Steven Brams

Steven J. Brams
Steven J. Brams, New York Üniversitesi'nde oyun teorisi alanında uzman profesör; Alan D. Taylor ile adil bölünme prosedürünün ortak mucidi, düzeltilmiş kazanan ve bağımsız onay oylama ve sporda yakalama kuralı keşiflerinden biri.
DoğumSteven J. Brams
28 Kasım 1940 (84 yaşında)
Concord, New Hampshire
MilliyetAmerikalılar
Mezun olduğu okul(lar)Massachusetts Teknoloji Enstitüsü
Northwestern Üniversitesi
Tanınma nedeniOnay oylamasının bağımsız keşfedicisi
Kıskançlıksız pasta kesme sorununu çözdü
Oyun teorisini çok çeşitli stratejik durumlara uyguladı
Kariyeri
DallarıSiyaset bilimi
Çalıştığı kurumlarSyracuse Üniversitesi
New York Üniversitesi

Steven J. Brams (d. 28 Kasım 1940; Concord, New Hampshire), New York Üniversitesi Politika Bölümü'nde Amerikalı bir oyun teorisyeni ve siyaset bilimcidir. Brams, oylama sistemlerini ve adil bölünmeyi analiz etmek için oyun teorisi, kamu tercihi teorisi ve sosyal seçim teorisi tekniklerini kullanmasıyla tanınır. Onay oylamasının bağımsız keşfedicilerinden biridir [1] ve onay oylamasının farklı çıkarların orantılı temsilini sağlamak için çok kazananlı seçimlere genişletilmesidir.[2]

Brams, Alan Taylor ile birlikte, n kişi için gıpta etmeyen ilk pasta kesme çözümünü keşfedenlerden biriydi.[3] Brams-Taylor prosedüründen önce, pasta kesme problemi çağdaş matematiğin en önemli açık problemlerinden biriydi.[4]

Taylor ile birlikte 1999 yılında New York Üniversitesi tarafından patenti alınan adil bölüşüm prosedürü, düzeltilmiş kazananın,[5] ortak mucididir (# 5,983,205).[6] Düzeltilmiş kazanan, çeşitli adil bölüşüm algoritmaları pazarlayan Fair Outcomes, Inc.[7] adlı bir şirket kuran Boston'daki bir hukuk firmasına lisanslanmıştır.

Brams oyun teorisini İncil'den[8][9]  ve teolojiden[10]  uluslararası ilişkilere[11][12]  spora[13] kadar çok çeşitli stratejik durumlara uygulamıştır.

Eğitim

[değiştir | kaynağı değiştir]

Brams lisans derecesini aldı. 1962'de Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde Politika, Ekonomi ve Bilim'de. 1966'da doktora derecesini aldı. Northwestern Üniversitesi'nde Siyaset Bilimi alanında yüksek lisans yaptı.

Kariyer

[değiştir | kaynağı değiştir]

Brams, 1967'de Syracuse Üniversitesi'nde yardımcı doçentlik pozisyonu almadan önce kısa bir süre ABD federal hükûmet görevlerinde ve Savunma Analizleri Enstitüsü'nde çalıştı. 1969'da New York Üniversitesi'ne taşındı ve burada Siyaset Bölümü'nde profesör olarak görev yaptı. Rochester Üniversitesi, Michigan Üniversitesi, California Üniversitesi, Irvine, Pennsylvania Üniversitesi ve Yale Üniversitesi'nde misafir profesör olarak bulundu.

1990-1991'de Barış Bilimi Derneği'nin (Uluslararası)[14] başkanıydı; 2004-2006'da Kamu Tercihi Derneği'nin başkanıydı.[15][16] Guggenheim Fellow (1986-87), American Association for the Advancement of Science Fellow (1992) ve Russell Sage Vakfı Misafir Araştırmacısı (1998-99) idi.

