Ebu'l-Nasir Muhammed (Farsça: ابوالنصیر محمد;[1]), (4 Mart 1519 – 20 Kasım 1551), daha çok Hindal (Çağataycada "Hindistan'ı Alan") lakabıyla bilinir, bir Babür prensi ve Babür İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk Babür imparatoru olan İmparator Babür'ün en küçük oğluydu.[2] Ayrıca, ikinci Babür imparatoru Hümâyun'un küçük üvey kardeşi olan Gulbadan Begüm'ün (Humayun-name'nin yazarı) ağabeyi ve üçüncü Babür imparatoru Ekber'in amcası ve kayınpederiydi.
Hindal'ın uzun askeri kariyeri on yaşında başladı ve ilk kez Afganistan'ın Bedehşan kentinde vali olarak atandı. Genç prens daha sonra başarılı ve cesur bir general olduğunu kanıtladı.[3][4] Bu nedenle, 19 yaşına geldiğinde Hindal, ağabeyini hor gören imparatorluk konseyi tarafından Hümâyun'un halefi olarak Babür tahtı için güçlü ve elverişli bir aday olarak görülüyordu. Ancak asi üvey kardeşi Kamran Mirza'nın aksine Hindal sonunda Humayun'a bağlılık sözü verdi ve 1551'de Kamran Mirza'nın güçlerine karşı bir savaşta Babürler için savaşırken ölene kadar ona sadık kaldı. Kendisinden geride eşi Sultanam Begüm ve tek kızı olan, yeğeni Ekber ile evlenen ve 1556'da Babür kraliçesi olan Prenses Ruqaiya Sultan Begüm kaldı.[5]
Ebu'l-Nasir Muhammed, 4 Mart 1519'da Kâbil'de ilk Babür imparatoru Babür ve eşi Dildar Begüm'ün oğlu olarak dünyaya geldi. Doğum haberini duyan Babür, en küçük oğluna Hindal (Türkçe: "Hindistan'ın Alıcısı") adını verdi[6][7] çünkü prens, "Hind"i (Hindistan) fethetmek için yola çıktığında doğmuştu ve bunun iyi bir alamet olduğunu düşünüyordu.[8]