Zarina Bhimji (d. 1963), 2007’de Turner Ödülleri’ne aday olarak gösterilmiş Uganda kökenli Asyalı fotoğrafçı ve film yapımcısı.[1] Günümüzde Londra'da yaşamaktadır.
Mbarara, Uganda’da doğdu. Bhimji, eğitimini 1982 ve 1983 yılları arasında Leicester Politeknik, 1983 ve 1986 yılları arasında Goldsmit Koleji ile Slode Güzel Sanatlar Okulu ve 1987 ve 1989 yılları arasında Londra Üniversitesi'nde aldı.[2]
2001’de Eastinternational’da, Marry Kelly ve Peter Wollen tarafından seçilerek EAST ödülünü kazandı. Hazirandan Eylül 2002’ ye kadar 11 no’lu belgesele 16 mm’lik Out of Blue filmiyle katıldı.
2003 ve 2007 yılları arasında, çoğunlukla Hindistan, Doğu Afrika ve Zanzibar’a yolculuklar yaptı. İngiliz gücünün hâkim olduğu bu ülkelerde yasal dosyaları ve hikâyeleri inceledi, röportajlar yaptı ve fotoğraflar çekti.[3]
2003’te Bhimji, Uluslararası Fotoğrafçılık Merkezi’nin Sanat Fotoğrafçılığı kategorisinde Sonsuzluk ödülünü aldı.
2007’de Uganda’da çektiği fotoğraflarıyla Turner Ödülü için kısa listeye alındı. Fotoğrafların temaları Idi Amin tarafından ülkeden sürülen Asyalılar ve ardından gelen kayıplar ve üzüntülerdi. Fotoğraflar, Londra’daki Haunch of Venison galerisinde ve Zürih’te sergilendi. Turner Ödülü sergisinde bir sisal-işleme fabrikasında çekilen Bekleme filmi yer aldı.
Tate galerisi onun çalışmalarını söyle anlatıyor:
Bhimji’nin fotoğrafları mimari ve peyzajdaki insan izlerine odaklanır. Tarihlerinin emilimi sayesinde onu etkileyen duvarlar tüm bunları inşa edenlerin, içerisinde yaşayanların ve en sonunda oradan ayrılanların bir kaydını tutmaya başladığında hatırlatıcı motif haline gelirler. Göze çarpan vücut yokluğuna rağmen fotoğraflar insan varoluşunu yaymaktadır. Buna referans olarak bazen bellidir – Yasa dışı Uykuda kullanılmayı bekleyen bir tabanca dizisi, ancak bazen ima edilen sadece – yanmış kalbimde ki asılı, bağlantısız, elektrik telleri…
Bhimji resimlerini keder, özlem, sevgi ve umut gibi evrensel insani duyguların ve varoluşun niteliklerini taşımayı amaçlayan sert bir biçimde yakalar. Manzara ve peyzajın fiziksel ritimleri psikolojik hale geldiğinden, beton yerler de soyut duygular haline gelir.[3]
Bhimji’nin 25 yıllık çalışma hayatından izler taşıyan ilk büyük araştırma sergisi Ocak ve Mart 2012 tarihleri arasında Whitechapel Galerisi’nde sergilendi. Sergi, The New Art Gallery Walsall ve Whitechapel Galerisi’nde Yellow Patch (2011) filminin ortak galası ile açıldı.[4][5] Film, Hint Okyanusu’ndan diğer ülkelere olan ticaret ve göçmenlikten ilham aldı. Beraberinde bir monograf, Ridinghouse tarafından yayımlandı.[6]