Bibliyografya

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Game Theory and Politics. New York: Free Press, 1975. Rev. ed., 2004 (Dover).
  • Paradoxes in Politics: An Introduction to the Nonobvious in Political Science. New York: Free Press, 1976.
  • The Presidential Election Game. New Haven, CT: Yale University Press, 1978. Rev. ed., 2008 (A K Peters).
  • Co-edited with A. Schotter and G. Schwödiauer, Applied Game Theory: Proceedings of a Conference, Vienna, 1978. Würzburg, Germany: Physica-Verlag, 1979.
  • Biblical Games: Game Theory and the Hebrew Bible. Cambridge, MA: MIT Press, 1980. Rev. ed., 2003 (MIT Press). Japanese and Russian translations, 2006.
  • Co-edited with William F. Lucas and Philip D. Straffin, Jr., Modules in Applied Mathematics: Political and Related Models, vol. 2. New York: Springer-Verlag, 1983.
  • Co-authored with Peter C. Fishburn, Approval Voting. Cambridge, MA: Birkhäuser Boston, 1983. Rev. ed., 2007 (Springer).
  • Superior Beings: If They Exist, How Would We Know? Game-Theoretic Implications of Omniscience, Omnipotence, Immortality, and Incomprehensibility. New York: Springer-Verlag, 1983. Rev. ed., 2007 (Springer).
  • Superpower Games: Applying Game Theory to Superpower Conflict. New Haven, CT: Yale University Press, 1985.
  • Rational Politics: Decisions, Games, and Strategy. Washington, DC: CQ Press, 1985. Reprinted by Academic Press, 1989.
  • Co-authored with D. Marc Kilgour, Game Theory and National Security. New York: Basil Blackwell, 1988. Spanish translation, 1989.
  • Negotiation Games: Applying Game Theory to Bargaining and Arbitration. New York: Routledge, 1990. Rev. ed., 2003.
  • Theory of Moves. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1994.
  • Co-authored with Alan D. Taylor, Fair Division: From Cake-Cutting to Dispute Resolution. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 1996.
  • Co-authored with Alan D. Taylor, The Win-Win Solution: Guaranteeing Fair Shares to Everybody. New York: W. W. Norton, 1999. Japanese, Portuguese, and Spanish translations, 2000; Chinese, Korean, and Russian translations, 2002.
  • Mathematics and Democracy: Designing Better Voting and Fair-Division Procedures. Princeton, NJ: Princeton University Press, 2008.
  • Co-edited with William V. Gehrlein and Fred S. Roberts. The Mathematics of Preference, Choice, and Order: Essays in Honor of Peter C. Fishburn. Berlin: Springer, 2009.
  • Game Theory and the Humanities: Bridging Two Worlds. Cambridge, MA: MIT Press, 2011.
  • Divine Games: Game Theory and the Undecidability of a Superior Being. Cambridge, MA: MIT Press, 2018

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Co-authored with Peter C. Fisburn (1978). "Approval Voting". American Political Science Review. 72 (3): 831-847. do: 10.2307/1955105 (https://doi.org/10.2307/1955105). JSTOR 1955105 (https://www.jstor.org/stable/1955105 25 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
  2. ^ Co-authored with D. Marc Kilgour, and Richard D. Potthoff (2018. "Multiwinner Approval Voting: An Appointment Approach". Public Choice, forthcoming.
  3. ^ Co-authored with Alan D. Taylor (January 1995). "An Envy-Free Cake Division Protocol". American Mathematical Monthly. Mathematical Association of America. 102(1):9-18. doi:10.2307/2974850). JSTOR 2974850 (https://www.jstor.org/stable/2974850 25 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
  4. ^ Will Hively (March 1995). "Dividing the spoils - Steven Brams, Alan Taylor devise procedure to divide anything equitably". Discover Magazine.  http://discovermagazine.com/1995/mar/dividingthespoil479/ 10 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ Adjusted Winner http://www.nyu.edu/projects/adjustedwinner 20 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ Adjusted Winner US patent http://www.google.com/patents/about/5983205_Computer_based_method_for_the_fa.html?id=C8QWAAAAEBAJ
  7. ^ Fair Outcomes, Inc. http://www.FairOutcomes.com 5 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ Biblical Games: Game Theory and the Hebrew Bible. Cambridge, MA: MIT Press, 1980. Rev. ed., 2003 (MIT Press). Japanese and Russian translations, 2006
  9. ^ Game Theory and the Humanities: Bridging Two Worlds. Cambridge, MA: MIT Press, 2011
  10. ^ Divine Games: Game Theory and the Undecidability of a Superior Being. Cambridge, MA: MIT Press, 2018.
  11. ^ Superpower Games: Applying Game Theory to Superpower Conflict. New Haven, CT: Yale University Press, 1985
  12. ^ Co-authored with D. Marc Kilgour, Game Theory and National Security. New York: Basil Blackwell, 1988. Spanish translation, 1989.
  13. ^ Co-authored with Mehmet S. Ismail, "Making the Rules of Sports Fairer". SIAM Review 60(1): 181-202; co-authored with Mehmet S. Ismail, D. Marc Kilgour, and Walter Stromquist, "Catch-Up: A Rule That Makes Service Sports More Competitive". American Mathematical Monthly, 125(8).
  14. ^ Peace Science Society (International) http://pss.la.psu.edu 13 Nisan 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ Public Choice Society: Past Presidents http://www.publicchoicesociety.org/webpages.asp?wpid=2#presidents 2 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  16. ^ Public Choice Society http://www.publicchoicesociety.org 27 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]