HD29388

HD29388
Каталог коды c Tau, 1RXS J043809.7+123038[1], 2MASS J04380945+1230388[1], BD+12 618[1], CCDM J04381+1231A[1], CEL 448[1], FK5 2342[1], GC 5645[1], GCRV 2711[1], GSC 00690-01547[1], HD 29388[1], HIC 21589[1], HIP 21589[1], HR 1473[1], IDS 04326+1218 A[1], IRAS 04353+1224[1], JP11 4904[1], N30 975[1], PLX 1022[1], PLX 1022.00[1], PPM 120092[1], ROT 3893[1], SAO 94044[1], TD1 3392[1], TYC 690-1547-1[1], UBV 4462[1], uvby98 520250104[1], WDS J04382+1231A[1], YZ 12 1345[1], YPAC 235[1], WEB 4145[1], Gaia DR2 3306483944376792832[1], 90 Tau, Gaia DR3 3306483944378137088[1], TIC 245904110[1], AG+12 457[1], UBV M 41310[1] һәм Renson 7520[1]
Йолдызлык Сәвер йолдызлыгы
Җирдән ераклык 45,391 ± 0,3956 парсек[2]
Скорость вращения звезды 89 km/s[3][4]
Параллакс 22,031 ± 0,192 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −14,861 ± 0,153 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 104,695 ± 0,251 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 39,4782 ± 0,0547 km/s[5]
Спектраль сыйныф A5V[6][7][8]
Күренмә йолдызча зурлык 4,27[9]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,91
Металличность −0,1[10]
Радиюс 2,8 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][11][1]
Туры калкулык 69,53942455778 °[2]
Авышлык 12,51083696018 °[2]
Нәтиҗәле температура 8222 K[12]
Өслек гравитациясе 2500 сантиметр на секунду в квадрате[10]

HD29388 — Сәвер йолдызлыгында урнашкан A5V[6][7][8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,27[9] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[13] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[14][15]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[16] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[17] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[18] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[19]

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 c Tau SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
  4. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  5. ↑ Leão I. C. Spectroscopic and astrometric radial velocities: Hyades as a benchmark // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3215 — arXiv:1811.08771
  6. ↑ 6,0 6,1 Levato O. H. Rotational Velocities and Spectral Types of Some A-Type Stars // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1972. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/129336
  7. ↑ 7,0 7,1 Eggen O. Distribution of the nearer bright stars in the color-luminosity array // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1957. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/107457
  8. ↑ 8,0 8,1 Slettebak A. The spectra and rotational velocities of the bright stars of Draper types A3-G0 // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1955. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/146031
  9. ↑ 9,0 9,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  10. ↑ 10,0 10,1 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  11. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. ↑ J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  13. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  14. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  15. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  16. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  17. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  18. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  19. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.