Bir nükleik asit inhibitörü, nükleik asitlerin üretimini engelleyerek etki gösteren bir antibakteriyel türüdür.[1] İki ana sınıf vardır: DNA inhibitörleri ve RNA inhibitörleri Antifungal flusitozin de benzer şekilde etki eder.
Kinolonlar gibi klasik DNA inhibitörleri, topoizomeraz inhibitörü olarak DNA giraz üzerine etki eder.[2] Nitrofurantoin ve metronidazol gibi başka bir grup DNA inhibitörü anaerobik bakteriler üzerinde etkilidir.[3] Bunlar, DNA ipliklerine dahil olan ve daha sonra kırılmaya daha yatkın olan metabolitler üreterek etki eder.[4] Bu ilaçlar anaerobik organizmalar için seçici olarak toksiktir, ancak insan hücrelerini etkileyebilir.[kaynak belirtilmeli]
Rifampin gibi RNA inhibitörleri, DNA'ya bağımlı RNA polimeraz üzerinde etkilidir.[5]
Antifolatlar öncelikle hem RNA hem de DNA inhibitörleri olarak hareket ederler ve ders kitaplarında genellikle nükleik asit inhibitörleri ile gruplandırılırlar. Bununla birlikte, dolaylı olarak protein sentezi inhibitörleri olarak da hareket ederler (çünkü tetrahidrofolat aynı zamanda serin ve metiyonin amino asitlerinin sentezinde de rol oynar), bu nedenle bazen kendi kategorileri olan antimetabolitler olarak kabul edilirler.[6] Bununla birlikte, "antimetabolit" terimi, tam anlamıyla kullanıldığında, birçok farklı ilaç sınıfı için geçerli olabilir.[kaynak belirtilmeli]