The Station gece kulübü yangını


The Station Gece Kulübü Yangını
Harita
Tarih20 Şubat 2003
Saat23.07
KonumWest Warwick, Rhode Island, ABD
Koordinatlar41°41′03.5″K 71°30′39″B / 41.684306°K 71.51083°B / 41.684306; -71.51083
NedenHavai fişeklerin akustik köpükleri tutuşturması
Can kaybı100 (Ty Longley dahil)
Yaralı230

The Station Gece Kulübü yangını, 20 Şubat 2003 Perşembe günü, West Warwick, Rhode Island, ABD'de meydana gelip 100 kişiyi öldüren ve 230 kişi yaralayan bir yangındır. Yangına, gecenin grubu Great White'ın tur menajeri tarafından ateşlenen pirotekniklerin akustik köpük'leri tutuşturması neden oldu. Alev, bir dakika içerisinde yakıcı sıcaklığa ulaştı ve tüm yanıcı maddelerin yanmasına neden oldu. Yoğun siyah duman beş buçuk dakika içinde kulübü sardı. Yangının video görüntüleri yangının ateşlenmesini, hızla büyümesini ve kaçmayı hızlıca imkânsız hale getiren dumanı ve tahliyeyi engelleyen çıkışı gösteriyor.

Toksik duman, ısı ve insanların ana çıkışa doğru koşarken yığılmasında 100 kişi öldü; 230 kişi yaralandı sadece 132 kişi yaralanmadan kaçmayı başardı. Hayatta kalanların çoğunda, psikolojik travma sonucu travma sonrası stres bozukluğu görülmüştür. Bu yangın ABD tarihinin en ölümcül dördüncü ve New England'daki en ölümcül ikinci gece kulübü yangınıydı, en ölümcül yangın ise 1942'de 492 ölümle sonuçlanan 1942 Cocoanut Grove yangını'dır.

Yangın

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yangın grubun grubun açılış şarkısı Desert Moon'un başlamasından birkaç saniye sonra tur menajeri Daniel Biechele'ın piroteknikleri ateşlemesi ve sahnedeki akustik köpüklerin yanmasıyla başladı. Piroteknikler, kontrollü kıvılcım spreyi üreten silindirik havai fişek cihazlardır. Biechele, on beş saniye boyunca 15 fit (4,6 m) kıvılcım püskürtmek için üç tane havai fişek kullandı. İki havai fişek, ortadaki dik olana 45 derecelik açıdaydı. Yan havai fişekler yangının ana nedeni oldu.

Akustik köpük, iki kat halinde, polietilen köpüğün üzerinde yüksek derece yanıcı üretan köpüğüyle montelenmiştir. İkincisinin tutuşması zordur fakat bir anda çok fazla sıcaklığın gelmesi daha az yoğun olan üretanın tutuşmasına sebep oldu. Yanan poliüretan köpük anında ölümcül karbon monoksit ve hidrojen siyanür gazı ile birlikte opak, siyah bir duman çıkarır. Bu dumanın sadece 2-3 kez teneffüs edilmesi, hızlı bilinç kaybına ve sonunda iç boğulma sonucu ölüme neden olur.

Alevler başlangıçta şovun bir parçası olarak düşünüldü (şarkının müzik videosunda müzisyenlerin etrafında yanan alevler vardır), ancak alevler tavana ulaştığında ve duman çıkmaya başladığında bunun kontrolsüz olduğu anlaşıldı. Pirotekniklerin sona ermesinden yirmi saniye sonra, grup çalmayı bıraktı ve vokalisti Jack Russell sakince mikrofona, "Vov... bu iyi değil" dedi. Bir dakikadan daha kısa bir süre içinde tüm sahne, grup üyelerinin çoğu ve çevredekilerle birlikte alevler içinde kaldı ve korumalar batı çıkışından kaçmaya başladı.

