Bu maqola ayni damda faol tahrirlanyapti. Iltimos, mazkur ogohlantirish xabari sahifadan olib tashlanmagunga qadar sahifaga oʻzgartirishlar kiritmay turing. Aks holda, tahrirlar toʻqnashuvi yuz berishi mumkin. Bu sahifa oxirgi marta 18:30, 18-noyabr 2024 (UTC) (16 daqiqa avval) da tahrir qilingan. |
Inez Andrews | |
---|---|
Fayl:Inez Andrews.jpg | |
Tavalludi |
Inez McConico 14-aprel 1929-yil Birmingham, Alabama, U. S. |
Vafoti |
19-dekabr 2012-yil (83 yoshda) Chicago, Illinois, U. S. |
Janrlar | Gospel musiqasi |
Kasbi | Xonanda |
Faoliyat yillari | 1940–yildan 2012–yilgacha |
Leybllar | Savoy, Peacock, Song Bird |
Fuqaroligi | AQSh |
Inez Endryus opa, Inez MakKoniko (1929-yil 14-aprel – 2012-yil 19-dekabr) – Amerikalik xushovoz qoʻshiqchi[1]. Uning baland, keng diapazonli ovozi kontralto qichqirigʻidan tortib, qalbni vayron qiluvchi faryodigacha uni xushovoz musiqasining ustuniga aylantirdi[2]. Chicago Tribune gazetasining taʼkidlashicha, „Endryusning tomoqli kontraltosi uning past notalarini momaqaldiroqga oʻxshatadilar“. Uning dramatik chiqishi cherkovda va sahnalarda oʻzining koʻplab chiqishlarini amalga oshiradi[3].
Endryu bolaligida cherkovda qoʻshiq kuylashni boshlagan va 1957–yilda Karvonlar guruhiga qoʻshilishdan oldin 1940-yillardan boshlab turli xushxabar guruhlarida yoʻlda xushxabar musiqasini ijro etgan. 1950-yillarda Karvonlar guruhining hamkori Shirli Sezar, bir paytlar Endryuga „Oliy ruhoniy“ deb nom berilgan. uning yuqori notalarni urish qobiliyati uchun va 2013–yilda „Inez Endryus kabi boshqa ovoz hech qachon boʻlmagan va boʻlmaydi ham“ dedi. Inez hushtak chalguncha Karvonlarda ishlagan" – baland notalarga tegdi. U „Karvonlar“ning birinchi yutuq xiti boʻlgan „Meri Donʼt You Weep“ qoʻshigʻida qoʻshiq kuyladi, shuningdek, „Lord Donʼt Move The Mountain“ kabi krossover yozuvlari bilan yakkaxon ijrochi sifatida xitlarga erishdi. (1973-yilda Billboard R&B chartida Song Bird yorligʻida #48)[4]. U 2012–yilda Nyu-York Tayms tomonidan „Xushxabarning oltin davrining soʻnggi buyuk ayol vokalisti“ deb atalgan va Qora Xushxabarning „Oltin davri“ (1945–60)dagi boshqa musiqa afsonalari qatorida – Mahalia Jekson, Marion Uilyams, Doroti Lav Kouts, opa Rosetta Tharpe va Klara Uord[2].
Inez MakKoniko Alabama shtatining Birmingem shahrida Teodor va Paulin Makkoniko oilasida tugʻilgan. Onasi u ikki yoshida vafot etdi. Uning otasi, koʻmir konchisi, Buyuk Depressiya davrida tez-tez ishsiz edi[2]. Endryu xushxabar yulduzligi sari qiyin yoʻlni bosib oʻtdi. U bolaligida cherkovda qoʻshiq aytishni boshladi va Birmingemda yosh ona sifatida qoʻshiq yozishni boshladi. Endryu haftasiga olti kun, kuniga oʻn soat, haftasiga 18 dollar evaziga ishlagan, shu bilan birga „yuvish, dazmollash, ovqat pishirish, bolalar bilan aloqa qilish“ shular jumlasidandir. Yoshligidagi band hayoti bilan u hayot unga koʻproq narsani taklif qilish kerakligini his qildi. U duo bilan oʻylarkan, „qalam va jigarrang qogʻoz xalta“ oldi-da, yoza boshladi. Shunday qilib, uning qoʻshiq yozuvchilik faoliyati boshlandi. Endryu oʻzining qoʻshiqchilik karerasini 1940-yillarda Birmingem, Alabama shahridagi ikkita guruh bilan boshladi: Karterning xor ansambli va Original Gospel Harmonetlari. 1950-yillarning oʻrtalariga kelib, Harmonettalar mamlakatning eng yaxshi xushxabar guruhlaridan biri boʻlib, Endryu guruhning yetakchi qoʻshiqchisi Doroti Lav Koutsning yordamchisi edi. Kouts Endryuni Karvonlarga tavsiya qildi va u oxir-oqibat shimolga Chikagoga koʻchib oʻtdi va bu guruhning birinchi muvaffaqiyatli qoʻshiqchisi sifatida mashhur boʻlib, ularni 1950-yillarda va 1960-yillarning boshlarida mashhurlik choʻqqisiga olib chiqdi[2].
