Ludwig Waldmann | |
---|---|
Doğum | 8 Haziran 1913 Fürth, Almanya |
Ölüm | 9 Şubat 1980 (66 yaşında) Münih, Almanya |
Milliyet | Alman |
Vatandaşlık | Şablon:Germany |
Mezun olduğu okul(lar) | Münih Üniversitesi |
Kariyeri | |
Dalı | Teorik fizik Fiziksel kimya Molekül fiziği |
Çalıştığı kurumlar | Kaiser Wilhelm Enstitüsü Max Planck Enstitüsü Erlangen Üniversitesi |
Doktora danışmanı | Arnold Sommerfeld |
Ludwig Waldmann (8 Haziran 1913 Fürth – 9 Şubat 1980) gazlarda taşınım olayları konusunda uzmanlaşmış Alman fizikçi. Waldmann-Snider denklemini türetmiştir.[1]
Waldmann doktorasını 1938 yılında Arnold Sommerfeld'in yönetimine de Münih Üniversitesi'nde tamamladı.[2] 1934'ten beri Sommerfeld'in optik dersi için [3] notlarını tutuyordu ve dikkatli kayıtları Sommerfeld'in "Optik - Teorik Fizik Dersleri Cilt IV" kitabınının temelini oluşturmuştu.[3] 1937-1939 yılları arasında Teorik Fizik Enstitüsü'de Sommerfeld'in asiatanlığını yaptı.
Doktorasını verdikten sonra, 40 yıllıık kariyeri boyunca birçok yayın yapmıştır (yaklaşık 99 adet).[1] 1939-1943 yılları arasında Münih'te Fiziksel Kimya Enstitüsü; 1943-1954 yılları arasında Kayzer Wilhelm Derneği'nin[4] Kimya tesislerinde çalıştı (1943-1944'te Belin'de, 1944-1949'da Tailfingen'de, 1949-1954'te Mainz). 1954-1963 yılları arasında Max Planck Enstitüsü'deydi. 1963 yılında Nürnberg'deki Erlander Üniversitesi'ne Teorik Fizik kürsüsünde görev aldı. 1964-1965 yıllarını Minnesota Üniversitesi'nde Kimya Mühendisliği bölümünde konuk profesör olarak geçirdi. 1974'te Leiden Üniversitesi'nde Moleküler Fizik alanında görev yaptı. 1978'de emekli oldu.
Waldman, yıllarca, Alman Fizik Derneği'nin Termodinamik ve İstatistiksel Fizik bölümününün başkanlığını yaptı. Ayrıca Uluslararası Temel ve Uygulamalı Fizik Birliği'nin ve Bavyera Bilim Akademisi'nin üyesiydi.[1] Ölümünden kısa bir süre önce Leiden Üniversitesi tarafından kendisine fahri doktora verildi.
Waldmann moleküler gazların kinetik torisi, gaz ve sıvılarda taşınım olayları ve izotop ayırma alanlarında katkı yapmıştır. 220 sayfalık "Fizik Rehberi" (Handbuch der Physik)[5] adlı makalesinde yer alan bölümlerden birinde (“Transporterscheinungen in Gasen von mittlerem Druck”) Boltzmann denkleminin kuantum mekaniği uyarlamasını yazdı. Bu denklem sonradan Waldmann-Snider denklemi olarak adlandırıldı. Orijinal waldman denklemi 1957-1958'de yayınlanmıştı. Kanadalı fzikçi R. F. Snider aynı kinetik denklemi 1960'ta yayınladı.[1] Bu denklem Senftleben-Beenakker etkisinin yorumlanması için bir çerçeve sağladı.
Alman nükleer enerji araştırma projesinde[6] yayınlanan Nükleer Fizik Araştırma Raporları "Kernphysikalische Forschungsberichte" yazarları tarafından kopyalarının çıkartılmasına izin dahi verilmeyen "Top Secret" olarak sınıflandırılan ve çok sınırlı dağıtımı yapılan alman iç yayınıydı. Raporlar Müttefiklerin düzenlediği "Alsos Operasyon"u ile ele geçirildi ve değerlendirilmek üzere Amerika Birleşik Devletleri Atom Enerjisi Komisyonu'na gönderildi. Raporların gizliliği 1971 yılında kaldırıldı ve Almanya'ya iade edildiler. Raporlar Karlsruhe Nükleer Araştırma Merkezi ve Amerikan Fizik Enstitüsü'nde bulunmaktadır.[7][8]