İsrail'de enerji

Güneş paneli alanı, Kibbutz Elifaz, İsrail

İsrail'deki enerjinin çoğu fosil yakıtlardan geliyor. Ülkenin toplam birincil enerji talebi, toplam birincil enerji üretiminden önemli ölçüde daha yüksektir ve enerji ihtiyaçlarını karşılamak için büyük ölçüde ithalata dayanmaktadır. 2016 yılında toplam birincil enerji tüketimi 1.037 katrilyon İngiliz ısı birimi (304.000 TWh) veya 26.2 TEP (milyon ton petrol eşdeğeri).[1]

2017'de İsrail'de elektrik tüketimi 57.149 GWh iken elektrik tüketimi 4,94 TWh net ihracat ile 64.675 GWh oldu.[2] 2014'te neredeyse tamamı fosil yakıtlı elektrik santrallerinden, çoğunlukla kömür ve gaz yakıtlı, kurulu üretim kapasitesi yaklaşık 16.25 GW idi. Yenilenebilir enerji, küçük bir fotovoltaik sistem kurulu kapasitesi ile elektrik üretiminin küçük bir payına sahipti . Bununla birlikte, zorunlu güneş enerjili su ısıtma yönetmeliklerinin bir sonucu olarak, toplamda 1,3 milyon güneş enerjili su ısıtıcısı kurulmuştur.

2018'de elektriğin %70'i doğalgazdan ve %4'ü yenilenebilir kaynaklardan geldi ve bunun %95'i güneş enerjisiydi.[3]

Tarih

[değiştir | kaynağı değiştir]
Pinhas Rutenberg'in elektrik santrali, Naharayim

İsrail tarihi boyunca, enerji arzını güvence altına almak İsrailli politikacıların en büyük endişelerinden biriydi.[4] İlk Ürdün Hidroelektrik Santrali ile tarihini 1923 yılına kadar izleyen İsrail Elektrik Şirketi, bugün İsrail'in ana elektrik jeneratörü ve dağıtıcısıdır. Petrol arama çalışmaları, 1947'de güney kıyı ovasındaki Heletz bölgesinde başladı. İlk keşif, Heletz-I, 1955'te tamamlandı, ardından 1957'de Kokhav, Brur, Ashdod ve Zuk Tamrur'da birkaç küçük kuyu keşfedildi ve geliştirildi. Kombine Heletz-Brur-Kokhav sahası, ulusal tüketime kıyasla ihmal edilebilir bir miktar olan toplam 17,2 milyon varil üretti. 1950'lerin başından bu yana İsrail'de 480 petrol ve gaz kuyusu, kara ve açık deniz sondajı yapıldı ve bunların çoğu ticari başarı ile sonuçlanmadı. 1958–1961'de güney Judean çölünde birkaç küçük gaz sahası keşfedildi. Altı Gün Savaşı'ndan 1975'teki Mısır Ayrılık Antlaşması'na kadar İsrail, Sina'daki Abu Rodes petrol sahasından büyük miktarlarda petrol üretti.[5]

1951'de Arap devletleri, Suudi Arabistan'daki Amerikan petrol çıkarlarını, petrolü Hayfa'daki rafineriye geri satarak İsrail'e karşı Arap ablukasını atlatan Orta Amerika hükûmetlerine petrol satmakla suçladılar.[6]

Birincil Enerji

[değiştir | kaynağı değiştir]

Doğalgaz

[değiştir | kaynağı değiştir]
Akdeniz'de Noa gaz sahasında bir doğal gaz sondajı

İsrail 1948'de kurulduğundan bu yana, diğer ülkelerden enerji ithalatına bağımlı hale geldi.[7] Özellikle, İsrail 2013 yılında 7 milyar metreküp doğal gaz üretti ve 2011 yılında 720 milyon metreküp ithal etti. Tarihsel olarak İsrail, Mısır'dan Arish-Ashkelon boru hattıyla doğal gaz ithal etti.[8] Mısır, Kuzey Afrika'daki en büyük ikinci doğal gaz üreticisidir. 2005'te Mısır, İsrail'e on beş yıl boyunca yılda 57 milyar fit küp gaz tedarik etmek için 2,5 milyar dolarlık bir anlaşma imzaladı.[9] Bu düzenleme kapsamında Mısır, İsrail'in doğal gaz talebinin yüzde 40'ını karşılıyor. İsrail Elektrik Kurumu (IEC), İsrail'deki elektrik sektörünün% 95'inden fazlasını kontrol etmekte ve elektrik üretimi, dağıtımı ve iletimini kontrol etmektedir. IEC, piyasa rekabetini güçlendirmek için İsrail'de doğal gaz dağıtımını düzenleyen bir doğal gaz dağıtım yasasına sahiptir.[5]

