Bir klasik gezegen, çıplak gözle görülebilen ve gökyüzünde sabit görünen yıldızlardan (gezegenlerin aksine hareketsiz görünen ortak yıldızlar) oluşan bir arka fon üzerinde hareket eden bir astronomik cisimdir. Dünya'daki insanlar tarafından görülebilen "yedi klasik gezegen" vardır. Bunlar en parlaktan en sönüğe doğru Güneş, Ay, Venüs, Jüpiter, Mars, Merkür ve Satürn'dür.
Geminus[1] ve Batlamyus[2] gibi Yunan astronomlar klasik antik çağda bu klasik gezegenleri kayıt altına almış ve Yunancada "gezgin" anlamına gelen gezegen terimini (πλάνης planēs ve πλανήτης planētēs) ortaya koyarak bu cisimlerin sabit yıldızlara göre gökküre üzerinde hareket ettiği gerçeğini ifade etmişlerdir.[3][4] Bu nedenle, gezegenlerin görsel detaylarıyla astrolojik bağlantılarını ilk geliştirenler Yunanlar olmuştur.[4]
Teleskopların kullanılmasıyla 1610 yılında Galilei uydularından başlanarak klasik gezegenlere benzer başka gök cisimleri de bulunmuştur. Günümüzde gezegen terimi oldukça farklı bir şekilde kullanılmaktadır. Bir gezegen doğrudan Güneş'in (veya diğer yıldızların) yörüngesinde bulunan ve kendi yörüngesini temizlemiş olan bir gök cismi olarak tanımlanmaktadır. Bu nedenle yedi klasik gezegenden yalnızca beşi, Dünya, Uranüs ve Neptün ile birlikte birer gezegen olarak tanınmaya devam etmektedir.