Otfried Höffe

Otfried Höffe
Doğum12 Eylül 1943 (81 yaşında)
Głubczyce, Almanya
MilliyetAlmanya
Vatandaşlık Almanya
Mezun olduğu okul(lar)Münster,Tübingen, Saarland, Munich
MeslekFilozof
ÖdüllerBavyera Edebiyat Ödülü (Karl Vossler Ödülü)

Otfried Höffe (12 Eylül 1943, Głubczyce, Yukarı Silezya, Almanya), Alman filozof ve profesör.

Biyografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

1964 yılından 1970'e kadar Münster,Tübingen, Saarland ve Munich üniversitelerinde felsefe, tarih, sosyoloji ve teoloji disiplinleri üzerine çalıştı. 1971 yılındaki tezi Aristoteles’in pratik felsefesi üzerineydi. 1970 ve 1971 yıllarında Columbia Üniversitesinde misafir öğretim üyesi olarak çalıştı. Münih Üniversitesi’nde profesör olarak “İnsanlığın Stratejileri” adlı tezini 1974'te yazdı. Tez “kamusal karar almanın etiği” üzerineydi. 1976 yılında Duisburg Üniversitesi' nde ilk en yüksek profesörlük derecesini elde etti. 1978 yılından 1992 yılına kadar İsviçre Fribourg'da sosyal felsefe üzerinde çalıştı. Höffe ayrıca 1986-1998 yılları arasında Zürih Federal Teknoloji Enstitüsü'nde sosyal etik üzerine okutmanlık da yaptı. 1992'den beri Höffe Tübingen Üniversitesi'nde kadrolu felsefe profesörüdür. Ayrıca Siyaset Felsefesi Araştırma Kurulu'nun başkanıdır.[1] 2002 yılında St. Gallen Üniversitesi'nde Höffe hukuk felsefesi üzerine daimi misafir profesör oldu. Onun başlıca ve en bilinen kitapları etik, hukuk felsefesi, ekonomi ve Aristoteles ile Immanuel Kant felsefeleriyle ilgilidir. Edebi Değerdeki Bilimsel Eserler için verilen Bavyera Edebiyat Ödülü'nü (Karl Vossler Ödülü) almıştır.[1] Hâlâ Almanya'nın Tübingen şehrinde yaşamaktadır.

Eserleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Kant- Saf Aklın Eleştirisi (2003)
  • Ekonomik Yurttaş, Devlet Vatandaşı, Dünya Vatandaşı (2004)
  • Küreselleşme Çağında Demokrasi (2001)
  • Adalet (2007)
  • Immanuel Kant (2000)
  • Aristoteles (1999)

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tübingen Üniversitesi Resmi Web Sitesi (Almanca ve İngilizce)26 Kasım 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Höffe,2008.s.4.