Muhammed et-Taki, Muhammed el-Hâbib[1] ya da Ahmed bin ʿAbd Allâh bin Muhammed et-Takî (Gerçek İsmi: Aḥmad ibn ʿAbd Allāh ibn Muḥammad ibn Ismāʿīl (أحمد بن عبد اللّه بن محمد بن إسماعيل) ya da Aḥmad ibn ʿAbd Allāh ibn Muḥammad at-Taqi[2]) (Doğum: Hicrî: 198 / Milâdî: 813/814, Ölüm: Hicrî: 225, Milâdî: 839/840, Salamia, Syria, İmam: Hicrî 212-225, Milâdî: 827/828 - 839/840) Soyadı: "et-Takî") İmâmet (İsmâilî i'tikadı)'na göre "Dokuzuncu" İsmâilîyyeİmâmı. İsmâilîyye/Mustâlî/Davudî İsmailîliki'tikadına göre "Dokuzuncu İmâm" Ahmed ibn ʿAbd Allāh ibn Muhammed et-Takî'dir.
^Muhammed Ebû Zehra, İslâm’da Siyâsî ve İ’tikadî Mezhepler Tarihi, s. 77, Ethem Ruhi Fığlalı ve Osman Eskicioğlu Tercümesi, Yağmur Yayınları, İstanbul, 1970.
İslam ile bağlantılı dikkate değer bir kişi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.