Murine koronavirüs (M-CoV), Betakoronavirus cinsinden fareleri enfekte eden bir virüstür. Laboratuvar faresi ve laboratuvar sıçanında önemli bir patojendir. İnsanlar dışındaki hayvanlarda en çok çalışılan koronavirüstür ve birçok virolojik ve klinik çalışmada hayvan hastalığı modeli olarak kullanılmıştır.[1]
Murine koronavirüsü ilk olarak 1949'da keşfedildi. Araştırmacılar, virüsü ensefalit ve şiddetli miyelin hasarı semptomları olan bir sıçanın beyninden, omuriliğinden, karaciğerinden, akciğerinden, dalağından ve böbreğinden izole ettiler ve ona fare hepatit virüsü adını verdiler[2] (MHV)-JHM. MHV şu anda insanlar dışındaki hayvanlarda en çok çalışılan koronavirüstür, koronavirüsler için model organizma görevi görür.
25'ten fazla farklı murin koronavirüs suşu vardır. Fekal-oral veya solunum yolu ile bulaşan bu virüsler, farelerin karaciğerlerini enfekte eder ve hepatit için bir hayvan hastalığı modeli olarak kullanılmıştır.[3] Dışkı yoluyla bulaşan MHV-D, MHV-DVIM, MHV-Y ve MHV-RI suşları başlıca sindirim sistemini, bazen de dalak, karaciğer ve lenf dokusunu enfekte eder. MHV-1, MHV-2, MHV-3, MHV-A59, MHV-S, MHV-JHM ve diğer virüs suşları solunum yollarında çoğalır ve daha sonra karaciğer, akciğerler ve beyin gibi diğer organlara yayılır. MHV-JHM esas olarak merkezi sinir sistemini enfekte eder ve 1949'dan beri geniş çapta çalışılmıştır. Sıçanlarda, bu sinirleri enfekte eden hepatit virüsleri akut veya kronik nörolojik semptomlara neden olabilir ve enfeksiyon üzerine farelerin bağışıklığını uyarabilir. Enfeksiyon, multipl sklerozun bir hayvan hastalığı modeli olarak hizmet eden demiyelinizasyona yol açar. MHV-2, MHV-3 ve MHV-A59 da karaciğeri enfekte edebilir; Bunlardan ilk ikisi daha öldürücüdür. MHV-3, hepatiti incelemek için kullanılan ana virüs türüdür; MHV-1 esas olarak akciğerleri enfekte eder.