P dalgası (elektrokardiyografi)

Normal P dalgası, daha koyu kırmızıyla gösterilen
Elektrokardiyogramın özelliklerini gösteren diyagram

EKG'deki P dalgası, atriyal kasılma veya atriyal sistol ile sonuçlanan atriyal depolarizasyonu temsil eder.

Fizyoloji

[değiştir | kaynağı değiştir]

P dalgası, atriyumdan geçerken depolarizasyon cephesi tarafından üretilen dalgaların bir toplamıdır. Normalde sağ atriyum, sol atriyumdan biraz daha erken depolarize olur, çünkü depolarizasyon dalgası sinoatriyal düğümden, yüksek sağ atriyumda başlar ve daha sonra sol atriyuma geçer ve devam eder. Depolarizasyon cephesi, tek biçimli dalgalarla sonuçlanan Bachmann demeti de dahil olmak üzere yarı özel iletim yolları boyunca atriyumlar boyunca taşınır. Atriyumun başka bir yerinden kaynaklanan depolarizasyon (atriyal ektopik atımlar) normalden farklı bir morfolojiye sahip P dalgaları ile sonuçlanır.

Patoloji

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kor pulmonale'nin karakteristik sivri P dalgası

Sivri P dalgaları (> 0.25 mV) sağ atriyal genişleme, kor pulmonale, (P pulmonale ritmi), gibi durumların varlığını düşündürür[1] ancak düşük bir tahmin değerine sahiptir (~%20).[2]

Artmış amplitüdlü P dalgası hipokalemiyi gösterebilir.[3] Ayrıca sağ atriyal genişlemeyi de gösterebilir.[4]

Amplitüdü azalmış P dalgası hiperkalemiyi gösterebilir.[5]

Sol ve sağ atriyal hipertrofide P dalgası değişiklikleri

Bifid P dalgaları (P mitrale olarak bilinir) sol atriyal anormalliği() gösterir [1]

Belirli bir EKG derivasyonun trasesinde en az üç farklı şekilli P dalgası görülebiliyorsa, bu, bunlardan biri SA düğümünden kaynaklansa bile, en az ikisinin başka bir yerde ortaya çıktığı anlamına gelir. Bu, çoklu (yani en az iki) ektopik odağın kanıtı olarak alınır ve hız ≤100 ise multifokal (veya daha doğrusu multiform) atriyal ritim veya hız 100'ün üzerindeyse multifokal atriyal taşikardi olarak adlandırılır.[6] Bu, özellikle kronik obstrüktif akciğer hastalığının alevlenmelerinde görülür.[7]

Taban çizgisi tamamen düzensiz bir forma sahipse, bu, atriyal fibrilasyonun fibrilatuar dalgalarını veya muhtemelen artefaktı düşündürür; Testere dişi şeklindeki bir taban çizgisi, atrial flutter çarpıntı dalgalarını akla getirir. Bu ritimlerden herhangi biri ile ventriküler atım hızlıysa, fibrilatuar veya flutter dalgaları kolaylıkla P dalgaları olarak yanlış yorumlanabilir.

Düz bir taban çizgisi ile P dalgasının olmaması şunları gösterebilir:

Yüzey EKG'sinde P dalgaları net bir şekilde tanımlanmıyorsa, P dalgalarını daha iyi görselleştirmek için bir Lewis derivasyonu kullanılabilir.

Atriyal repolarizasyon

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu, P dalgasının bitiminden ortalama 320 ms sonra, P dalgasının 2-3 katı bir süre ile ve her zaman P dalgasınınkinin tersi bir polarite ile meydana gelir. Yüzey EKG'sinde Ta dalgası olarak adlandırılan bir dalga ile temsil edilir. Bunun klinik önemi, normal bir fenomen olmasına rağmen, Ta dalgasının en alt noktasının QRS kompleksinden hemen sonra ortaya çıkabilmesi ve kardiyak iskemi gibi hastalık durumlarında meydana gelene benzer (ve kolaylıkla karıştırılabilen) ST depresyonuna neden olabilmesidir.[8]

İlgili sayfalar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Elektrokardiyografi
  • PR aralığı
  • QRS kompleksi
  • QT aralığı
  • ST segmenti
  • T dalgası
  • U dalgası

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c Oxford Handbook of Clinical Medicine 8th edition page 90. Oxford University Press. 2004. ISBN 978-0-19-852558-5.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "Lungmore2004" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ ."Two-dimensional echocardiographic assessment of electrocardiographic criteria for right atrial enlargement". Circulation. 64 (2): 387-391. 1981. doi:10.1161/01.CIR.64.2.387. PMID 6454512. 
  3. ^ "Hypokalaemia". 25 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "VII. Atrial Enlargement". ECG Learning Center. 29 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009. 
  5. ^ Levis (2013). "ECG Diagnosis: Hyperkalemia". The Permanente Journal. 17 (1): 69. doi:10.7812/TPP/12-088. ISSN 1552-5767. PMC 3627796 $2. PMID 23596374. 
  6. ^ Kastor JA (1990). "Multifocal Atrial Tachycardia". N Engl J Med. 322 (24): 1713-1717. doi:10.1056/NEJM199006143222405. PMID 2188131. 
  7. ^ "Evidence supporting a new rate threshold for multifocal atrial tachycardia". Clin Cardiol. 28 (12): 3561-3563. 2006. doi:10.1002/clc.4960281205. PMC 6654295 $2. PMID 16405199. 
  8. ^ "Atrial Repolarization Wave Mimicking ST Depression". 5 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2014.