2009'da Tamar gaz sahasının ve 2010'da İsrail kıyıları açıklarında Leviathan gaz sahasının keşifleri önemliydi. Bu iki alandaki doğalgaz rezervleri (Leviathan'ın yaklaşık 19 trilyon kübik fiti vardır) [8] İsrail'i daha enerji güvenli hale getirebilir. 2013 yılında İsrail, Tamar sahasından ticari doğalgaz üretimine başladı.

Elektrik

[değiştir | kaynağı değiştir]

2015 yılında İsrail'de enerji tüketimi 52,86 TWh oldu veya  kişi başına 6.562 kWh.[6] İsrail Elektrik Kurumu (IEC) 11.900 megavat üretim kapasitesiyle İsrail'in ana elektrik üreticisidir. 2016'da IEC'nin elektrik piyasasındaki payı% 71 idi.[10][11]

Hidrokarbon yakıtlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

İsrail'deki elektriğin çoğu, aşağıdaki IEC enerji santrallerinden gelen hidrokarbon yakıtlarından geliyor:

İsim Yer Türbin tipi Yakıt tipi Kapasite (MW)
2017
Orot Rabin Hadera Buhar Türbini Kömür 2,590
Orot Rabin Hadera Gaz Türbini Mazot 15
Rutenberg Power Station Ashkelon Buhar Türbini Kömür 2,250
Rutenberg Power Station Ashkelon Gaz Türbini Mazot 40
Eshkol Power Station Ashdod Buhar Türbini Doğalgaz 912
Eshkol Power Station Ashdod Gaz Türbini, Kombine Çevrim Doğalgaz 771
Eshkol Power Station Ashdod Gaz Türbini Mazot 10
Reading Power Station Tel Aviv Buhar Türbini Doğalgaz 428
Haifa Power Station Haifa Buhar Türbini Doğalgaz 282
Haifa Power Station Haifa Buhar Türbini Doğalgaz 748
Haifa Power Station Haifa Gaz Türbini Mazot 80
Eilat Power Station Eilat Gaz Türbini Mazot 34
Eitan Power Station Gaz Türbini Mazot, Metanol 58
Alon Tavor Power Station Alon Tavor Industrial Zone Gaz Türbini Mazot 220
Alon Tavor Power Station Alon Tavor Industrial Zone Kombine Çevrim Doğalgaz 363
Gezer Power Station Ramla Gaz Türbini Doğalgaz 592
Gezer Power Station Ramla Kombine Çevrim Doğalgaz 744
Hartuv Power Station Gaz Türbini Mazot 40
Hagit Power Station Elyakim Kombine Çevrim Doğalgaz 1,394
Kinarot Power Station Gaz Türbini Mazot 80
Atarot Power Station Gaz Türbini Mazot 68
Tzafit Power Station Kiryat Mal'akhi Gaz Türbini, Kombine Çevrim Doğalgaz, Mazot 580
Caesarea Power Station Gaz Türbini Mazot 130
Ramat Hovav Power Station Ramat Hovav Gaz Türbini, Kombine Çevrim Doğalgaz 1,137
Ra'anana Power Station Ra'anana Gaz Türbini Mazot 11

Aşağıdaki enerji santralleri bağımsız enerji üreticilerine aittir ve IEC dağıtım şebekesine bağlı olmalarına rağmen IEC tarafından işletilmemektedir:

İsim Yer Türbin türü Yakıt türü Kapasite (MW)
2017
Dorad Güç İstasyonu Aşkelon Gaz Türbini, kombine çevrim Doğalgaz 840
Dalya Elektrik Santrali Kfar Menahem Kombine döngü Doğalgaz 870
OPC Rotem Mishor Rotem Kombine döngü Doğalgaz 440

Yenilenebilir enerji

[değiştir | kaynağı değiştir]

2019 yılı itibarıyla İsrail'in yenilenebilir enerji üretim kapasitesi neredeyse tamamı güneş enerjisinden 1.438 MW olmak üzere toplam 1.500 MW olarak gerçekleşti. Ek kaynaklar arasında rüzgar enerjisi (27 MW), biyogaz (25 MW), hidroelektrik enerji (7 MW) ve diğer biyo enerji (3 MW) bulunmaktadır.[12] Güneş enerjisinin 1.190 MW'ını fotovoltaik oluştururken, Yek-odakli güneş enerjisi 248 MW'lık katkıda bulundu.

