Medjed, Ölüler Kitabı'nda bahsedilen alışılmadık görünümlü bir tanrı
Nephthys (NebetHuet), Anubis'in annesi ve Osiris ile Isis'in (Aset) kız kardeşi. Ölülerin koruyuculuğunu yapmaktadır. Ayrıca ölü ruhlara Osiris'e kadar eşlik ettiğine inanılıyordu.
Seker, Memphite nekropolünün şahin tanrısı, yaşayanların koruyucusu ve ölülerin tanrısı olarak bilinir. Osiris ile yakından bağlantılı olduğu biliniyor.
Hekate, Büyücülük tanrıçası Persephone'yi aramasında Demeter'e yardım etti ve sihri en iyi geceleri çalıştığı için Yeraltı Dünyasında yaşamasına izin verildi.
Batara Kala (Bali mitolojisi), geleneksel Cava ve Bali mitolojisindeki yeraltı tanrısı, Setesuyara ile birlikte bir mağarada hüküm sürmektedir. Batara Kala ayrıca ışığın ve toprağın yaratıcısı olarak adlandırılır. Aynı zamanda şanssız insanları yiyip bitiren zaman ve yıkım tanrısıdır. Hinduların Kala kavramıyla veya zamanla ilgilidir. Mitolojide Güneş'i veya Ay'ı yemeye çalışarak tutulmalara neden olur.
Tagbayan (Ifugao mitolojisi): kikilan adlı iki başlı canavar tarafından korunan, insan ruhlarına ziyafet veren ölümle ilişkili tanrılar[17]
Fulor (Ifugao mitolojisi): kurban sunulmadığında hastalık, ölüm ve başarısız mahsul getiren, içinde bir ruh olan bir antika.[18]
Kabunyan (Kalanguya mitolojisi): her şeye gücü yeten yaratıcı; aynı zamanda görülemeyen ruh olan Agmattebew olarak da anılır; mabaki ritüeli insanların ekimi, hasadı, doğumu ve ölümü sırasında ve geçim için diğer faaliyetler sırasında bu tanrının onuruna yapılırdı[19]
Binangewan (Aeta mitolojisi): Ceza olarak değişim, hastalık ve ölüm getiren ruhlar[20]
Aring Sinukûan (Kapampangan mitolojisi): Güneşin savaş ve ölüm tanrısı, ilk sakinlerine metalurji endüstrisi, odun kesme, pirinç kültürü ve savaşmayı öğretti[21]
Lakandánup (Kapampangan mitolojisi): Tam tutulmalar sırasında gelen yılan tanrıça. Áring Sínukuan ve Dápu'nun kızı[22]
Sidapa (Bisaya mitolojisi): ölüm tanrıçası; Makaptan[17] ile birlikte Kamaritaan adlı orta dünyanın eş hükümdarı
Sidapa (Hiligaynon mitolojisi): Kutsal Madia Dağı'nda yaşayan tanrı; Madya'da çok uzun bir ağaçta her yenidoğanın ömrünü işaretleyerek kişinin ölüm gününü belirler[23]
Hangin (Hiligaynon mitolojisi): Ölüm rüzgarının ruhları; yaşlıların canını alır[23]
Patag'aes (Suludnon mitolojisi): gece yarısına kadar bekler, ardından yaşayan bebekle konuşmak için eve girer, birinin kulak misafiri olduğunu anlarsa çocuk boğarak ölecektir. eğer kimse yoksa Patag'aes ölçüm çubuğunu çıkarır, çocuğun yaşam süresini hesaplar ve sonra çocuğun kaderini belirleyerek ayrılır.[24]
Pamulak Manobo (Bagobo mitolojisi): iyi hasat, yağmur, rüzgar, yaşam ve ölümü kontrol eden yüce tanrı; bazı mitlerde, baş tanrı sadece Diwata olarak adlandırılır[17]
Malakal Maut (Maranao mitolojisi): ölüm meleği; Kişinin yaprağının Sorga denilen alemdeki kutsal Sadiarathul Montaha ağacından düşmesinden üç ila yedi gün sonra ruhunu alır. Ruhun günahkar veya erdemli bir kişiden gelmesine bağlı olarak yakışıklı bir prens veya acayip canavarlar görülür. İyilerin ruhlarını cennete yükseltirken, günahkarların ruhlarını son hükme kadar cezalandırır[25]
Kumakatok - Tagalog mitolojisinde ölenlerin kapılarını çalan kapüşonlu ve pelerinli ölüm habercileri
Magwayen - Visayan mitolojisine göre öbür dünya tanrıçası ve ilk okyanus tanrısı. Ruhları toplayan ve teknesiyle Sulad'a götüren tanrıça olarak bilinir. Ruhlar başlangıçta Sidapa'dan ruhu alan Pandaki aracılığıyla ona aktarılır.
Sitan - Tagalog mitolojisinde Kasamaan olarak bilinen kötü ruhlar için yeraltı dünyasının tanrısı ve bekçisi. İyi ölülerin diyarı ise Maca, Sitan ve Bathala tarafından ortaklaşa yönetiliyor.
Manduyapit - Manobo mitolojisinde[26] kırmızı nehirden ruhları getirir.
Mama Guayen - Ilonggo mitolojisinde[26] ruhları dünyanın sonuna kadar götürür
Badadum - Waray mitolojisindeki tanrı, ölen kişiye veda etmek için aile üyelerini nehrin ağzında toplar[26]
^"The counterpart to these deities of sky, air, water, and earth was the underworld, the realm of the dead, originally seen as ruled by the powerful Goddess Ereshkigal." Ruether, Rosemary Radford. Goddesses and the Divine Feminine: A Western Religious History. Berkeley: University of California Press. 0-520-23146-5
^"After consulting his mistress Ereshkigal, the queen of the Nether World, he admits Ishtar" Kramer, "Ishtar in the Nether World According to a New Sumerian Text" Bulletin of the American Schools of Oriental Research. 1940. Google scholar results as the JSTOR link 1 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. is unlikely to be universally available.
^The dwelling one went to after death varied depending on where one died, at the battlefield or not. If not at the battlefield, one would go to Hel (not to be confused with the Christian Hell). Of the slain at the battlefield, some went to Folkvang, the dwelling of Freyja and some went to Valhalla, the dwelling of Odin (see Grímnismál). The ninth hall is Folkvang, where bright Freyja. Decides where the warriors shall sit. Some of the fallen belong to her. And some belong to Odin.
^abcJocano, F. L. (1969). Philippine Mythology. Quezon City: Capitol Publishing House Inc.
^Bimmolog, H., Sallong, L., Montemayor, L. (2005). The Deities of the Animistic Religion of Mayaoyao, Ifugao.
^Cayat, G. C. Manuscript on Kalanguya Cultural Communities. National Commission for Culture and the Arts.
^Arbues, L. R. (1960). Philippine Sociological Review Vol. 8, No. 1/2: The Negritos as a Minority Group in the Philippines. Philippine Sociological Society.
^Pangilinan, M. (2014–2020). An Introduction to the Kapampángan Language; Interview on Láwû. Sínúpan Singsing: Center for Kapampángan Cultural Heritage.
^abLoarca, Miguel de. (1582) 1903. Relation of the Filipinas Islands. In Blair and Robertson, The Philippine Islands 5.
^Jocano, F. L. (1968). Sulod Society. Quezon City: U.P. Press.
^Talaguit, C. J. N. (2019). Folk-Islam in Maranao Society. History Department, De La Salle University – Manila.