HD199254

HD199254
Каталог коды ADS 14429 A[1], 2MASS J20553857+1234068[1], BD+12 4501[1], CCDM J20556+1234A[1], GC 29202[1], GCRV 13142[1], GSC 01098-01201[1], HD 199254[1], HIC 103298[1], HIP 103298[1], HR 8012[1], IDS 20509+1211 A[1], IRAS 20532+1222[1], PPM 139290[1], ROT 3056[1], SAO 106666[1], TD1 27451[1], TYC 1098-1201-1[1], UBV 18103[1], uvby98 100199254[1], WDS J20556+1234A[1], WDS J20556+1234Aa,Ab[1], YZ 12 8228[1], YPAC 206[1], WEB 18773[1], Gaia DR2 1757995264614220672[1], 16 Del, Gaia DR3 1757995264614220672[1], TIC 345314215[1], AG+12 2414[1], UBV M 25270[1] һәм Renson 55510[1]
Йолдызлык Дельфин йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 60,655 ± 0,2207 парсек[2]
Скорость вращения звезды 140 km/s[3]
Параллакс 16,4866 ± 0,06 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 27,772 ± 0,046 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 39,558 ± 0,056 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 2 ± 4,3 km/s[4]
Спектраль сыйныф A5V[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,54 ± 0,009[6]
Светимость 22 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,63
Металличность −0,4[3]
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 313,91070766967 °[2]
Авышлык 12,5685770643 °[2]
Нәтиҗәле температура 7900 K[3]
Өслек гравитациясе 3000 сантиметр на секунду в квадрате[3]
Оценка возраста объекта 400 миллион лет

HD199254 — Дельфин йолдызлыгы[d]нда урнашкан A5V[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,54 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 16 Del SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  6. ↑ 6,0 6,1 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known. VI // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1991. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.