Mahrem, kişisel veya özel bölgeler, moda ve kültürel normlar gereği, kamusal alanlarda ve geleneksel ortamlarda geleneksel olarak giysilerle örtülmüş insan vücudundaki bir yerdir. Bazı kültürlerde, bu bölgelerin açığa çıkarılması dini bir suç olarak görülür.
Tanımlar değişiklik gösterir, ancak genellikle bunlar cinsel uyarılma, üreme ve dışkı ve ilgili maddenin ortadan kaldırılmasıyla ilgili kısımlardır.
Mahrem bölge terimi, daha yaygın olarak atıfta bulunulan vücut kısımlarından ziyade, sadece çıplak iken görülebilen dış vücut kısımları anlamına gelecek şekilde yorumlanabilir. Örneğin, çıplak olduğunda, bir kadının pudendal yarığı ağırlıklı olarak vajinadan ziyade görünürdür ve bir erkeğin skrotumu, içindeki testislerden ziyade görünür.[1]
Kadının göğüsleri, çoğu bağlamda kapsanacak, ancak farklı bölge ve kültürlerde değişen üstsüzlüğe karşı tolerans derecesine sahip bölgeler olarak kabul edilir. Örneğin, Fischtein, Herold ve Desmarais (2005), bir Kanadalı örnekleminde üstsüzlüğün kabul edilmesinin hem kişisel faktörlere (katılımcının cinsiyeti, yaşı ve dini gibi) hem de bağlamsal faktörlere (yani sokaklarda, parklarda üstsüzlük veya plajlar) değiştiği görülmüştür.[2]
Avrupa tarihinin bazı dönemlerinde, kadınların omuzları ve bacakları mahrem/özel olarak kabul edilmiş olabilir.[kaynak belirtilmeli] Batı'da bazı bağlamlarda daha muhafazakar bakış açıları, özellikle bir kiliseye veya başka bir kutsal alana girerken kadınların omuzlarını örtmesini uygun bulmaktadır.
İslami geleneklerde avret tanımı, Batı kültüründeki mahrem kısımların tanımına benzer. Kadın bedeni için örtünün kapsamı duruma bağlıdır, ancak yukarıda bahsedilen "mahrem bölgelere" ek olarak saç, omuz ve boynu da içerebilir. Alimlerin çoğu, yüz ve eller dışındaki tüm vücudun alenen veya akraba olmayan gayrimüslim kadınların önünde ve akraba olmayan erkeklerin önünde örtülmesi gerektiği konusunda hemfikirdir. Bunun istisnası, Hanefi mezhebinden, ayakların avretin bir parçası olmadığı ve bu nedenle açığa çıkabileceği konusunda hemfikir olan âlimlerdir.[3] Erkekler için çoğu alim, göbekten dizlere kadar bölgeyi avret olarak kabul eder.
Kişinin mahrem kısımlarının kasıtlı olarak teşhir edilmesi bir teşhircilik biçimidir. Bu tür bir teşhir, bir tür uygunsuz teşhir olarak kabul edilirse, katı sosyal kurallara, sosyal kontrole ve hatta cezai yargılamalara tabi olabilir. Mahrem bölgelerin istemeden açığa çıkması (bir "Frikik" durumunda olduğu gibi) utanç duygularıyla bağlantılı olabilir.
Başka bir kişinin mahrem kısımlarına kasıtlı olarak, hatta kıyafet yoluyla dokunmak, genellikle cinsel niyetle ilişkilendirilir. Bu, dokunulan kişinin yasal olarak geçerli izni olmadan yapılırsa, el yordamıyla veya bazı durumlarda cinsel taciz veya cinsel saldırı olarak kabul edilir.
Doğalcılık, hem tek başına hem de gruplar halinde çıplaklık uygulamasıyla karakterize edilen bir yaşam tarzı seçimidir. Bazı doğacılar, çıplaklığın otomatik olarak cinsel bir durum olmadığını ve vücudun bazı bölgelerini örtmenin yalnızca sosyal bir yapı olduğunu savunurlar: Toplum normlarının herkes çıplak olsa bile sürdürülebileceğine inanırlar.[4][5]