Pompada ödeme

Wayne Vista pompalarında, pompa sisteminde bir ödeme.

Pompada ödeme, müşterilerin akaryakıt istasyon görevlisi ile işlem yapma veya yürüme gerekliliğini atlayarak, aracından uzaklaşmaya gerek olmadan, pompadaki bir yuvaya kredi kartı, banka kartı veya yakıt kartı takarak yakıt ücretini ödeyebilecekleri, bazı akaryakıt istasyonlarında kullanılan bir sistemdir. Birkaç bölgede, Portekiz'de kullanılan Via Verde gibi bir ödeme yöntemine benzer, elektronik ücretli transponder kullanan benzin istasyonları vardır.

Sistem 1982'de Avrupa'da tanıtıldı ve ilk olarak 1986'da Mobil tarafından Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanıldı.[1][2] İstasyonların sadece yüzde 13'ü 1994'e kadar bu teknolojiye sahipti, ancak ABD istasyonlarının yüzde 80'i 2002'ye kadar bu teknolojiyi kullandı ve günümüzde neredeyse tüm ABD istasyonlarında bu sistem kullanılmaktadır. 2004 yılında Sheetz, müşterilerin yakıt aldıktan sonra aldıkları mağaza içi gıda servis öğelerini de, sipariş edebilecekleri pompa üzerinde yer alan dokunmatik ekranlı kioskları kullanan ilk şirket oldu.[3] 2012 yılında Zarco USA, dokunmatik ekrana sahip olan pompaları sipariş veren ilk şirket oldu.[4]

Pompada ödeme, akaryakıt istasyonlarında çalışanlara olan ihtiyacı azaltarak, benzin maliyetini düşürmenin bir yolu olarak görülmektedir.[5] Tam hizmetin akaryakıt istasyonlarında norm olduğu günlerden itibaren büyük bir değişiklik olarak kabul edilir ve görevli sadece yakıt vermekle kalmaz, aynı zamanda ön camı yıkar ve müşteri araçta kalırken sıvıları ve lastik basıncını da kontrol eder.[6] Tam hizmet ABD'nin New Jersey eyaletlerinde ve Oregon'un bazı bölgelerinde yasal olarak zorunlu kılınmıştır.

Bazı akaryakıt istasyonları tamamen gözetimsizdir ve sadece müşterilerin pompayı ödeyerek yakıt satın almalarına izin verir.[7]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Douglas F. Aldrich (6 Ekim 1999). Mastering the Digital Marketplace: Practical Strategies for Competitiveness in the New Economy. John Wiley & Sons. ss. 38-. ISBN 978-0-471-34546-6. 23 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2019. 
  2. ^ Brookings Institution (1 Temmuz 1997). Brookings Papers on Economic Activity 1997. Brookings Institution Press. ss. 319-. ISBN 978-0-8157-0578-9. 23 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2019. 
  3. ^ "The History of Gasoline Retailing". 24 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2019. 
  4. ^ "Convenience Store News". Convenience Store News. 20 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2016. 
  5. ^ Hamermesh, Daniel S. (1 Ocak 2004). Economics is Everywhere (İngilizce). McGraw-Hill/Irwin. ISBN 9780072851434. 23 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2019. 
  6. ^ Markham, Jerry W. (1 Ocak 2002). A Financial History of the United States: From Christopher Columbus to the Robber Barons (1492-1900) (İngilizce). M.E. Sharpe. ISBN 9780765607300. 23 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2019. 
  7. ^ Hinckley, James; Hinckley, Jim; Robinson, Jon G. (1 Ocak 2005). The Big Book of Car Culture: The Armchair Guide to Automotive Americana (İngilizce). Motorbooks. ISBN 9780760319659. 23 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2019.