Ümit Yaşar Oğuzcan | |
---|---|
![]() | |
Doğum | 22 Ağustos 1926 Tarsus, Mersin, Türkiye |
Ölüm | 4 Kasım 1984 (58 yaşında) İstanbul, Türkiye |
Defin yeri | Zincirlikuyu Mezarlığı, İstanbul |
Meslek | Şair, Bankacı |
Milliyet | Türk |
Dönem | 1947-1984 |
Edebî akım | İnsanoğlu 1947 |
Evlilik |
|
Çocuklar |
|
İmza | ![]() |
Ümit Yaşar Oğuzcan (22 Ağustos 1926, Tarsus - 4 Kasım 1984, İstanbul) Türk şairdir.
22 Ağustos 1926'da Tarsus'ta doğmuştur. 3 yaşında ayağını kırmış, 5 yaşında merdivenlerden yuvarlanmış, geçirdiği ateşli hastalık sonucu kekeme kalmıştır. 1946 yılında Eskişehir Ticaret Lisesini bitirmiştir.[1] Bir böbreğinin alınması nedeniyle askerlikten muaf sayılmıştır.[2] Ardından Türkiye İş Bankasına bankacı olarak girerek Adana, Ankara ve İstanbul'da çalışmıştır. Halkla ilişkiler müdür yardımcısı görevinde iken hizmette otuz yılını doldurunca kendi isteğiyle Haziran 1977'de emekliliğe ayrılmış ve İstanbul'da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurmuştur.
Şiir hayatına 1940'ta Yedigün Şairleri arasında başlayan, ardından 1975 yılında 33 şiir, 4 düzyazı kitabı, 13 antoloji ve biyografik eser, toplam 50 kitap çıkarmış bulunan Oğuzcan; şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle tanınır. Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı şiirini, 1973 yılında büyük oğlu Vedat Oğuzcan'ın vefatı üzerine,[3] hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneltmiştir.
4 Kasım 1984 günü kalp krizi geçirerek ölmüştür. Cenaze namazı 7 Kasım 1984 günü Teşvikiye Camii'nde öğle namazına müteakip kılındıktan sonra Zincirlikuyu Mezarlığına defnedilmiştir.