The Station gece kulübünün kat planı, mevcut çıkışların gösterilmesi
Yere göre bulunan mağdurların sayısı (alt merkezdeki ana çıkış)

Bu zamana kadar, gece kulübünün yangın alarmı devreye girmişti ve dört olası çıkış olmasına rağmen, çoğu insan başta girdikleri ön kapıya yöneldi. Müşteri ve personelin dar koridordan bu çıkışa gitmesi ve hızlı bir şekilde çıkışı tamamen engellemesiyle oluşan izdiham, sayısız ölüm ve yaralanma ile sonuçlanan bir ezilmeye yol açtı. Kulübün resmi lisanslı kapasitesi 404 olmasına rağmen toplam 462 kişi vardı. Yüz kişi hayatını kaybetti ve kurtulanların yaklaşık yarısı yanıklar, duman soluma, termal travma veya ezilme nedeniyle yaralandı.

Ölenlerin arasında Great White'ın baş gitaristi Ty Longley ve şovun MC'si WHJY DJ'i Mike "The Doctor" Gonsalves" de vardı. Longley ve Gonsalves'in yangının ilk evrelerinde ekipmanları kurtarmaya çalıştıklarına ve yoğun sıfır toksik dumanı görünmeden kaçmak yerine değerli zamanlarını kaybettiklerine inanmak için bir sebep var. Longley'nin başlangıçta binadan çıkmış olduğuna ancak gitarını kurtarmak için tekrar girdiğine inanılıyor.[1] Ayrıca, hayatta kalan birkaç kişi daha sonra bir korumanın, "sadece grup için" olduğunu belirterek sahne çıkışından kaçmaya çalışan insanları durdurduğunu belirtti.

Bu yangın başlangıcından itibaren kameraman Brian Butler tarafından Providence'ın kanalı WPRI-TV için kaydedildi ve kaydın başı ulusal haber istasyonlarına yayınlandı. Butler aynı zamanda, WPRI haber muhabiri ve The Station'un yarı-sahibi Jeffrey A. Derderian tarafından rapor edilen gece kulübü güvenliği konusu için oradaydı. WPRI-TV daha sonra çıkar çatışması için bir muhabirin kendi mülkü ile ilgili yazdığı raporda anılacaktır. Rapor, Chicago'da yalnızca üç gün önce yirmi bir kişinin öldüğü iddia edilen E2 gece kulübü izdihamı ilham almıştı. Yangın mahallinde, Butler bu trajediyi şöyle açıkladı:

...Hızlıydı. Piroteknikler durduktan hemen sonra, ateşler sahnenin arkasındaki yumurta kartonu destekliklerde başladı ve hemen tavana sıçradı. İnsanlar öylece durdu ve izledi, bazıları geri çekildi. Arkamı döndüğümde bazı insanlar çoktan çıkmaya çalışıyordu, bazılarıysa sadece oturup "Evet, bu harika!" diyordu.Ve bu ifadeyi hatırlıyorum, çünkü ben, sanki, bu harika değildi. Bu ayrılma zamanı demekti.

Başta hiç panik yoktu. Herkes biraz döndü. Çoğu insan hala sadece duruyordu. Diğer odalara duman henüz ulaşmamıştı, ateş o kadar kötü değildi ve hakkında herhangi bir şey düşünmüyorlardı. Sanırım bir anda hepimiz döndük ve ön kapıda sıkışma oldu, insanlar sadece ittirmeye devam etti ve ben dahil herkes bir anda dışarı fırladı.

Sonra geri döndüm ve arkasına gittim. Arka kapıdan gelen olmuyordu. Bir pencereyi tekmeledim ve insanları oradan çıkarmaya çalıştım. Bir adam sürünerek dışarı çıktı. Tekrar ön tarafa gittim ve insanların ön kapıdan çıkmaya çalışırken birbiri üzerine sıkıştığını gördüm. Ve tabii kafalarının üzerinden siyah dumanlar çıkıyordu.

Piroteknik durduğunda ateşin iki tarafta da yanmaya devam ettiğini fark ettim. Ve sonra sadece bir taraftan, tavana sıçradığını fark ettim ve "Gitmem gerek" dedim. Arkamı döndüm ve "Dışarı çıkın, dışarı çıkın, kapılara, kapılara!" dedim. Ama bazı insanlar sadece duruyordu.

Kapıya giden yolda bir masa vardı insanların dışarı daha kolay çıkabilmesi için onu içeri çektim. Ve ben asla bu kadar hızlı yayılmasını beklemiyordum. Sadece- sadece çok hızlıydı. Tüm mekanın siyah dumanlar altında kalması sadece iki dakika sürdü.

Sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Binlerce yaslı kimse, 24 Şubat 2003 tarihinde Warwick'teki Aziz Gregory Büyük Kilisesi'nde yangında kaybedilenleri anmak için anma törenine katıldı. Bu trajedinin ardından Vali Donald Carcieri, 300 kişiden az olan mekanlarda piroteknik gösteriler üzerine bir moratoryum ilan etti.

The Station gece kulübü sitesinde geçici anıt

Yangından beş ay sonra Great White, olaydan etkilenen arkadaşlar ve aileler için The Station Aile Fonu'na gelirlerin bir kısmını vererek her konserin başında bir dua ettikleri bir yardım turuna başladı. Grup 2003 ve 2005 yılında trajediden bu yana "Desert Moon" adlı şarkıyı çalmadıklarını söyledi. “Bir daha şarkı söyleyebileceğimi sanmıyorum” dedi Russell, gitarist Mark Kendall ise “Biz bu şarkıyı çalmıyoruz. O gecenin anılarını geri getiren şeylerden uzak durmaya çalışıyoruz. Ve bu şarkı bize o geceyi hatırlatıyor. O zamandan beri çalmıyoruz ve muhtemelen asla çalmayacağız. ” Ancak 2009 yılına kadar grup şarkıyı çalmaya devam etmişti.

Yangından iki yıl sonra, grup üyeleri Russell ve Kendall, Great White'ın avukatı Ed McPherson ile birlikte CNN'in Larry King Live'ına, hayatta kalan üç kişi ve Longley'nin babasıyla birlikte yaşamlarının değiştiğini konuşmak için çıktılar.

Yangının ardından Great White, biri Russell, diğeri Kendall tarafından yönetilen iki ayrı gruba ayrıldı. Grubun iki versiyonu da on yıldan fazla zaman altı New England eyaletinin hiçbirinde konser vermedi Russell grubu on iki yıldan sonra ilk konserini Ağustos 2015'te Maine’dek Mechanic Falls’taki bir hasat festivalinde verdi.

Ateşin yeri temizlendi ve çok sayıda haç vefat edenlerin sevdiklerinin bıraktığı anıtlar olarak yerleştirildi. 20 Mayıs 2003 tarihinde, yangın sahasında birkaç ay boyunca mezhepsel olmayan hizmetler yapılmaya başlandı. Erişim halka açıktır ve her 20 Şubat'ta anma hizmetleri düzenlenmektedir.[2]

Haziran 2003'te, bir anıt inşa etmek için mülkü satın almak amacıyla İstasyon Yangın Anıtı Vakfı (SFMF) kuruldu.[3] Eylül 2012'de arazinin sahibi Ray Villanova, siteyi SFMF'ye bağışladı.[4] Nisan 2016'ya kadar, 2 milyon dolarlık fon sağlama hedefinin 1.65 milyon $'ına ulaşılmış ve Station Fire Memorial Park'ın inşaatına başlanmıştı.[5][6] Anma özveri töreni 21 Mayıs 2017'de gerçekleşti.[7]

Soruşturma

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yangından sonraki günlerde, grubu, gece kulübü sahiplerini, köpük malzeme ve piroteknik üreticilerini ve distribütörlerini ve konser destekleyicilerini suçlamak için önemli girişimler ortaya çıktı. Kulüp sahipleri avukatlar yoluyla gruba piroteknik kullanma izni vermediklerini söylediler. Bando üyeleri ise izin aldıklarını iddia ettiler.

Ulusal İnşaat Standartları ve Teknolojisi Enstitüsü (NIST)'nün FDS'libilgisayar simülasyonları ve sahne alanıyla dans pistinin maketi kullanılarak Ulusal İnşaat Güvenliği Ekip Yasası yetkisi altında yaılan soruşturma, bir yangın yağmurlama sisteminin ateşi herkesin güvenle çıkacağı kadar uzun süre kontrol altında tutuyor olması gerektiği sonucuna ulaştı.[8] Ancak, binanın yaşı (1946 yılında inşa edilmişti ) ve büyüklüğü (4,484 feet2 [412 m 2] [ sic ] [10] ) gibi sebeplerle birçok kişi yağmurlama sistemi gereklerinden muaf olduğuna inanıyordu. Aslında bina, bir restorandan gece kulübüne dönüştürülmüştü. Bu değişiklik, binanın West Warwick yangın müfettişlerinin hiçbir zaman fark etmediği yasadan nasıl muaf olduğunu çözdü. Söz konusu gece, İstasyonun yasal olarak bir yağmurlama sistemine sahip olması gerekiyordu, ancak yoktu;[11] Bu olay sonrasındaki itirazlar ulusal bir Yangın Fıskiye Teşvik Yasası için çağrılara yol açtı, ancak bu çabalar işe yaramadı.[12]

