| "Varioni Kardeşler" | |
|---|---|
| Yazar | J. D. Salinger |
| Özgün adı | "The Varioni Brothers" |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Yayımlanma | Saturday Evening Post |
| Önceki | "Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu[1] (The Last and Best of the Peter Pans)" |
| Sonraki | "İlgili Taraflar[2] (Both Parties Concerned)" |
Varioni Kardeşler, (İngilizce: The Varioni Brothers), Amerikalı yazar J. D. Salinger'ın ilk kez 17 Temmuz 1943'te The Saturday Evening Post gazetesinde yayınlanan bir öyküsüdür.[3] Biri şan ve şöhret, diğeri ise nitelik peşinde olan iki erkek kardeşin hayatının anlatıldığı hikâyedeki karakterlerin yazarın ünlü karakteri Holden Caulfield'in öncüleri olduğu kabul edilir.[4]
Salinger Varioni Kardeşleri ilk olarak başka birkaç öyküsüyle birlikte tanınmış bir ajans olan Max Wilkinson'a sattı.[5] Amacı Wilkinson'ın yardımı ile eserinin Hollywood'a satılması ve filminin çekilmesiydi. Wilkinson öyküyü Hollywood'un tanınmış stüdyolarına satmayı denedi ama başarılı olamadı. Bunun üzerine Wilkinson ile işbirliğine son verdi.
1943 yılında yazarın ajansı, öyküyü popüler bir dergi olan The Saturday Evening Post'a sattı. Salinger'ın yazışmalarında hem dergiyle, hem de öyküsüyle alay ettiği ve onları sevmediği görülür.[6]
Varioni Kardeşler, Joe ve Sonny Varioni isimli iki kardeşin öyküsüdür. Joe Varioni, üniversitede İngilizce dersleri verirken bir yandan da kitap yazan idealist bir adamdır. Abisi Sonny ise yetenekli ve hırslı bir müzisyendir. Tüm amacı para ve şöhret kazanmaktır. Müzisyen kardeşinin edebiyatla vakit kaybetmek yerine yaptığı besteler için söz yazmasını istemektedir. Sonny, kendisinden daha güçsüz ve duygulu bir insan olan Joe'yu ünlü oluncaya dek roman yazmayı bırakmaya ve şarkı sözü yazmaya zorlar. Joe ağabeyinin bu isteğini kabul eder. İkili Varioni Kardeşler olarak şöhret sahibi olur. Yaptığı bestelere en iyi sözleri Joe'nun yazdığını düşünen Sonny'nin kardeşini kendi istediklerini yapması için rahat bırakmaya niyeti yoktur. Kardeşi üzerinde duygusal baskılar kurmaya devam eder. Bu sırada kardeşinin ruhsal durumunu önemsemez.
Sonny kazandıkları parayla birlikte kötü huylar da edinir. Bunlardan biri de kumardır. Kumarda şehrin ünlü gangsterlerinden birine yüklü miktarda para kaybeder. Fakat, gangsterin hile yaptığını iddia ederek bu parayı vermeyi reddeder.
Öykünün finalinde Varioni Kardeşler'in başarısını kutlamak için ünlülerin katıldığı büyük bir parti verilir. Bu partide normalde piyano çalmayı sevmeyen Joe sözlerini yazdığı abisinin bestesi olan "Müziği Duymak İstiyorum" isimli şarkıyı piyanoda çalarken Sonny'i vurmak üzere partiye gelmiş gangsterin iki kardeşi birbirine karıştırması sonucunda sırtından vurulur ve hayatını kaybeder.
Bu olayla yıkılan Sonny ortadan kaybolur. Daha sonraları onun kardeşinin bitirmesine izin vermediği romanı toparlayıp yayınlamaya çalıştığı ortaya çıkar.
Varioni Kardeşler'in Temmuz 1943'te The Saturday Evening Post'ta yayınlanmasından sonra Salinger dergiye iki hikâyesini daha yolladı: Rex Passard Mars Gezegeni'nde ve Bitsy. Evening Post her iki öyküyü de reddetti. Yazar, bunun üzerine eserleri Story dergisine yolladı. Fakat bu girişiminde de sonuç değişmedi ve Story çalışmaları kabul etmedi. Bu öyküler, Story'nin reddi sonrasında ortadan kayboldu. Rex Passard'ın konusu hakkında bilgi bulunmamaktadır. Salinger yazışmalarında çok beğendiğini söylediği Bitsy'nin masaların altından insanların ellerini tutmak isteyen bir kızla ilgili olduğunu belirtmişti. Salinger'ın öyküleri ile ilgili açıklamaları çoğunlukla yanıltıcı ve eksik olduğu için bu yorumunun doğruluğu konusunda da şüpheler vardır.[7]