HD146624

HD146624
Каталог коды GSC 06805-01909[1], PLX 3693[1], TYC 6805-1909-1[1], HD 146624[1], PLX 3693.00[1], UBV 13831[1], HIC 79881[1], PPM 265379[1], CEL 4418[1], HIP 79881[1], uvby98 100146624[1], HR 6070[1], ROT 2309[1], YZ 118 10207[1], FK5 3288[1], IRAS 16151-2829[1], SAO 184301[1], GC 21910[1], JP11 2722[1], GCRV 9379[1], 2MASS J16181789-2836502[1], SRS 43462[1], N30 3651[1], TD1 19036[1], d Sco, WEB 13522[1], Gaia DR2 6039093144853104128[1], Gaia DR3 6039093149153220480[1], TIC 98306472[1], UBV M 21317[1] һәм Renson 41430[1]
Йолдызлык Гакрәп йолдызлыгы
Җирдән ераклык 42,4823 ± 0,2743 парсек[2]
Скорость вращения звезды 34 ± 0,5 km/s[3]
Параллакс 23,5392 ± 0,152 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −101,309 ± 0,164 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −32,169 ± 0,201 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −14,43 ± 0,17 km/s[4]
Спектраль сыйныф A1Va[5]
Күренмә йолдызча зурлык 4,782 ± 0,009[6]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,14
Металличность −0,27[7]
Радиюс 1,6 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 244,57457983481 °[2]
Авышлык −28,614019999019 °[2]
Нәтиҗәле температура 9489 K[3]
Өслек гравитациясе 13 500 сантиметр на секунду в квадрате[3]
Оценка возраста объекта 10 миллион лет

HD146624 — Гакрәп йолдызлыгында урнашкан A1Va[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,782 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 d Sco SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Saffe, C., Miquelarena, P., Alacoria, J. et al. Chemical analysis of early-type stars with planets // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2021. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/202040132 — arXiv:2101.04416
  4. ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  5. ↑ 5,0 5,1 Gray R. O. The early A type stars - Refined MK classification, confrontation with Stroemgren photometry, and the effects of rotation // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1987. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191237
  6. ↑ 6,0 6,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Ph. Prugniel, I. Vauglin, M. Koleva The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201116769 — arXiv:1104.4952
  8. ↑ Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.