9 Aralık 2003'te, İstasyon gece kulübünün iki sahibi Jeffrey A. ve Michael A. Derderian kardeşler ve Great White'ın yangın sırasında yol yöneticisi olan Daniel M. Biechele, 200 adet istemsiz adam öldürmeyle suçlandı - ölüm başına iki suçlama olmasının sebebi iki ayrı teorisi altında suçlanmalarıdır : ihmalden adam öldürme (sanığın başkalarına ve birisinin ölümlerini göz ardı ettiği yasal bir eylemden kaynaklanır) ve kabahatten adam öldürme (küçük bir suçtan kaynaklanır). Kardeşler kendilerinin değil Biechele'in suçlu olduğunu iddia etti. Derderians'a ayrıca, dördü yangında ölen çalışanlarına işçi tazminatı sigortası taşımadığı için 1,07 milyon dolar para cezası verildi.

Grup yöneticisinin denemesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Daniel Michael Biechele
Doğum8 Ekim 1976 (43 yaşında) New York City
Suçlama(lar)100 adet gönülsüz adam öldürme suçundan suçlu görüldü 10 Mayıs 2006
Ceza15 yıl ceza:

4 yıl hizmet 11 yıl askıya alındı

+ 3 yıllık denetimli serbestlik
Mahkûmiyet durumuŞartlı tahliye 19 Mart 2008

İlk ceza davası, Great White'ın Florida, Orlando'dan 26 yaşındaki tur yöneticisi Daniel Michael Biechele'ye karşı yapıldı. Bu duruşmanın 1 Mayıs 2006'da başlaması planlandı, ancak Biechele, avukatlarının tavsiyesine karşı,[13] 7 Şubat 2006'da 100 kişi öldürmekten suçlu olduğunu şu sözlerle kabul etti: "Huzura ersinler, bunun bunun bitmesini istiyorum. "

Biechele suçlaması ve açıklama

[değiştir | kaynağı değiştir]

10 Mayıs 2006 tarihinde, Cumhuriyet Savcısı Randall White, Biechele'in ateşte yaşanan büyük can kaybını ve mesaj gönderme ihtiyacını sebep göstererek, savunma anlaşması kapsamında izin verilen en fazla on yıl hapis cezasına çarptırılmasını istedi.[13] Yangından bu yana halka ilk kez konuşan Biechele, cezası sırasında pişmanlık gösterdi. Gözyaşlarını boğarak mahkemeye ve kurbanların ailelerine bir açıklama yaptı:

Üç yıl boyunca, bu trajediden etkilenen insanlarla konuşabilmek istedim, ancak o gece olanları geri alabilecek söyleyebileceğim veya yapabileceğim bir şey olmadığını biliyorum.

Yangından bu yana, kurbanlara ve ailelerine o gece olanlar ve içinde yaşadığım kısım için ne kadar üzgün olduğumu söylemek istedim. Hiç kimsenin herhangi bir şekilde zarar görmesini istemedim. Hiç kimsenin incinebileceğini hiç düşünmemiştim.

Bu trajedinin beni nasıl harap ettiğini biliyorum, ama sadece sevdiklerini kaybeden insanların ne yaşadıklarını anlamaya başlayabilirim. O gece olanlar için kendimi affedeceğimi bilmiyorum, bu yüzden başka kimsenin affetmesini bekleyemem.

Sadece o gece olanları geri almak ve sevdiklerini geri vermek için her şeyi yapacağımı anlamaları için dua edebilirim.

Yaptığım şey için çok üzgünüm ve kimseye daha fazla acı vermek istemiyorum.

O geceyi asla unutmayacağım ve onun tarafından yaralanan insanları asla unutmayacağım.

