.
  12. ^ a b Weal 2004, s. 99.
  13. ^ a b c d Stockert 2012, s. 77.
  14. ^ Prien et al. 2012, ss. 326, 346, 350–351, 375, 386–87, 506.
  15. ^ Prien et al. 2012, s. 388.
  16. ^ Prien et al. 2012, s. 399.
  17. ^ a b Thomas 1998, s. 269.
  18. ^ Patzwall 2008, s. 182.
  19. ^ Patzwall & Scherzer 2001, s. 413.
  20. ^ Scherzer 2007, s. 670.
  21. ^ Fellgiebel 2000, s. 61.

Bibliyografya

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Barbas, Bernd (2005). Die Geschichte der II. Gruppe des Jagdgeschwaders 52 [The History of 2nd Group of Fighter Wing 52] (Almanca). ISBN 978-3-923457-71-7. 
  • Bergström, Christer; Antipov, Vlad; Sundin, Claes (2003). Graf & Grislawski – A Pair of Aces. Hamilton MT: Eagle Editions. ISBN 978-0-9721060-4-7. 
  • Bergström, Christer; Dikov, Andrey; Antipov, Vlad; Sundin, Claes (2006). Black Cross / Red Star Air War Over the Eastern Front, Volume 3, Everything for Stalingrad. Hamilton MT: Eagle Editions. ISBN 978-0-9761034-4-8. 
  • Bergström, Christer (2007). Barbarossa—The Air Battle: July–December 1941. Hersham, Surrey: Classic Publications. ISBN 978-1-85780-270-2. 
  • Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6. 
  • Mathews, Andrew Johannes; Foreman, John (2015). Luftwaffe Aces — Biographies and Victory Claims — Volume 4 S–Z. Walton on Thames: Red Kite. ISBN 978-1-906592-21-9. 
  • Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945 [The Knight's Cross Bearers of the Luftwaffe Fighter Force 1939 – 1945] (Almanca). Mainz, Germany: Verlag Dieter Hoffmann. ISBN 978-3-87341-065-7. 
  • Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit (2001). Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II [The German Cross 1941 – 1945 History and Recipients Volume 2] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-45-8. 
  • Patzwall, Klaus D. (2008). Der Ehrenpokal für besondere Leistung im Luftkrieg [The Honor Goblet for Outstanding Achievement in the Air War] (Almanca). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-08-3. 
  • Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2003). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 6/II—Unternehmen "BARBAROSSA"—Einsatz im Osten—22.6. bis 5.12.1941 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 6/II—Operation "BARBAROSSA"—Action in the East—22 June to 5 December 1941] (Almanca). Eutin, Germany: Struve-Druck. ISBN 978-3-923457-70-0. 
  • Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2005). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 9/I—Winterkampf im Osten—6.12.1941 bis 30.4.1942 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 9/I—Winter War in the East—6 December 1941 to 30 April 1942] (Almanca). Eutin, Germany: Struve-Druck. ISBN 978-3-923457-76-2. 
  • Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2006). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 9/II—Vom Sommerfeldzug 1942 bis zur Niederlage von Stalingrad—1.5.1942 bis 3.2.1943 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 9/II—From the 1942 Summer Campaign to the Defeat at Stalingrad—1 May 1942 to 3 February 1943] (Almanca). Eutin, Germany: Struve-Druck. ISBN 978-3-923457-77-9. 
  • Prien, Jochen; Stemmer, Gerhard; Rodeike, Peter; Bock, Winfried (2012). Die Jagdfliegerverbände der Deutschen Luftwaffe 1934 bis 1945—Teil 12/II—Einsatz im Osten—4.2. bis 31.12.1943 [The Fighter Units of the German Air Force 1934 to 1945—Part 12/II—Action in the East—4 February to 31 December 1943] (Almanca). Eutin, Germany: Buchverlag Rogge. ISBN 978-3-942943-05-5. 
  • Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2. 
  • Schreier, Hans (1990). JG 52 Das erfolgreichste Jagdgeschwader des 2. Weltkriegs [JG 52 The Most Successful Fighter Wing of World War II] (Almanca). Berg am See: K. Vowinckel. ISBN 978-3-921655-66-5. 
  • Stockert, Peter (2012) [1997]. [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 2] |çeviri-başlık= kullanmak için |başlık= gerekiyor (yardım) (Almanca) (4.4başlık=Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2 bas.). Bad Friedrichshall, Germany: Friedrichshaller Rundblick. ISBN 978-3-9802222-9-7. 
  • Thomas, Franz (1998). Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2: L–Z [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 2: L–Z] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2300-9. 
  • Weal, John (2001). Bf 109 Aces of the Russian Front. Aircraft of the Aces. 37. Oxford, UK: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-084-1. 
  • Weal, John (2004). Jagdgeschwader 52: The Experten. Aviation Elite Units. 15. Oxford, UK: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-786-4. 
  • Zabecki, David T., (Ed.) (2019). The German War Machine in World War II. Santa Barbara, California: ABC-Clio. ISBN 978-1-44-086918-1.