Aynı yıl, İsrail'in toplam elektrik tüketiminin %4,7'si güneş fotovoltaiklerinden geldi.[13] 2019 yılında 0.56 GW'lık üretim kapasitesi kuruldu.[14]

Yenilenebilir enerjiye ek olarak, İsrail, toplam 800 MW kapasite için çok sayıda pompalı depolama hidroelektrik santrali inşa ediyor.[14]

Nükleer enerji

[değiştir | kaynağı değiştir]

Negev Nükleer Araştırma Merkezi'nde tamamen işlevsel bir ağır su nükleer reaktörü olmasına rağmen (2013 (2013) itibarıyla) İsrail'in nükleer santrali yoktur.

Ocak 2007'de İsrail Altyapı Bakanı Binyamin Ben-Eliezer, ülkesinin sivil amaçlar için nükleer enerji üretmeyi düşünmesi gerektiğini söyledi.[15] Ancak, Fukuşima nükleer felaketinin bir sonucu olarak, Başbakan Benjamin Netanyahu 17 Mart 2011'de "Önümüzdeki yıllarda sivil nükleer enerji arayacağımızı düşünmüyorum" dedi.[16][17]

Güneş enerjili su ısıtma

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kudüs'te çatı üstü güneş kazanları

İsrail, kişi başına güneş enerjisi kullanımında dünya liderlerinden biridir.[18] 1990'ların başından itibaren, hükûmet tarafından tüm yeni konut binalarının güneş enerjili su ısıtma sistemleri kurması gerekiyordu ve İsrail Ulusal Altyapı Bakanlığı, su ısıtması için güneş panellerinin ülkenin toplam enerji talebinin %4'ünü karşıladığını tahmin ediyor.[19] İsrail ve Kıbrıs, güneş enerjili sıcak su sistemlerinin kullanımında kişi başına liderdir ve evlerin %90'ından fazlası bunları kullanıyor.[20] Ulusal Altyapılar Bakanlığı, güneş enerjili su ısıtmanın İsrail'e yılda 2 milyon varil (320.000 m3) petrol tasarruf sağladığını tahmin ediyor.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "International - U.S. Energy Information Administration (EIA)". www.eia.gov. 14 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  2. ^ "הודעה לתקשורת" (PDF). 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). 
  3. ^ "PVPS Yıllık Rapor". 8 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "The energy island: Israel deals with its natural gas discoveries". 22 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ a b "משרד האנרגיה". GOV.IL (İbranice). 7 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  6. ^ a b "Politics-Aug-04-1951-735828 | NewspaperArchive®". newspaperarchive.com (İngilizce). 21 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  7. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; blanche isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  8. ^ a b "Israel - Country Analysis Note." 21 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. U.S. Energy Information Administration, March 2014.
  9. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; An isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  10. ^ גוטמן, ליאור (20 Ağustos 2016). "תחנות כוח פרטיות כבר מייצרות 29% מהחשמל בישראל". כלכליסט - www.calcalist.co.il. 21 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  11. ^ "Electricity reserves dwindling precariously - Globes". en.globes.co.il (İbranice). 18 Temmuz 2012. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  12. ^ "Renewable Capacity Statistics 2020". /publications/2020/Mar/Renewable-Capacity-Statistics-2020 (İngilizce). 6 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  13. ^ "דו"חות מצב משק החשמל". GOV.IL (İbranice). 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  14. ^ a b יפת, נתי (24 Ocak 2017). "רשות החשמל לא תגדיל את מכסת החשמל בתחנות הידרו-אלקטריות". Globes. 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  15. ^ "Israel Should Develop Nuclear Energy". www.energy-daily.com. 9 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  16. ^ "Netanyahu: We'll reconsider nuclear power plans". Ynetnews (İngilizce). 17 Mart 2011. 20 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  17. ^ "Israel Prime Minister Netanyahu: Japan situation has "caused me to reconsider" nuclear power" (İngilizce). 21 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  18. ^ "WebCite query result". www.webcitation.org. 22 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  19. ^ "At the Zenith of Solar Energy". Bloomberg.com (İngilizce). 26 Mart 2008. 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021. 
  20. ^ "Wayback Machine" (PDF). web.archive.org. 27 Eylül 2007. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2021.