Çok üzgünüm.

Yüksek Mahkeme Hakimi Francis J. Darigan Jr, Biechele'yi yangında oynadığı rol için üç yıl gözaltı ile on beş yıl hapse mahkûm etti.[14] Darigan, “Sana verilebilecek en büyük ceza sana kendi başına empoze edildi” dedi. Bu ceza uyarınca, iyi davranışlarla, Biechele Eylül 2007'de şartlı tahliye için uygun olacaktır. Yargıç Darigan, Biechele'in yeniden suç işlemesini pek olası görmedi, bu da bu cezayı hafifletme kararına yol açan hafifletici faktörler arasındaydı.

Ceza, mahkeme salonunda karışık tepkiler aldı. Ailelerin çoğu cezanın adil olduğuna kanaat getirirken; diğerleri daha ağır bir ceza umuyordu.[15]

Biechele'nin şartlı tahliye desteği

[değiştir | kaynağı değiştir]

4 Eylül 2007'de, yangın mağdurlarının bazı aileleri Biechele'nin şartlı tahliyesine destek verdiklerini ifade ettiler. 28 yaşındaki kızı Abbie, yangında öldürülen Leland Hoisington gazetecilere verdiği demeçte, "Bence bir duruşmayla bile rahatsız etmemeliler - Biechele'yi dışarı bırakın. . . Onu hiçbir şeyden suçlu bulmuyorum. " Devlet şartlı tahliye kurulu, çoğunluğu Biechele'ye sempati ve desteklerini ifade eden yaklaşık yirmi mektup aldı ve bazıları onu sınırlı sorumlulukla "günah keçisi" olarak tanınladı. Yönetim kurulu başkanı Lisa Holley gazetecilere, ailelerin affedici tavrına duydukları şaşkınlıktan bahsetti: "Bence bunun en ezici yanı, bu tür bir kaybı sürdüren bu ailelerin birçoğunun affetmesinin derinliğiydi."

Dave Kane ve en küçük kurban Nicholas O'Neill'in ebeveynleri Joanne O'Neill, mektuplarını gazetecilere yayınladılar: "Bu trajediyi takip eden dönemde, bu korkunç olaydaki rolünü üstlenen ve bu sorumluluğu kabul eden Bay Biechele'di. . . Mağdurların ailelerinden özür diledi ve suçunu azaltmak için hiçbir girişimde bulunmadı ”dedi. Diğerleri, Biechele'nin 100 kurbanın her birinin ailelerine el yazısı mektuplar gönderdiğini ve yerel bir hayır kurumunda çalışma izni pozisyonuna sahip olduğuna dikkat çekti.

19 Eylül 2007'de Rhode Island Parole Reklam Panosu, Biechele'nin Mart 2008'de serbest bırakılacağını duyurdu. Biechele, 19 Mart 2008'de hapishaneden serbest bırakıldı. Associated Press tarafından bildirildiği gibi, herhangi bir soruya cevap vermedi ve hızlı bir şekilde bekleyen bir arabada çırpıldı.

Gece kulübü sahiplerinin davası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Biechele'nin duruşmasının ardından, İstasyon sahipleri Michael ve Jeffrey Derderian'ın ayrı davalar alması planlandı. Bununla birlikte, 21 Eylül 2006'da Yargıç Darigan kardeşlerin savunmalarının "suç yok" durumundan "itiraz yok" durumuna değiştirdiğini ve böylece duruşmadan kaçındıklarını duyurdu[16] Michael Derderian on bir yıl ertelenmiş, 4'ü hizmet ve 3'ü gözetim olmak üzere on beş yıl hapis cezasına çarptırıldı, Biechele ile aynı cezaya. Jeffrey Derderian, on yıl ertelenmiş bir hapis cezası, üç yıl denetimli serbestlik ve 500 saatlik toplum hizmeti verdi.

