Makale serilerinden |
Makale serilerinden |
Mustâ'li fıkhı ya da Tâyyîb'îyye; Müsta‘liyye[1] Mezhebi'nin fıkıh sistematiğidir. İmâmet Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım ile sona ermiştir. Bu görev "Dâ'î el-Mutlaklar" aracılığıyla icra edilmektedir. Tâyyîb, Davudî İsmailîlik, Süleymânî, Kutbî ve Alavî Buhralarca "Gizlenen son imâm" olarak bilinir. İsnâaşeriyye'deki Mehdî'nin rôlünü üstlenen İmamdır.
0. Ali (İmam olarak sıralandırılır fakat Muhammed'in Vâsi/Sâmit ya da Esâsı olarak kabul edildiğinden dolayı numaralandırmaz.)
1. Hasan
2. Hüseyin
3. Zeynelâbidîn
4. Muhammed el-Bâkır
5. Ca'fer es-Sâdık
6. İsmâil b. Ca'fer es-Sâdık
7. Muhammed b. İsmâil el-Mektûm
8. Vâfî ʿAhmed (ʿAbd Allâh bin Muhammed)
9. Muhammed el-Cevâd
10. Razî ʿAbd Allâh (Hüseyin bin ʿAhmed)
11. Birinci Fâtımî Halife/İmamı Ubeydullah el-Mehdî
12. İkinci Fâtımî Halife/İmamı Kāim-Biemrillâh el-Fâtımî
13. Üçüncü Fâtımî Halife/İmamı Mansûr el-Fâtımî
14. Dördüncü Fâtımî Halife/İmamı Muiz-Lidînillâh
15. Beşinci Fâtımî Halife/İmamı Azîz-Billâh
16. Altıncı Fâtımî Halife/İmamı EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh (Dürzîler'in ortaya çıkışı)
17. Yedinci Fâtımî Halife/İmamı Zâhir el-Fâtımî
18. Sekizinci Fâtımî Halife/İmamı Müstansır-Billâh el-Fâtımî
19. Dokuzuncu Fâtımî Halife/İmamı Musta‘lî-Billâh el-Fâtımî
20. Onuncu Fâtımî Halife/İmamı Âmir-Biahkâmillâh (Hâfızîlik)
21. Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım (Davudî İsmâiliyye, Süleymânî, Kutbî, ve Alavî Buhralarda "Gizlenen son imâm" olarak bilinir. İsnâaşeriyye'deki Mehdî'nin rôlünü üstlenen İmamdır.)
Fâtımîler/İsmâîliyye/Davudî Bohra'ya göre Eşhedü enne Aliyyen veliyyullah ("Ali’nin Allah’ın dostu olduğuna şehâdet ederim") cümlesi ezânda söylenir ama ikâmede yer almaz ve "Eşhedü enne Muhammeden resûlullah" şeklinde ikişer defa tekrarlanır.
Ayrıca "Muhammedun -ve- Ali-un Khayr-ul-beşer ve itrât-u- humâ Khayr-ul-itâr" (Muhammed ve Ali en yüce insanlar ve onların soyları da en yücelerdendir.) denir. Yedinci kısımdaki "Hayye alâ hayri’l-amel" ifadesinden den sonra Fâtımîler'den beri "İki" kez tekrarlanır. (İkâmede ise bunun yerine yine İki defa "Kad kāmeti’s-salâh" denir).
Bundan başka, Rasūlu l-Lāh'ın ölümünden sonra Ezan-ı Muhammed‘îyye'den çıkarılan "Hayye alâ hayri’l-amel" de yüksek sesle, Muhammed Nebi'nin sünnetine uygun şekilde İki kez söylenir.
Okudukları ezân'ın tamamı aşağıdaki şekildedir:
Kere | Arap Yazısı | Transliteration | Tercümesi[10] |
---|---|---|---|
4x | الله أكبر | Allāhü ekber | Allah en büyüktür |
2x | أشهد أن لا إله إلا الله | Eşhedü en lâ ilâhe illallah | Allah’tan başka tanrı olmadığına şehâdet ederim |
2x | أشهد أن محمدا رسول الله | Eşhedü enne Muhammeden resûlullah | Muhammed’in Allah’ın elçisi olduğuna şehâdet ederim |
2x | اشهد ان مولانا عليا ولي الله | Eşhedü enne Aliyyen veliyyullah | Ali’nin Allah’ın dostu olduğuna şehâdet ederim |
2x | حي على الصلاة | Hayye ale’s-salâh | Haydi namaza |
2x | حي على الفلاح | Hayye ale’l-felâh | Haydi kurtuluşa |
2x | حي على خير العمل | Hayye alâ hayri’l-amel | Amelin hayırlısına geliniz |
2x | محمد و علي خير البشر و عطرة هما خير عطر | Muhammedun -ve- Ali-un Khayr-ul- beşer ve itrât-u- huma khayr-ul-itar[11] | Muhammed ve Ali en yüce insanlar ve onların soyları da en yücelerdendir |
2x | الله أكبر | Allāhü ekber | Allah en büyüktür |
2x | لا إله إلا الله | Lâ ilâhe illallah | Allah’tan başka tanrı yoktur |
2. İmâm Hüseyin | |||||||||||||||||||||||||||||||||
3. İmâm Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn | |||||||||||||||||||||||||||||||||
4. İmâm Muhammed el-Bakır | |||||||||||||||||||||||||||||||||
İmamet | |||||||||||||||||||||||||||||||||
5. İmâm Câ'fer-i Sâdık | |||||||||||||||||||||||||||||||||