Pulaxa

Pulaha, shuningdek Pulaga (sanskr. पुलह) qadimgi hind afsonaviy donishmand, Brahmaning ruhiy oʻgʻillaridan biri. Pulaha, shuningdek, Brahma tomonidan yaratilgan oʻn (baʼzan yigirma bir) Prajapatisning bir qismidir[1]. Uning rafiqasi Kshama (Skt. Kshama — „sabr“), bu unga uchta oʻgʻil olib keldi.

Boshqa qahramonlar qatorida u Indra yigʻilishida boʻlib, Brahmaga xizmat qiladi[2].

Vishnu Puranaga koʻra uning rafiqasi Kshama, uning uchta oʻgʻli bor — Kardama, Urvarivan, Sahishnu. Kshamadan, Agni Puranaga koʻra, Pulahining yana bir oʻgʻli Karmashreshtha[3] tugʻilgan. Bundan tashqari, antilopalar, sherlar, yoʻlbarslar va kimpurushlar[4], baʼzi manbalarga koʻra, pishachi[5], kapalaklar va boʻrilar[3] ham aynan Pulaxadan kelib chiqqan.

U zohidlikning buyuk kuchi bilan taʼminlangan, u Arjuna[6] tugʻilishida va xudo Skanda[7] boshlanishida ishtirok etgan.

Pulastya bilan birgalikda u donishmand Parasarani barcha Rakshasalarni[8] yoʻq qilish uchun katta qurbonlik uyushtirish rejasidan qaytardi. Pulaxaning oʻzi Gang daryosining irmogʻi boʻlgan Alakananda daryosida asketizmni amalga oshirgan.

  1. Zakoni Manu. — M.: EKSMO-Press, 2002. — S. 22. — ISBN 5-04-008975-9.
  2. Maxabxarata. Kniga vtoraya. Sabxaparva (Kniga o sobranii). / Per. s sanskr. i komment. V. I. Kalyanova. — L.: Nauka, 1962. — S. 21, 27.
  3. 3,0 3,1 Mani, Vettam. Puranic Encyclopedia. — New Delhi:Motilal Banarsidass, 1975. — P. 612. — ISBN 0-8426-0822-2
  4. Maxabxarata. Kniga pervaya. Adiparva. / Per. s sanskr. i komment. V. I. Kalyanova. — L.: Nauka, 1950. — S. 178.
  5. Induizm. Djaynizm. Sikxizm / Pod obщ.red. M. F. Albedil i A. M. Dubyanskogo. — M.: Respublika, 1996. — S. 329. — ISBN 5-250-02557-9.
  6. Maxabxarata. Kniga pervaya. Adiparva. / Per. s sanskr. i komment. V. I. Kalyanova. — L.: Nauka, 1950. — S. 337.
  7. Maxabxarata. Kniga devyataya. Shalyaparva ili kniga o Shale. / Per. s sanskr. i komment. V. I. Kalyanova. — M.: Ladomir, 1996. — S. 151. — ISBN 5-86218-259-4
  8. Maxabxarata. Kniga pervaya. Adiparva. / Per. s sanskr. i komment. V. I. Kalyanova. — L.: Nauka, 1950. — S. 462.