Konstantinopolis'te etkindi ve Claudius Ptolemy'nin (2. yy.) astronomik çalışmaları üzerinde önemli bir bilgin olarak kabul edilirdi.[4] Ayrıca Öklid'in Elementleri (MÖ. 3. yüzyıl) hakkında da yorumlar yazdı.[5][6] Bilimsel arayışlarındaki öğretmeni Nikiforos Grigoras'dı ve Theodoros Metohitis'in eserlerinden de etkilenmiştir.[7] 14. yüzyılın Hesychastic çekişmesi sırasında palamik karşıtı fraksiyona dahil olduğu da belirtilir.
Gezegenlerin ve diğer gök cisimlerinin hareketlerini, Taslak Kurallardan[8] ve Claudius Ptolemy'nin Almagest'inden astronomik verileri analiz ettiği matematik, coğrafya, astronomi ve takvimsel gezegen dizilimi üzerine iki inceleme yazdı.[9] Bu çalışma daha sonra kopyalandı ve 17. yüzyıl bilgini John Abramius tarafından sahiplenildi.[10]
1360'ların sonunda, Nikiforos Gregoras'ın daha eski bir meslektaşından esinlenerek usturlap aleti üzerine bir inceleme de yazdı.[2]
İlave çalışmaları arasında karesel olmayan sayıların kareköklerinin hesaplanması, Heron'un Geometrica'sı üzerine bir inceleme ve yine Heron'a atfedilen jeodezi üzerine bir inceleme yer alır.[5][11] Ayrıca Batlamyus'un Coğrafya eseri üzerine bir yorum ve Harmonikler üzerine de bir yorum yazdı.[2]
Astronomi üzerine çalışmaları, Denis Pétau tarafından 1630 astronomi antolojisi Uranologio'da anlatılmıştır.
Argyros, imparator John VI. Kantakouzenos ile ilahiyatçı ve Selanik Metropoliti Gregory Palamas'a karşı Gregory ve Barlaam Kalavros ile birlikte hesikastik tartışmalar döneminde Palamyan karşıtı gruba dahildi. Palamyan karşıtı üç risale ve Barlaam'ın öğretilerine göre Theodore Dexios'a karşı saldırgan bir metin yazdı. Muhtemelen Antakya Patrikhanesi tarafından yayımlanan bir kitabın da yazarıdır.[12]
Paskalya Kanonu (Κανών του Πασχάλιος, An Easter Rule), Claudius Ptolemy'nin hatalarını aktardığı,[2]Paskalya tarihinin hesaplanması üzerine astronomik ve takvimsel bir çalışma[13][14]
Farsça kurallar geleneği (Παράδοσις των περσικών κανόνων)[2][15]
Şiirsel parçalar üzerine (Τα περί μερών ποιητικών)[2][16]
Batlamyus ve Theon'un kaba kuralları (Πτολεμαίου και Θεώνος πρόχειροι κανόνες)
New Tables: An Astronomical treatise (Yeni Tablolar: Bir astronomi incelemesi), Batlamyus astronomisine dayanır.
(Fransızca) Tihon, Anne. “L’astronomie byzantine à l’aube de la Renaissance (de 1352 à la fin du XVe siècle).” Byzantion 64 (1996): 244–280
(Fransızca) Lefort, Jacques, René-Claude Bondoux, Jean-Claude Cheynet, et al., with the collaboration of J.-M. Martin. Géométries du fisc byzantin. Paris: Réalités Byzantines, 1991. On geodesy.
(Fransızca) Allard, André. “Le petit traité d’Isaac Argyre sur la racine carrée.” Centaurus 22 (1978): 1–43. Treatise on the square root. Delatte, Armand. Anecdota Atheniensia et alia: Tome II, Textes grecs relatifs à l’histoire des sciences. Paris: Faculté de Philosophie et Lettres, Liège and Librairie E. Droz, 1939
(İngilizce) Pingree, David. “The Astrological School of John Abramius.” Dumbarton Oaks Papers25 (1971): 191–215.
(Latince) 1279–1316. Reproduction of Denys Petau, Uranologion sive systema variorum authorum, Paris, n.p., 1630, pp. 359–383. Easter treatise.
(Latince) Petau, Denis. Uranologion sive systema variorum authorum.Paris. 1630, pp. 359–383. A reproduction edited by J. Migne. Patrologia graeca t. 19: col. 1279–1316. city1857.
(İngilizce)Science and Civilisation in China, Volume 3: Mathematics and the Sciences of the Heavens and the Earth, Joseph Needham, Cambridge University Press 1959, 978-0521058018
^Nicolaidis, Efthymios. Science and Eastern Orthodoxy: From the Greek Fathers to the Age of Globalization. Johns Hopkins University Press. ISBN978-1421402987.