Ruhiy kasalliklarning DSM-IV bildirishiga koʻra, qon-inʼektsiya-shikastlanish fobiyasining bir turidir. Bu jarohat olishdan patologik qoʻrquvdir[1].
Shikastlanish fobiyasining yana bir nomi travmatofobiya, yunoncha τραῦμα (travma), „yara, jarohat“[2] va φόβος (phobos), „qoʻrquv“[3]. Bu BII (qon jarohati-inʼektsiya) fobiyasi bilan bogʻliq. Jabrlanganlar irratsional yoki haddan tashqari tashvish va hayotni saqlab qolish uchun tibbiy muolajalardan qochish darajasiga koʻra muayyan qoʻrqinchli narsalar va vaziyatlardan qochish istagini namoyon qiladilar[4]. Bir tadqiqotga koʻra, u ayollarda koʻproq uchraydi[5].
Ushbu fobiyani boshqalaridan ajratib turadigan narsa shundaki, odam qonga, jarohatga yoki inʼektsiyaga duchor boʻlganda, ular nafas qisilishi kabi ekstremal qoʻrquv tuygʻularini boshdan kechira boshlaydi; haddan tashqari koʻp terlash; ogʻiz qurishi; titrash; yurak urishini tezlashishi; dudugʻlanish yoki oʻylay olmaslik; aqldan ozish yoki nazoratni yoʻqotish qoʻrquvi; reallikni tushuna olmaslik. Barchasini jamlanmasidan vahima hissi yana ortishini tushunsa boʻladi[6]. Taʼkidlash joizki, stomatologik fobiya travmatofobiyadan farq qiladi[7].
Ushbu fobiya bilan oʻgʻriydigan bemorlarni koʻp hollarda jarohatlanish holatiga simulyatsiya qilishadi va bu muolaja, bemorda qon va shikastlanishdan qoʻrquvi yoqolguncha davom ettiriladi.
Gipnoterapiya ham variant hisoblanadi.