1962–yilda Endryu oʻzining Inez Endryu va Endryuets guruhini yaratish uchun Karvonlarni tark etdi. Ular „Bu mening yuragimda“ va uning „(Lord I Wonder) Tomorrow What Will Bring?“ kabi qoʻshiqlarini ijro etib, mamlakat boʻylab gastrol qilishdi. 1967–yilga kelib u yakkaxon ijrochi sifatida gastrollarda boʻldi[2].
1960-yillarda Endryuning yakkaxon ishi va qoʻshiq yozishi uni xushxabar panteonida yanada mustahkamladi. Uning qoʻshiqlari koʻplab sanʼatkorlar, jumladan, „Qudratli Quvonch Bulutlari“ va Areta Franklin tomonidan yozib olingan[3]. Endryu Injilning oltin davrining asosiy yulduzlaridan biriga aylandi, „Karvonlar“ qoʻshigʻi „Lord Keep Me Day By Day“, „Remember Me“, „Men Qaytmayman“ kabi qoʻshiqlari va Endryu bosh vokalchi boʻlgan boshqa bir qancha xitlari bilan. , jumladan, „Meri yigʻlamang“, „Men hali charchamadim“, „Ishga kirishish“, „U meni inkor etmaydi“ va „Men tayyorman“.
2006–yilda u The Caravans, Albertina Walker, Dorothy Norwood va original soprano Delores Vashington bilan birgalikda „Paved the Way“ nomli albomini chiqardi.
Karvonlar bilan ajoyib karyerasidan soʻng, u 1962–yilda guruhni tark etdi va 1972–yilda oʻzining „Lord Donʼt Move the Mountain“ krossoveri bilan katta muvaffaqiyatlarga erishdi. Endryu 1950-yillardan beri koʻplab yorliqlarda yozgan va koʻplab albomlari va xit qoʻshiqlari bor, ularning baʼzilarini oʻzi yaratgan. Endryu 1970 va 1980-yillarda „Just For Me“, „A Sinner’s Prayer“ kabi qoʻshiqlari va Jeyms Klivlendning „Men qadrlayman“ xit qoʻshigʻining 1981–yildagi jonli yozuvi bilan keyingi yakkaxon muvaffaqiyatlarga erishdi. Endryu oʻzining qoʻshiqchilik karyerasining boshida „Osmonda koʻz yoshlar yoʻq“ Injil standartini yozganini daʼvo qildi. Qoʻshiqni yozish uchun kreditlar u va Salli Martin oʻrtasida bahsli edi, uni Endryu dasturda kuylayotganida qoʻshiq matnini yozib qoʻyganini daʼvo qildi. Endryu qoʻshiqning oʻz versiyasini 1983–yilda yozgan.
Endryu sodiq nasroniy va oilaviy odam edi. Xushxabar musiqasidagi faoliyati davomida u yetti farzandni tarbiyalagan. U Chikagoning janubiy tomonidagi uyida 2012-yil 19-dekabrda 83 yoshida vafot etdi[3]. Unga bir necha oy oldin saraton tashxisi qoʻyilgan edi[5]. Endryuning yetti farzandi, 19 nevarasi va 12 evarasi bor[3]. U Nyu-Orleanlik va ayol taqlidchi LeJeune Devisning otasi tomonidan buvisi edi, u professional ravishda Cyndi Ambivalent nomi bilan tanilgan.
2002–yilda Endryu Xushxabar shon-shuhrat zaliga kiritildi. U ikki marta Grammy mukofotiga nomzod edi. Uning oʻlimidan oldin Endryus 2013–yilgi „Stellar Awards“da elchi doktor Bobbi Jons afsonasi mukofoti bilan taqdirlanishi eʼlon qilingan edi[6]. Mukofot vafotidan keyin topshirildi.