Kurbanların ailelerine yazdığı bir mektupta[17] Yargıç Darigan bu cezanın duruşmanın "sadece ölenlerin sevdiklerini ve bu yangından kurtulanları değil, genel halka da hizmet edeceğini" söyledi. Kardeşlerin cezalarındaki farkın, yanıcı köpüğün satın alınması ve kurulumu ile ilgili katılımlarını yansıttığını da sözlerine ekledi. Rhode Island Başsavcısı Patrick C. Lynch, her iki kardeşin de hapis cezası alması ve Michael Derderian'ın Biechele'den daha fazla zaman alması gerektiğini söyleyerek şiddetle karşı çıktı.[16]

2008 yılının Ocak ayında, Parole Kurulu Michael Derderian'a erken tahliye kararı verdi; Eylül 2009'da hapishaneden serbest bırakılması planlanmış, ancak Haziran 2009'da iyi davranışlarından dolayı serbest bırakılmasına izin verilmiştir.[18]

Sivil yerleşimler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Eylül 2008 itibarıyla, çeşitli sanıklar tarafından mağdurlara veya ailelerine en az 115 milyon $ tutarında uzlaşma anlaşması ödenmiş veya teklif edilmiştir:

Miras

[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerika Birleşik Devletleri'nde, önemli ölçüde can kaybına yol açan başka gece kulübü yangınları da oldu. 28 Kasım 1942 Boston'daki Cocoanut Grove yangını 492 ölüme neden oldu. 23 Nisan 1940 Mississippi, Natchez'deki Ritim Gece Kulübü Yangını yaklaşık 209 kişinin hayatını aldı. 28 Mayıs 1977 Kentucky Southgate'deki Beverly Hills Supper Club yangını 165 can aldı. 2 Aralık 2016, Oakland, California'daki Ghost Ship depo yangını 36 can aldı. 25 Mart 1990 New York'taki Bronx'taki Happy Land Fire 87 can aldı. Amerika Birleşik Devletleri tarihinin en ölümcül tek bina yangını, 30 Aralık 1903 Iroquois Tiyatrosu yangınıydı ve Chicago'da en az 602 ölüm meydana geldi.

Cold Case'in 1. sezon bölümü "Disco Inferno" bu olaya dayanıyordu.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2020. 
  2. ^ Laguarda (22 Mart 2015). "Station Nightclub Fire Memorial On Track For 2016 Opening". Hartford Courant. Associated Press. 3 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2015. 
  3. ^ "Our Mission". The Station Fire Memorial Foundation. 11 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  4. ^ Smith (28 Aralık 2012). "Owner of burned RI club donates land for memorial". AP. 12 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  5. ^ Beacon staff writers (5 Nisan 2016). "Job Lot customers respond to Station Fire Memorial drive". Warwick Beacon. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  6. ^ "SFM Park". The Station Fire Memorial Foundation. 26 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016. 
  7. ^ Towne (21 Mayıs 2017). "Memorial park dedicated to victims of Station Nightclub Fire". WPRI. 18 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2020. 
  8. ^ a b "NIST Manuscript Publication Search". nist.gov. 15 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2015. 
  9. ^ Thomas J. Bruno and Paris D.N. Svoronos. CRC Handbook of Basic Tables for Chemical Analysis, Third Edition. CRC Press, 2010. 9781420080438 p. 785. 19 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  10. ^ Page 3-1 of the source gives both the figure of 4,484 square feet and of 412 m2.[8] However, 4.484 fitkare equals 416,6 m2.[9]
  11. ^ Arsenault (4 Nisan 2007). "Building official: R.I. code required sprinklers". The Providence Journal. 29 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2020. 
  12. ^ Nightclub Inferno Sparked an Industry’s Push 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Roll Call, May 27, 2010
  13. ^ a b Peoples (10 Mayıs 2006). "Prosecutor wants 10 years for Biechele". The Providence Journal. 4 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2020. 
  14. ^ Perry (10 Mayıs 2006). "Biechele gets 4 years to serve". The Providence Journal. 22 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2020. 
  15. ^ "Manager Sentenced for Rhode Island Nightclub Fire". The New York Times. 10 Mayıs 2006. 21 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2017. 
  16. ^ a b Breton (21 Eylül 2006). "Derderians will plead; AG says he opposes sentencing deal". The Providence Journal. 29 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2020. 
  17. ^ "Darigan's letter to families" (PDF). 17 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Temmuz 2011. 
  18. ^ Tucker (17 Ocak 2008). "Co-owner of R.I. club where 100 died to be released early". The Boston Globe. Associated Press. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2020. 

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Haber makaleleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]