Yüksek Askeri Konsey | |
---|---|
المجلس العسكري الأعلى | |
Tarih(ler) | 7 Aralık 2012 – belirsiz (26 Haziran 2014 tarihinde resmi olarak Suriye Ulusal Koalisyonu tarafından dağıtılmıştır[1]) |
Bağlılık | Suriye Muhalif ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu Özgür Suriye Ordusu |
Lider(ler) |
|
Etkin bölgeler | Suriye |
Büyüklük | 5 cepheden sorumlu 30 subay |
Yüksek Askeri Konsey (Arapça: المجلس العسكري الأعلى Yüksek Askeri Komutası olarak da bilinir[3]), 2012'nin sonlarından 2014'ün ortalarına kadar Özgür Suriye Ordusu'nun (ÖSO) en yüksek askeri liderliğiydi. Örgütün kuruluşu, Suriyeli muhalif güçlere finansman sağlamak ve onları silahlandırmak amacıyla Batı güçlerinin ve Arap güçlerinin desteğiyle 7 Aralık 2012 tarihinde duyurulmuştur.[4][5]
ÖSO Yüksek Askeri Konseyi, Suriye Ulusal Konseyi'ne (SNC) destek vermiştir.[6] Ayrıca Suriye Muhalif ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu'nu da Suriye muhalefeti'nin "sivil otoritesi" olarak tanımıştır.
7 Aralık 2012 tarihinde Suriye'nin dört bir yanından gelen 260 muhalif komutan, Özgür Suriye Ordusu'nu birleşik bir komuta yapısı altında toplamak üzere anlaşmaya varmıştır. Katılımcılar, 30 üyeli Yüksek Askeri Konsey'i seçtiler ve bu kurul daha sonra Genelkurmay Başkanı olarak Tuğgeneral Selim İdris'i seçti.[5][6] Konseyin 30 üyesi, altılı gruplara ayrıldı ve her bir grup beş cepheden birini temsil etti: Güney (Dera, Şam ve Süveyda), Batı (Hama, Lazkiye ve Tartus), Kuzey (Halep ve İdlib), Doğu (Deyrizor, Haseke ve Rakka) ve Orta (Humus ve Rastan ).[6] Konsey, muhalif grupları finanse etmek ve silahlandırmak için bir araç olarak Batılı güçlerin ve birçok Arap devletinin desteğiyle oluşturuldu.[4]
11 Temmuz 2013 tarihinde konseyin Batı Cephesi komutanı Kamal el-Hamami[7] Lazkiye'de Irak ve Şam İslam Devleti (IŞİD) ile görüşmüş ve bunun sonucunda IŞİD tarafından öldürülmüştür. Daha sonra IŞİD, tüm konsey üyelerini ölümle tehdit etmiştir.[8]
Eylül 2013'te, konseyin en büyük milisleri olan Tevhid Tugayı, Ceyş-ul İslam ve Sukur el Şam Tugayı, El Kaide bağlantılı El-Nusra Cephesi, birkaç Selefi cihatçı grup ve diğer Sünni köktendinci gruplarla birleşerek İslami Koalisyon'u oluşturmak için bir araya geldi.[9] Koalisyondaki Yüksek Askeri Konsey bağlantılı gruplar, konseyden kopmadıklarını, yalnızca Suriye Muhalif ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu'ndaki siyasi sürgün kanadından koptuklarını vurguladı. Bu durum, resmî konsey komutanı Selim İdris'in kontrolünde sadece birkaç küçük birimin kalmasına sebep oldu.[10]
6 ve 7 Aralık 2013 tarihleri arasında El-Nusra Cephesi ve/veya IŞİD, Bab el-Hava Sınır Kapısı'nda konseyin doğrudan kontrolü altında bulunan depolara baskın düzenlemiş ve birçok silah ile teçhizatı ele geçirmiştir. O zamanlar muhaliflerin elinde bulunan en büyük depolardan birisi olan depolarda; Suudi Arabistan, Katar, ABD, İngiltere, Fransa ve muhalefetin diğer yabancı destekçileri tarafından Askeri Konsey'e sağlanan çok sayıda silah ve ekipman bulunuyordu. Konsey liderliği, iki hafta önce İslami Koalisyona üye grupların çoğu tarafından oluşturulan İslami Cephe'den yardım talebinde bulundu, ancak İslami Cephe, El-Nusra ile savaşmayı reddettiği için bu talebi kabul etmedi. İslami Cephe, depoları saldırılardan korunmak amacıyla bayraklarını depoların üzerine çekmeyi teklif etti ve daha sonra depoları Askeri Konsey birimlerinden, Konsey'e bağlı Ahfad el-Resul Tugayları'ndan ve IŞİD'den ele geçirdi. Ele geçirmenin ardından ABD ve İngiltere, geçiş yoluyla Askeri Konsey'e yönelik ölümcül olmayan ekipman tedarikini geçici olarak askıya alacaklarını duyurmuştur.[11]
16 Şubat 2014 tarihinde Yüksek Askeri Konsey, İdris'in yerine ÖSO'nun Kuneytire Askeri Konseyi başkanı Albay Abdulillah el-Beşir'in getirildiğini duyurmuştur.[12] 4 ay sonra 26 Haziran 2014 tarihinde Abdullah el-Beşir, Suriye Ulusal Koalisyonu tarafından görevden alınmış ve Suriye Ulusal Koalisyonu başkanı Ahmed Tohme, yaptığı açıklamada "Yüksek Askeri Konsey'i dağıttığını" söylemiştir.
CNN'e göre 25 Eylül 2014 tarihinde Yüksek Askeri Konsey, Suriye hükûmeti ve IŞİD'e karşı savaşmak için Süryani Askeri Konseyi ile ittifak olmuştur.[13]