É (Çivi yazısı: 𒂍), ev ya da tapınak için kullanılan Sümerce bir sözcük ya da semboldür. Sümer terimi É.GAL ("saray", tam anlamıyla "büyük ev") bir kentin ana binasını belirtir. É.LUGAL ("kralın evi") eş anlamlısı olarak kullanılmıştır. Lagaş metinlerinde, É.GAL, ensi'nin şehri yönetme merkezi ve şehir arşivlerinin merkezidir.[3] Sümerce É.GAL "saray", İbranicedeki היכל heikhal[4] ya da Arapçadaki هيكل haykal sözcüklerinde olduğu gibi "saray, tapınak" kelimeleri için Sami kelimelerin olası etimolojisidir.
Ziggurat adlarında É'den sonra sıkça geçen TEMEN (𒋼) terimi "temel direkleri" olarak çevrilir ve görünüşe göre bir evin inşaat sürecindeki ilk adımı belirtir. Örneğin, E-ninnu'nun inşa hikâyesinin 551-561. dizelerini karşılaştırırsak:
Çizgileri en mükemmel şekilde uzattı; kutsal uzgada bir sığınak (?) kurdu. Evde, Enki temel direklerini sokarken Eridu'nun kızı Nanşe, kehanet mesajlarıyla ilgileniyordu. Lagaş'ın annesi, kutsal Gatumdug, ağlamaların ortasında tuğlalarını doğurdu (?) ve Bau, leydi, An'ın ilk kızı, üzerlerine yağ ve sedir özü serpiştirdi. En ve Lagar rahipleri, bakımını yapmak için evle özel olarak ilgilendi. Anuna tanrıları orada hayranlıkla ayakta dikildi.
Temen, zaman zaman Yunancadaki temenos "kutsal bölgesi" ile karşılaştırıldı.