HD203006

HD203006
Масса 2,27 M☉
Каталог коды SAO 230644[1], HD 203006[1], HIP 105382[1], HR 8151[1], IRAS 21175-4101[1], GSC 07983-01200[1], PLX 5130[1], CPC 0 19334[1], CSV 8644[1], FK5 802[1], GC 29854[1], GCRV 13410[1], HIC 105382[1], JP11 3334[1], N30 4713[1], PPM 327103[1], ROT 3106[1], SACS 468[1], TD1 27940[1], TYC 7983-1200-1[1], UBV 18405[1], tet01 Mic[1], PLX 5130.00[1], CCDM J21208-4049AB[1], 2MASS J21204564-4048341[1], 1RXS J212045.8-404836[1], uvby98 100203006[1], WDS J21208-4049AB[1], TIC 159834975[1], WEB 19139[1], Gaia DR2 6582113664036653824[1], θ¹ Mic, Gaia DR3 6582113664036653824[1], UBV M 25605[1] һәм Renson 56550[1]
Йолдызлык Микроскоп йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 49,582 ± 1,2213 парсек[2]
Скорость вращения звезды 43,7 ± 1,7 km/s[3]
Параллакс 20,1687 ± 0,4968 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 24,88 ± 0,362 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 80,022 ± 0,491 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 2,3 ± 2,8 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d] һәм вращающаяся переменная[d][5]
Спектраль сыйныф ApCrEuSr[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,82[7]
Светимость 36,64 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,03
Радиюс 2,2 солнечный радиус
Диаметры 2 810 000 km[8]
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 320,19008098641 °[2]
Авышлык −40,80961670726 °[2]

HD203006 — Микроскоп йолдызлыгы[d]нда урнашкан ApCrEuSr[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,82[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 tet01 Mic SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Sikora, J., Wade, G. A., Power, J. et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc - I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ Kochukhov O., Neiner C., David-Uraz A. MOBSTER - II. Identification of rotationally variable A stars observed with TESS in sectors 1-4 // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ1581 — arXiv:1905.08835
  6. ↑ 6,0 6,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.